جوان آنلاین _ محمد بروجردی: نتانياهو، نخست وزير رژيم صهيونيستي در ماه گذشته سياست‌گذاري خودخوانده‌اي را براي تعامل و مذاكرات آتي بين ايران و ۱+۵ اعلام و تلاش كرد تا با «سخت جلوه دادن مواضع حداكثري» مذاكرات آتي را قبل از آغاز به سمت «بن بست مصنوعي» سوق دهد. وي سه معيار را به عنوان راه حل مسالمت‌آميز در برابر برنامه هسته‌اي ايران عنوان مي‌كند.
۱- ايران «تأسيسات هسته‌اي فردو» را تعطيل و نابود سازد!
۲- ايران «غني‌سازي اورانيوم» را متوقف كند.
۳- جمهوري اسلامي ايران تمام مواد غني شده در داخل ايران را كه فراتر از درصد غناي مورد نياز براي ساخت ايزو توپ‌هاي پزشكي و يا توليد تسليحات هسته‌اي است بايد به «خارج» منتقل كند.
همزمان برخي ديگر از مسئولان رژيم تل آويو معيارهاي ديگري را تحت عنوان:
۱- ضرورت اجازه دسترسي بازرسان آژانس بين‌المللي به تمام تأسيسات هسته‌اي
۲- توقف كليه فعاليت‌هاي مرتبط جمهوري اسلامي ايران با توليد تسليحات هسته‌اي مطرح و خواستار شده‌اند.
اعضاي غربي «۱+۵» بايستي با توجه به مواضع رژيم اسرائيل هرگونه تأثيرپذيري خود از «ايده‌هاي» لابي صهيونيستي را منتفي اعلام و فاصله خود را با «مواضع رژيم اشغالگر» كاملاً مشخص كنند.
اگر محور تعاملات بين ايران و ۱+۵ قرار است براساس حاشيه‌هاي تأثيرگذار بر مذاكرات تشكيل شود عملاً اميد به ايجاد يك رويكرد و چشم‌انداز جديد در مناسبات و تعامل سازنده را از بين مي‌برد.
كشورهاي غربي ۱+۵ بايستي براساس درك صحيح از شرايط موجود و به وجود آوردن فضاي مناسب و دلايل مشروع براي تفاهم متقابل حركت كنند تا سير ديپلماسي از جان تازه‌اي برخوردار شود و از هرگونه انتظارات يكطرفه و نادرست پرهيز كنند.
توليد «فضاي سوم» با شاخص‌هاي جديد مي‌تواند برآورد طرفين از يكديگر را اصلاح كند و براساس «عقلانيت راهبردي» فصل نويني را با گفت‌وگوهاي سازنده براي نيل به تعامل سازنده پديد آورند.
