جوان آنلاین: تئاتر تجاری در دنیا یک فرمول دارد؛ خوب می‌فروشد و از آن سود می‌برند، اما اثر هنری نیست. متأسفانه این روند در کشور ما هم رواج پیدا کرده است و به جای آن بچه‌های تئاتر بیکار شده‌اند و گیشه‌هایشان نمی‌فروشد. تئاتر مسموم شده با سمی به نام پول درآوردن.
امیر دژاکام، کارگردان و مدرس تئاتر با اشاره به انتخاب بازیگران ناشناخته برای نقش‌های اصلی نمایش گفت: به نظرم اگر نقش اول یک نمایش را به یک جوان بدهیم، بهتر از آن است که هشت میلیارد تومان به یک بازیگر چهره بدهیم که با ناز و ادا و دیر آمدن نقش بازی کند. بازیگران ستاره بهانه‌گیر و پرهزینه شده‌اند. ۸ میلیارد تومان برای تئاتر طلب می‌کنند یا دستمزد‌های ۲ و ۵/۱ میلیاردی نیم دریافت می‌کنند. وی با گلایه از این روند تصریح کرد: تعجب می‌کنم که چگونه برخی این پول‌ها را می‌دهند تا دوستان روی صحنه تجارت کنند. کسانی که سرمایه دارند، پنج تا شش چهره را کنار هم می‌گذارند، بلیت یک میلیون تومانی می‌فروشند و صندلی‌ها را پر می‌کنند. این مدرس تئاتر یادآور شد: تئاتر تجاری در دنیا یک فرمول دارد؛ خوب می‌فروشد و از آن سود می‌برند، اما اثر هنری نیست. متأسفانه این روند در کشور ما هم رواج پیدا کرده است و به جای آن بچه‌های تئاتر بیکار شده‌اند و گیشه‌هایشان نمی‌فروشد. تئاتر مسموم شده با سمی به نام پول درآوردن.
دژاکام افزود: از تئاتر نباید کسب درآمد کرد. اگر مثلاً فردوسی فکر می‌کرد از شاهنامه قرار است کسب درآمد کند یا آقای اکبر رادی فکر می‌کرد از نمایشنامه «شب روی سنگ فرش خیس» کسب درآمد کند، ما اکنون چنین آثار فاخر ادبی نداشتیم. موضوع این است که این هنر برای تجارت کردن خلق نشده، بلکه برای فهم مشترک در جامعه خلق شده است. فهم مشترک ما در جامعه می‌تواند بسیاری از ناهنجاری‌ها را حل کند. وی اضافه کرد: بسیاری از آثار بزرگ جهانی که عمیقاً شما را به فکر وامی‌دارند، در صورت تجاری شدن از بین می‌روند. کسب درآمد باید از جای دیگری اتفاق بیفتد. دولت باید بودجه فرهنگی اختصاص و باید به تماشاگران سوبسید بدهد، یعنی بلیت باید ۵۰ هزار تومان باشد و دولت روی هر بلیت ۳۰۰ هزار تومان سوبسید بدهد. در این صورت ما آثار فرهنگی خواهیم داشت، زیرا دولت سرمایه‌گذاری می‌کند. امیدوارم این سرمایه‌گذاری انجام شود. دژاکام خاطرنشان کرد: این یک استدلال غلط است که می‌پرسند «چه اشکالی دارد از تئاتر کسب درآمد و امرار معاش کنیم؟» هیچ اشکالی ندارد، اما موضوع این است که این هنر برای تجارت کردن خلق نشده، بلکه برای فهم مشترک در جامعه خلق شده است. فهم مشترک ما در جامعه می‌تواند بسیاری از ناهنجاری‌ها را حل کند.
