سرویس جامعه جوان آنلاین: ۲۴ کودک شینآبادی تنها قربانیان سوختگی در کشور ما نیستند. سوختگی در ایران هشت برابر میانگین جهانی قربانی میگیرد و افرادی که دچار سوختگی میشوند، دو برابر میانگین جهانی به کام مرگ فرو میروند. قربانیان این حادثه اغلب از اقشار ضعیف جامعه هستند؛ افرادی که در حین کار دچار انواعی از سوختگی میشوند یا به دلیل وسایل غیراستاندارد دچار این حادثه میشوند. فقر مادی حادثهدیدگان سوختگی هم موجب میشود تا ۹۰ درصد بیماران سوخته توان پرداخت هزینه درمانهای تکمیلی را نداشته باشند و تا پایان عمر عوارض ناشی از سوختگی را با خود حمل کنند.
عجیب است، اما گاهی اوقات بیماریها هم میتوانند طبقه اقتصادی افراد را مشخص کنند! همانطور که نقرس را بیماری ثروتمندان مینامند، سوختگی را هم باید بیماری فقرا دانست. عارضهای که بر اثر یک حادثه، بیاحتیاطی و استفاده از وسایل غیراستاندارد در کسری از ثانیه رخ میدهد، اما بقایای فاجعه بارش تا سالهای سال باقی میماند. اینجا هم مانند اغلب موارد پیشگیری جدی گرفته نمیشود. تفاوت اهمیت پیشگیری در سوختگی این است که آثار این بیماری تا پایان عمر افراد باقی میماند و درمان هر درصد سوختگی ۵ میلیون تومان هزینه دارد! از سوی دیگر بیمهها هم بهواسطه هزینه بالا و درمان طولانیمدت خود را کنار کشیدهاند و لباس و کاردرمانی این بیماران تحت حمایت بیمه نیست.
بیماری فقرا
محمدجواد فاطمی رئیس هیئتمدیره انجمن حمایت از بیماران سوخته هم تأکید میکند: «سوختگی برای جامعه فقراست که از امکانات و تجهیزات غیراستاندارد در منزل و زندگی خود استفاده میکنند.» رضا رضایی مدیر اعتبارات معاونت درمان وزارت بهداشت با بیان اینکه در کتاب درسی دانشآموزان و دانشجویان حتی یک خط در مورد پیشگیری مطلب وجود ندارد، تصریح میکند: «سوختگی بیماری فقراست و وقتی میسوزند، جان و مال آنها با هم میسوزد.» به گفته وی تجهیز و راهاندازی یک تخت سوختگی، بیش از ۵ میلیارد تومان هزینه دارد و هیچ کدام از سازمانها و وزارتخانهها درخصوص پیشگیری از سوختگی کمک نمیکنند. بنا به تأکید رضایی، سازمان تأمین اجتماعی به رغم تعداد زیاد کارخانجات و بیمارستانهایی که دارد، حتی یک تخت سوختگی ندارد.
پذیرش بیمار جدید با فوت یا ترخیص بیمار قبلی
در حال حاضر ۹۳۵تخت سوختگی و هشت مرکز تکتخصصی سوختگی در کشور وجود دارد، اما این تعداد تخت کفاف بیماران سوختگی کشور را نمیدهد. به گونهای که مصطفی دهمردهای مدیرعامل بیمارستان سوانح سوختگی شهید مطهری هم با اشاره به این مطلب که ۹۰درصد بیماران سوخته برای درمانهای تکمیلی پول ندارند، میافزاید: «در تهران ۱۱۰ تخت سوختگی داریم که ظرفیت آنها همیشه تکمیل بوده و اگر همین حالا یک بیمار سوخته را به بیمارستان مطهری بیاورند، باید منتظر باشیم یکی از بیماران آیسییو، فوت کند یا اینکه ترخیص شود.»
به گفته وی تعداد زیادی از افراد به دلیل سوختگی از کار افتاده میشوند، اما هیچ ارگانی متولی تأمین لباس سوختگی نیست و اگر بیمار سوخته از این لباس استفاده نکند، دچار مشکلات عدیدهای خواهد شد.
دهمردهای با انتقاد از کنار کشیدن بیمهها در حمایت از بیماران سوخته میافزاید: «لباس سوختگی و کار درمانی بیماران سوخته بیمه نیست و هزینههای درمان این عارضه بسیار بالاست، به گونهای که یک پماد ۵۰گرمی حدود ۳۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان قیمت دارد که متأسفانه در واردات آن نیز دچار مشکل شدهایم.»
رکوردی سوخته!
سوختگی عارضهای است که در عمل درمانی قطعی ندارد و عوارضش تا پایان عمر فرد را دنبال میکند، اما بنا به تأکید فاطمی مشکل سوختگی با پیشگیری حل میشود و در غیر این صورت، یک بخاری غیراستاندارد میتواند حادثه شینآباد را تکرار کند و یک اتصال برق، منجر به تکرار حادثه پلاسکو میشود.
رئیس هیئتمدیره انجمن حمایت از بیماران سوخته، با اشاره به حادثه شینآباد تصریح میکند: «یک بخاری غیراستاندارد باعث سوختگی ۲۴ بچه شد که همان زمان با ۵۰ میلیون تومان میتوانستیم بخاریهای استاندارد را نصب کنیم، اما محاسبهشده برای ۱۵ سال عمل جراحی این کودکان که البته هیچ وقت خوب نمیشوند، ۱۵میلیارد تومان بودجه نیاز است.»
فاطمی با تأکید بر هزینهبر بودن سوختگی تصریح میکند: «هر درصد سوختگی ۵ میلیون تومان هزینه دارد.»
وی گریزی هم به تأثیر تحریمها بر روند درمان بیماران سوختگی میزند و میگوید: «درمان سوختگی به پانسمانهای خاص وابسته است که اغلب وارداتی است و همین مسئله باعثشده به شدت وابسته به پانسمانهای سوختگی باشیم که هزینهها را بالا میبرد.»
بنا به تأکید رئیس هیئتمدیره انجمن حمایت از بیماران سوخته وقتی به هر دلیلی امکان استفاده از پانسمانهای خاص بیماران سوخته فراهم نباشد، روند درمان بیماران سوخته دچار مشکل شده و آمار مرگومیر بالا میرود.
به گفته وی سوختگی در ایران هشت برابر میانگین جهانی است و بیش از دو برابر مرگ و میر جهانی، فوتی ناشی از سوختگی در ایران داریم.