به گزارش «جوان»، محمدمهدي خالقي، کارگردان و مستندساز پيرامون اکران آثار برگزيده جشنواره مردمي فيلم عمار در شهرهاي مختلف کشور عراق که از اوايل سال جاري آغاز شده بود، گفت: اکران فيلم‌هاي برگزيده جشنواره عمار در عراق با نمايش اين فيلم‌ها در شهر مدائن آغاز شد. در نخستين اکران عمار در مزار سلمان فارسي، در يکي از سالن‌هاي موجود در داخل حرم، فيلم‌هاي مربوط به «حشدالشعبي» و مبارزات مردم عراق با داعش را نمايش داديم. اين کارگردان و مستندساز ادامه داد: با توجه به برنامه‌ريزي‌هاي صورت گرفته اکران و نمايش مستندهاي برگزيده جشنواره عمار را در شهرهاي «بغداد»، «کربلا»، «نجف» و در روستاي «عوجه» شهر «تکريت» که زادگاه «صدام» بود، ادامه داديم.
کارگردان مستند «آهنگر» تصريح کرد: شهر «تکريت» فکر مي‌کنم بيش از شش ماه نباشد که از دست داعش آزاد شده باشد و شهر همچنان حالت نظامي دارد و رزمندگان «حشد الشعبي» در شهر پادگان دارند و آموزش نظامي مي‌بينند و منطقه تکريت به نوعي عقبه عمليات موصل محسوب مي‌شود، به همين دليل، هنوز امنيت کامل در اين شهر برقرار نيست و منطقه «عوجه» هم محلي بود که درگيري‌هاي شديدي در آن در جريان بوده و همچنان منطقه‌اي آلوده است، اما ما در خانه‌اي که رزمندگان «حشدالشعبي» مستقر بودند فيلم‌هاي عمار را اکران کرديم.
خالقي در همين باره عنوان کرد: در زمان نمايش فيلم‌هاي جشنواره عمار در شهر تکريت شاهد حمله گسترده بخشي از نيروهاي داعش به اين شهر بوديم.
وي اضافه کرد: در شهر کربلا ما در يکي از دانشکده‌هاي خواهران به نام «ام‌البنين» و در جمع خواهران اين محل آموزشي، اکران مردمي فيلم‌هاي برگزيده عمار را برگزار کرديم. نکته جالب اينکه خواهران بيشترين سؤالات و حساسيت‌ها را در برنامه‌هاي نمايش فيلم از ما داشتند. اين مستندساز تأکيد کرد: براي اکران آثار عمار در شهر نجف هم از دفتر جنبش مقاومت اسلامي نجباء استفاده کرديم که اين برنامه، جنبه آموزشي هم داشت و يک کارگاه فشرده فيلمسازي مستند برگزار کرديم و در آن نکات مهم براي پروسه فيلمسازي مستند را براي علاقه‌مندان بيان کرديم.
کارگردان مستند «پوستين وارونه» درباره اين اکران‌ها بيان کرد: هشت فيلم را براي نمايش به کشور عراق برده بوديم، اما به دلايل مسائل فني و اجرايي نتوانستيم بيشتر از دو سه فيلم را براي مردم شهرهاي مختلف عراق اکران کنيم.
خالقي تصريح کرد: تنها فيلم تمام عربي که ما به همراه خود براي اکران به کشور عراق برده بوديم، مستند «آهنگر» بود که زبان آن کاملاً عربي و داراي زيرنويس فارسي بود به همين دليل، در تمامي شهرهاي عراق به راحتي قابل اکران بود و در شهرهايي که حضور داشتيم، نمايش داده شد.
