به گزارش جوان آنلاین به نقل از ایرنا، خانواده‌های قربانیان پایگاه هوایی اسپایکر به دلیل عدم صدور حکم برای «زیاد طارق نزال» و «عبد الله یاسر السبعاوی» از متهمان این پرونده به دادگاه عالی این کشور شکایت بردند و خواستار اشد مجازات برای آن‌ها شدند.
در نامه این خانواده‌ها به دادگاه عالی عراق آمده است که دادگاه رصافه در هنگام صدور رأی برای پرونده اصلی که در آن، دادگاه برای متهمان حکم اعدام صادر کرده و به تایید دادگاه تجدیدنظر هم رسیده است، توجهی نکرده است.
خانواده‌های قربانیان پایگاه هوایی اسپایکر در نامه خود خطاب به دادگاه عالی عراق نوشته اند که پرونده اسپایکر بسیار جدی است و دادگاه نمی‌تواند متهمان را به دلیل ناکافی بودن مدارک آزاد کند.
آن‌ها با طرح این سوال که متهمان پس چگونه دستگیر شدند؟، افزودند: آیا برای دادگاه شما مشخص است که دستگیری متهمان بر اساس عملیات اطلاعاتی دقیقی انجام شده است؟.
در این نامه آمده است: شاید دادگاه در هنگام صدور رای با فشار احزاب سیاسی مواجه شده و به شکلی مغایر با قواعد شرعی، اجتماعی و قانونی رای را صادر کرده است. بنابر این دلایل و دلایل دیگری که دادگاه محترم شما عادلانه تشخیص می‌دهد، تقاضای نقض رأی فوق و محکومیت محکومین به اشد مجازات را داریم.
دادگاه جنایی رصافه بغداد تصمیم گرفت که «عبدالله یاسر سبعاوی» نوه برادر ناتنی صدام دیکتاتور معدوم عراق را پس از متهم شدن به مشارکت در قتل عام نظامیان پایگاه هوایی اسپایکر تبرئه کند.
یاسر سبعاوی که به لبنان گریخته بود، اواخر سال گذشته میلادی با کمک «اینترپل» از سوی بیروت تحویل عراق شد.
بر اساس سند رسمی صادر شده از سوی شورای عالی قضایی عراق، دادگاه رصافه در شرق بغداد همچنین تصمیم گرفت تا فرزند وزیر خارجه سابق عراق در زمان رژیم صدام را از جنایت اسپایکر تبرئه کند.
در نامه رسمی صادر شده از سوی دادگاه یادشده آمده است: اول دادگاه رصافه با قضاوت «علی قاسم شخیط»، «جواد حسین کاظم» و ریاست قاضی «ضیاء کاظم عبد سبع» تشکیل شد و تصمیم خود را علیه متهمان «زیاد طارق خلف نزل» و «عبدالله یاسر سبعاوی ابراهیم» صادر کرد و علیه آن‌ها مدارک کافی به دست نیاورد.
عراق ۱۲ ژوئن ۲۰۱۴ (۲۲ خرداد ۹۳) شاهد یکی از فجیع‌ترین جنایت‌ها در تاریخ معاصر بود؛ ۲هزار و ۵۰۰ جوان از اهالی استان‌های شیعه نشین جنوب و مرکز عراق در کاخ‌های صدام در شهر تکریت، واقع در شمال بغداد، سربریده یا به صورت جمعی تیرباران شدند.
این جوانان، دانشجویان نیرو‌های هوایی عراق بودند که دوره آموزشی آن‌ها در پادگان «اسپایکر» در حدود ۱۵ کیلومتری غرب تکریت با سقوط موصل مرکز استان نینوا به دست گروه تروریستی داعش همزمان شد.
جوانان تازه اعزام شده و بی سلاح، از بیم حمله داعش به پادگان با وجود هشدار فرماندهانشان به ترک نکردن پایگاه، فریب برخی عشایر وابسته به خانواده صدام دیکتاتور عراق را در تکریت خوردند که به آن‌ها وعده می‌دادند، آن‌ها را تا سامرا همراهی کنند و از آنجا می‌توانند راهی شهر و دیار خود شوند.
بسیاری از این جوانان با مشاهده خودرو‌های عشایر تکریت در دروازه پایگاه، به امید رسیدن به شهر و دیار خود سوار این خودرو‌ها و کامیون‌ها شدند، اما به جای رفتن خودرو‌ها به سمت سامرا، به سمت کاخ‌های دیکتاتور سابق حاکم بر عراق در شهر تکریت در کرانه رودخانه دجله حرکت کرده و آن‌ها را آنجا پیاده کردند.
عشایر نزدیک به خانواده صدام به نشانه وفاداری به داعش، به این گروه تروریستی در موصل، دستگیری این جوانان را اطلاع دادند تا روز بعد، یک تیم از داعش به تکریت اعزام شود.
در عصر همان روز، عشایر تکریتی در خصوص سرنوشت سربازان بازداشت شده با هم گفتگو کردند و نظر نهایی بر قتل همه آن‌ها به نشان انتقام خون صدام شد.
در همان شب، هر یک از عشایر، تعدادی از جوانان را برای قتل به روشی که خود تشخیص می‌دادند، بردند و این گونه، اولین جنایت رخ داد.
حدود ۴۰۰ تن از سربازان موفق به فرار از کاخ‌های دیکتاتور سابق شدند، اما در شهر تکریت، آن‌ها را یک به یک شناسایی کرده و به قتل رساندند.
گروه تروریستی داعش روز بعد، وقتی به تکریت رسید که بخش زیادی از جوانان عراقی کشته شده بودند و این گروه در ادامه با انتشار ویدیو‌هایی در شبکه‌های اجتماعی، به اعدام جمعی آن‌ها با تیرباران و بریدن سر در کنار رودخانه دجله اقدام کرد.
بعد از پایان فتنه داعش، بسیاری از متهمان مشترک در این جنایت، دستگیر و بازجویی از آن‌ها صورت گرفت.
