سرويس فرهنگ و هنر جوان آنلاين: شبکه نسیم که جوان‌ترین شبکه رسانه ملی است به دنبال انقلاب رسانه‌های مجازی و نیاز به ایجاد نشاط در جامعه تأسیس شد و در همین مدت کوتاه توانست برنامه‌های مختلفی را در این راستا تولید کند که برخی با اقبال عمومی مواجه شدند. به عنوان نمونه یکی از برنامه‌های پر حاشیه نسیم «خندوانه» بود؛ برنامه‌ای که دارای نکات مثبت و منفی زیادی بود. حالا مدتی است به جای «خندوانه» برنامه‌ای با نام «چهل تیکه» از شبکه نسیم پخش می‌شود که آن هم به شکلی دیگر دورهمی بازیگران شده است. این برنامه با اجرای محمدرضا علیمردانی بازیگر و صداپیشه‌ای که بیشتر او را با ماجرا‌های دیرین دیرین می‌شناسند روی آنتن می‌رود. علیمردانی در این برنامه بازیگران و صداپیشگان پیشکسوت را دعوت و با آن‌ها در حضور تماشاگران خاطره بازی می‌کند. در این بین خودش هم در لابه‌لای برنامه داستان‌هایی از بچگی‌هایش تعریف می‌کند تا حال و هوا جدیدتر شود ولی باز این برنامه هم به دور تسلسل و کلیشه دچار شده؛ موضوعی که به آفت صداوسیما تبدیل شده است، چراکه تلویزیون با چهره‌سازی مکرر از این اشخاص در وضعیت سیاسی فعلی خود را سهیم کرده است و این روند درستی نیست.
در هر حال «چهل تیکه» که بنا بر گفته مدیر شبکه نسیم قرار است ادامه‌دار باشد در این مدت نشان داد چیزی برای جذابیت در چنته ندارد. سؤال اینجاست آیا شبکه نسیم صرفاً وظیفه سرگرم‌سازی و خاطره بازی را دارد؟! آیا این خاطره بازی‌ها فقط در طیف بازیگران است؟! البته «چهل تیکه» را می‌توان به نوعی تقدیر و یادبود پیشکسوتان دانست، اما آیا مردم تنها با بازیگران خاطره دارند؟! اگر قرار است آنتن تلویزیون در اختیار افراد قرار گیرد چرا تنها عده قلیلی مدام در برنامه‌ها و شبکه‌های مختلف باید دعوت شوند به طوری که خودشان هم دیگر حرفی برای گفتن ندارند؟!
ناگفته نماند «چهل تیکه» دکور جالب و نوستالژیکی دارد که ناخواسته مخاطب را به گذشته می‌برد و یادآور خاطرات تلخ و شیرین او می‌شود، اما چرا از چهره‌های دیگر ورزشی، فرهنگی، مذهبی و... دعوت نمی‌شود؟! مگر تلویزیون تنها با بازیگران و صداپیشگان خاطره برای مردم داشته است؟! چرا همیشه به دور از خلاقیت ساده‌ترین و راحت‌ترین راه برای تولیدات تلویزیونی برداشته می‌شود و نگاه را وسیع‌تر و گسترده‌تر نمی‌کنیم؟!
امید است حالا که «چهل تیکه» می‌خواهد به گذشته سری بزند واقعاً اینطور باشد. مراقب باشیم آنتن تلویزیون با این هزینه‌های بالا محلی برای رفیق بازی و سهم خواهی و سهم‌گیری مبدل نگردد، زیرا رسانه ملی همانطور که از اسمش هم پیداست برای همه است نه قشر خاصی و باید ملی باشد نه آن که یک تکه از چهل تکه پررنگ‌تر باشد و از بازیگران برای مخاطبان کم سن و سال الگوهای دست نیافتنی و مهم بسازد. در این سال‌های فعالیت صداوسیما گروه‌های مختلفی برای مخاطبان خاطره‌سازی کردند، انتظار می‌رود از آن‌ها هم یادی شود. بهتر است «چهل تیکه» از این دور تسلسل و کلیشه‌ای بزرگ کردن بازیگران بیرون بیاید و افق نگاه خود را گسترش دهد تا چهل تیکه واقعی و زیبا برای همه مخاطبان تلویزیون با سلایق و دیدگاه‌های مختلف ترسیم کند.
دقیقا همین طوره خسته شدیم از بس تو هر شبکه که برنامه دارند بازیگران دعوت میشن و از خودشون حرف می زنند قطعا بدون پول هم جایی نمی رن الان دیشب شب یلداشون فقط بازیگران بودند همین کارها دیدن تلویزیون را خسته کننده میکنه 
