فريده موسوي
كاظم دلخسته از شهداي 22 بهمن 1357 است. شهيدي كه درست در روز پيروزي انقلاب اسلامي، شهد شهادت را نوشيد تا سرخي پرچم خوشرنگ كشورمان، به خون شهدايي چون او مزين باشد. متن زير روايت اصغر دلخسته (شكيبا) برادر شهيد است كه پيش رو داريد.
كاظم برادر بزرگ‌ترم بود. سال 1334 به دنيا آمد و 23 سال بعد در روز 22 بهمن 1357 به شهادت رسيد. كاظم جوان زحمتكشي بود و از نقره‌سازي و طلا‌سازي شروع كرد و اولين نفر در فاميل‌مان بود كه طلافروشي باز كرد. وضع مالي بدي هم نداشت اما وقتي با نهضت حضرت امام آشنا شد، تصميم گرفت تمام‌قد وارد جريان انقلاب شود و در راهپيمايي‌ها شركت كند.
زمان انقلاب من سن و سال زيادي نداشتم، ولي يادم است كه كاظم با جوان‌هاي محله‌مان، فعاليت مي‌كردند. شهيد، خدمت رفته قبل از انقلاب بود. به نظرم سال 56 بود كه خدمت سربازي‌اش را تمام كرد و بعد هم كه انقلاب شعله‌ور شد و كاظم به كمك انقلابي‌ها شتافت. چون در خدمت سربازي كار با اسلحه را ياد گرفته بود، در درگيري‌هاي مسلحانه هم شركت مي‌كرد.
خانواده ما مثل همه مردم ايران روز 22 بهمن 1357 را فراموش نمي‌كنند. البته ما يك دليل ديگر هم براي فراموش نکردن اين روز داريم، چراكه كاظم درست در همين روز به شهادت رسيد. صبح روز 22 بهمن هنوز درگيري‌هاي پراكنده‌اي در تهران مشاهده مي‌شد. از روز قبلش يعني 21 بهمن، تهران و خيلي از شهرهاي ديگر شاهد درگيري شديد انقلابي‌ها با نيروهاي گارد بودند.
روز 22 بهمن كاظم از خانه خارج شد تا مثل هر روز، به مقابله با مأموران برود. او و دوستانش ابتدا به ميدان امام خميني فعلي مي‌روند و بعد رهسپار خيابان پيروزي مي‌شوند. ستاد نيروي هوايي ارتش كه روزهاي 20 تا 22 بهمن درگيري‌هاي شديدي بين همافران و گاردي‌ها در آن صورت گرفته بود، در همين خيابان پيروزي قرار داشت. به هر حال برادرم مي‌رود و آن طور كه شاهدان بعدها به ما گفتند، در درگيري با مأموران رژيم شاه، ابتدا گلوله‌اي به پايش مي‌خورد اما بلند مي‌شود و مي‌جنگد و باز سه گلوله ديگر به او مي‌زنند تا اينكه به شهادت مي‌رسد. ما تا يك هفته نمي‌دانستم كه كاظم كجاست و چه بلايي سرش آمده است. كمي بعد پيكرش را پيدا كرديم و در قطعه 21 بهشت زهرا دفن كرديم.
كاظم از اولين شهداي محله‌مان بود. شهيدي كه عشق به امام مسير زندگي‌اش را متحول كرد و باعث شد قدم در راه جهاد و مبارزه بگذارد. خيلي محو يادم مي‌آيد كه نوارهاي امام را روي كاغذ پياده مي‌كرد و به دست ديگران مي‌رساند. وقتي كاظم شهيد شد، خيلي از هم‌محلي‌هاي ما كه بعدها شهيد دفاع مقدس شدند، با راه و رسم سرخي آشنا شدند كه از مكتب امام حسين(ع) نشأت مي‌گيرد. كاظم پيشقراول دوستان شهيدش بود.
