هفته گذشته فدراسیون تکواندو کشورمان مرکز نیکوکاری این رشته را افتتاح کرد. افتتاح این مرکز پیامهای زیادی داشت و مهمترین پیام آن نیز این بود که ورزش و ورزشکاران کشور نباید نسبت به مسئولیتهای اجتماعی خود غافل شوند. ورزشکار باید کنار مردم باشد، چه در شادی و چه در غم و حتی در مشکلات.
هرچند که ورزشکاران کشورمان در طول سالی که گذشت با راهاندازی و حضور در کمپینهای خیرخواهانه و کمکهای مؤمنانه ثابت کردند که در دستگیری از مردم و نیازمندان نیازی به صدور دستور و فرمان ندارند، اما در این میان نباید از نقش فدراسیونهای ورزشی هم غافل شد. فدراسیونهایی که باید جدای از برنامههای قهرمانپروری و توسعه ورزش قهرمانی به فعالیتهای اجتماعی و پهلوانپروری هم توجه ویژه و خاصی داشته باشند. فراموش نکنیم که مردم کوچه و بازار به قهرمانان ورزشیشان نگاهی خاص و از آنها توقع پهلوانی و دستگیری دارند، در این میان نیز حرکتهای انفرادی و خودجوش قهرمانان و پهلوانان ورزش یک سوی مسئله است و حرکتهای جمعی و فدراسیونی یک سوی دیگر کار که ترکیب و حرکت متوازن و رو به جلوی این حرکتها باعث میشود ورزش کشور به یکی از اصلیترین اهداف و برنامههای خود، یعنی مسئولیت اجتماعی بهطور کامل جامه عمل بپوشاند.
از طرف دیگر افتتاح مرکز نیکوکاری تکواندو میتواند نویدبخش راهاندازی مرکزی باشد برای همگانیتر شدن تکواندو در کشور و شناسایی و پرورش استعدادهای درخشان در این رشته، استعدادهایی که شاید بهلحاظ عدم توانایی مالی نتوانند آنطور که باید و شاید خود را نشان دهند و این وظیفه فدراسیون تکواندو است تا همانطور که محمد پولادگر، رئیس این فدراسیون گفته، این حرکت باعث ایجاد برکت در جامعه تکواندو شود. افتتاح مرکز نیکوکاری تکواندو میتواند شروع یک جریان سازنده در ورزش کشور باشد. جریانی برای گستردهتر شدن ورزش در مناطق محروم. جریانی که تکواندو و کشتی آن را شروع کردند و توقع میرود که بقیه رشتهها هم با گام نهادن در این راه باعث اعتلای ورزش کشور شوند. پولادگر، رئیس فدراسیون تکواندو میگوید: «افتتاح مرکز نیکوکاری گام چهارم ما در راستای فعالیتهای اجتماعی و خیرخواهانه بود. پیش از این در بحث ذکات ورزشی، نفس قهرمان و پویش مؤمنانه هم فعالیت داشتهایم و در مجموع جامعه تکواندو همیشه در انجام کارهای خیر و کمک به نیازمندان پیشگام بوده است. افتتاح مرکز نیکوکاری تکواندو با نظارت کمیته امداد امام خمینی (ره) بود و خوشحالیم که این حرکت ارزشمند در حضور قهرمانان، پیشکسوتان و مربیان تکواندو انجام شد. امیدوارم با نیت پاک این بچهها بتوانیم باعث ایجاد برکت در جامعه تکواندو شویم. هدف ما این است که افراد نیازمند در خانواده تکواندو را در حد توان کمک کنیم و به یاری حق تا آخرین لحظه برای انجام تکلیف خود تلاش خواهیم کرد.»
این یعنی درست همان چیزی که مردم از قهرمانان و ورزشکاران خود انتظار دارند. اینکه پای کار مردم تا آخر بایستند و فقط شعار مردمی بودن سر ندهند. اینکه با گسترش این مراکز در اقصی نقاط کشور و تمرکززدایی از ورزش کار کنند که ورزشکار حاضر در مناطق محروم هم احساس دیده شدن و فرصت داشتن برای بروز استعدادش را داشته باشد. حرکت شایسته فدراسیون تکواندو را باید به فال نیک گرفت، حرکتی برای توسعه پایدار ورزش در کشور. حرکتی که نباید تنها به یک رشته خلاصه شود و فدراسیونهای ورزشی باید با گسترش آن به مردم ثابت کنند که ورزشکاران و مسئولان ورزش کشور همیشه در کنار مردم هستند و اینطور نیست که مثل برخی خود را جدای از مردم فرض کنند یا مانند بعضی دیگر از همین جامعه ورزش فقط در حد شعار و حرف مفت از مردم و هواداری آنها دهان باز کنند.