معاون خدمات شهري و محيط زيست شهرداري منطقه ۶ از نصب سازه‌هاي پرتابل به منظور تبليغات براي انتخابات رياست جمهوري در قلب تهران خبر داده و گفته است: به منظور جلوگيري از آشفتگي سيما و حفظ منظر شهري در ميادين اصلي و خيابان‌هاي مهم منطقه اين سازه‌ها نصب شده است.
وي با اشاره به مركزي بودن منطقه ۶ و وجود اكثر ادارات و سازمان‌هاي دولتي و خصوصي در اين منطقه ادامه داد: روزانه بالغ بر 2 ميليون نفر در سطح منطقه ۶ تردد دارند كه آشفتگي سيماي شهر به صورت مستقيم در روند كاري و شهروندي آنها اختلال ايجاد مي‌كند.
اين خبر در حالي است كه از گوشه و كنار شنيده مي‌شود، برخي از نامزدهاي رياست جمهوري براي جلوگيري از اسراف قصد دارند تا در اين دوره از تبليغات گزاف خودداري كنند و ضمن توجه به محيط‌زيست با پرهيز از مصرف كاغذ، به مصداق جلوگيري از اسراف روي آورند. موضوعي كه اميد است با نزديك‌تر شدن به روزهاي پاياني هم شاهد آن باشيم؛ چراكه سال‌هاست در انتخابات‌هاي مختلف هزينه‌هاي تبليغاتي و توجه به محيط‌زيست را شنيده‌ايم؛ اما در عمل با نقطه مطلوب فاصله زيادي داشته‌ايم. امروز در عصري زندگي مي‌كنيم كه فناوري‌هاي نوين و ارتباطات دنياي مجازي سند محكم و كوتاه مدتي در تأييد شعارهاي نامزدهاي انتخاباتي است. آمارهايي كه وزارت ارتباطات منتشر كرده، تأكيد مي‌كند كه ميزان دسترسي به اينترنت بيش از سه‌چهارم مردم ايران را در بر مي‌گيرد و تقريباً هيچ ابزار ديگري قابل رقابت با اينترنت نيست. كما اينكه بايد گفت نوع تبليغات كانديداها نشان‌دهنده نوع نگرش آنها نيز هست و حتي اين موضوع مي‌تواند شاخصي براي مردم باشد.
اثبات صدق شعارهاي مطرح شده به نيت فرهنگ‌سازي و جلوگيري از قطع حتي يك درخت، پرهيز از تبليغات و اقلام تبليغي كاغذي است و بي‌شك پايداري بر اين امر، سنگ محك مناسبي براي مردم و فرصت مناسبي براي مديران و داوطلبان خدمت جهت فرهنگ‌سازي و ارج نهادن به محيط‌زيست خواهد بود. به‌رغم تمام موارد مطرح شده از قضا در همين مناطقي كه به گفته معاون خدمات شهري و محيط‌زيست شهرداري جزو ميادين اصلي و خيابان‌هاي مهم هستند، به وفور پوسترهاي تبليغاتي متعلق به حسن روحاني رئيس دولت يازدهم مشاهده مي‌شود. فارغ از نوع تشكل حمايت‌كننده‌اي كه در زير اكثر اين پوستر‌ها نوشته شده، شايد عملكرد دولتي كه چهار سال بر مسند قدرت بوده است، بهترين راه شناخت مردم از نامزد فعلي آن باشد. موضوعي كه گويا حاميان دولت يازدهم، اميدي به آن ندارند و فعاليت چند ساله دولت را سند محكمي براي معرفي به مردم تصور نمي‌كنند.
