اختصاصی جوان آنلاین - در وضعیت پیچیده سینمای ایران در سالهای اخیر باید پخش فیلمهای سینمایی از تلویزیون برای اولین بار و بعد اکرانشان در سینما را هم اضافه کرد. موضوعی که در صورت مرسوم شدن، آسیبهای زیادی به اقتصاد و صنعت سینمای ایران خواهد زد.
نوروز ۱۴۰۲ سه فیلم سینمایی «شماره ۱۰»، «هوک» و «هایپاور» از تلویزیون پخش شد و اگر اصرار و درخواستهای تهیهکننده «بچههای طوفان» نبود، این فیلم نیز همزمان با اکران از تلویزیون نیز پخش میشد. اتفاقی که فقط در سینمای ایران رخ میدهد و نشان از بیبرنامگی جدی در حوزه نمایش فیلمها دارد.
در چنین وضعیت آشفتهای، تهیهکننده فیلم «شماره ۱۰» که فیلمش در روزهای نوروز از دو شبکه تلویزیونی پخش شد، اصرار زیادی بر اکران این فیلم در سینما نیز دارد. این در حالی است که بنا به گفته ابراهیم اصغری، تهیهکننده «شماره ۱۰»، حق پخش این فیلم در حدود ۶، ۷ میلیارد تومان به تلویزیون فروخته شده است.
اکبر نبوی از پژوهشگران و منتقدان سینما و تلویزیون درباره عادی شدن پخش فیلمهای سینمایی از تلویزیون و اکرانشان در سینما چنین میگوید: فارغ از اینکه فیلم واجد چه ارزشهای هنری است اگر این کار مرسوم بشود، کار غلطی است. به لحاظ هنری و حرفهای فیلمهای تلویزیونی در دکوپاژ، میزانسن، نماها و همه چیز با فیلم سینمایی تفاوت دارند و نمیتوان فیلم تلویزیونی و سینمایی را یکی دانست.
نبوی در ادامه بیان میکند: فیلمهای سینمایی برای اکران بر پرده عریض سینما ساخته میشوند و کار درستی نیست که این فیلمها برای اولین بار از تلویزیون پخش شوند. اگر مسئولان فارابی تفاوت میان فیلم سینمایی و تلویزیونی را نمیدانند باید به حال آنها تاسف خورد.
این منتقد سینما و تلویزیون میافزاید: اگر از اول بگویند این فیلم برای تلویزیون ساخته میشود و دکوپاژ و میزانسن و نماها را تلویزیونی میگیرند باز شرایط تغییر میکند. گمان میکنم دوستان به تفاوتهای این دو گونه توجه نداشتند و اگر این رویه در سینما مرسوم شود، کار خطرناکی است. همین الان سینما دچار بحران فروش و مخاطب است و غیر از چند فیلم، بقیه فیلمها فروش خوبی ندارند و همه باید نگران سینما باشیم. چنین کارهایی به اقتصاد سینما لطمه میزنند.
نبوی با اشاره به تفاوت هزینهها در سینما و تلویزیون میگوید: مجموع دستمزدها برای فیلم سینمایی و تله فیلم تفاوت دارد. فیلم سینمایی برآوردهای مالی خودش و تله فیلم نیز برآوردهای مالی مخصوص به خودش را دارد. زمانی که فیلمی برای سینما ساخته میشود و بعد برای اولین بار از تلویزیون پخش میشود، تمام این معادلات را برهم میزند.
این منتقد سینما با انتقاد از اکران فیلمهای پخش شده در سینما میگوید: مدیریت سینما در حوزه نمایش استانداردهای خودش را دارد و مگر میتوان استانداردها را تغییر داد. اصل کار غلط است و با محدودیت سالنهای نمایشی در کشور و شمار فیلمهایی که هنوز اکران نشدهاند، دادن سالن به فیلمهایی که قبلا پخش شدهاند کار اشتباهی است و مدیریت نمایشی فیلمها را دچار آسیب میکند.