نيازهاي استانها بازيچه تبليغات نشود

محمدرضا هاديلو

کم کم مي توان بوي تبليغات انتخاباتي را در تمام استانهاي کشور حس کرد. بويي که بعضا در وعده ها و وعيدها چنان تند مي شود که هر مشامي را مي آزارد و مي توان بازي کردن با احساسات و نيازهاي مردم را در آن حس کرد.

متاسفانه هر بار با نزديک شدن به اتنخابات و بخصوص انتخابات رياست جمهوري برخي کانديداها با استفاده از شناخت نيازها و کاستي ها در جامعه و با به بازي گرفتن احساسات شهروندان حرف هايي مي زنند که فقط راي آنها را به نفع خود مصادره کنند. حرکتي که علاوه بر خيانت در حق راي دهندگان، نوعي دلسردي و بي اعتمادي را نيز به جامعه تزريق مي کند.

حالا و با نزديک شدن به ايام تبليغات و انتخابات رياست جمهوري يکبار ديگر آمار و ارقامي منتشر مي شود که مي تواند بيانگر کم کاري هاي قبل و نياز به برنامه ريزي هاي آينده باشد. به عنوان مثال هم اکنون 115 هزار نفر بیکار شناسنامه دار در استان آذربایجان غربی وجود دارد. جالب است بدانيم 37 هزار نفر از آنان فارغ التحصیلان دانشگاهی هستند.

به همين نسبت در ساير استانها نيز مشکلات و معضلات و نيازهاي ديگري وجود دارد که ساکنانش به اميد رفع و رجوع آنها به يک کانديدا راي خواهند داد. اما مهم اين است که مردم به شعارها و وعده ها و آرزوي عملي شدن برنامه ها، يک نفر را انتخاب مي کنند. کافيست سري به استانهاي مختلف بزنيم تا بتوان نيازهايش را ديد و لمس کرد. در حال حاضر اکثر استانها در کنار کمبود آب و مشکلات کاشت و داشت و برداشت محصولات کشاورزي، نيازمند توجه ويژه به امر گردشگريشان هستند.

کارشناسان معتقدند باید گروه های مختلف ، بررسی های دقیقی از موانع گردشگری در استان ها داشته باشند، چرا که زیر ساخت های گردشگری پاسخگوی نیازهای هيچ يک از استانها نیست. برای ایجاد اشتغال و دستیابی به رونق اقتصادی حتما بايد محور گردشگری رونق بگیرد.

هم اکنون صنعت گردشگری جزء سه بخش اصلی در اقتصاد جهاد به شمار می آید و همين امر اهميت توجه به اين موضوع را بيش از پيش نمايان مي سازد. به گفته کارشناسان، رشد صنعت گردشگری مهارنشدنی است پس باید سهم ایران به عنوان یکی از بزرگترین مقاصد هدف گردشگری در حوزه تاریخی و طبیعی بیش از وضعیت کنونی باشد.

پرداختن به موضوع گردشگري از اين نظر مهم است که با جرات مي توان ادعا کرد هر شهر و استان ايران از جاذبه هاي گردشگري خاصي براي مسافران داخلي و خارجي برخوردار است. اما برنامه، تعريف خواسته ها و حتي نحوه برخورد و فرهنگ پذيرش گردشگران از سوي مردم بومي ، به هيچ وجه با الگوها و چارچوب‌هاي استاندارد صنعت توريسم همخواني ندارد.

توجه رييس جمهور آينده به مسئله توريسم و ميزان درآمد آن براي کشور از زواياي مختلف اهميت دارد زيرا ايران از پتانسيل‌هاي طبيعي، تاريخي و فرهنگي بسياري برخوردار است، اما چرا هنوز نتوانسته‌ايم سهم خود را از صنعت جهاني توريسم به دست آوريم. بهر حال مسائل مختلفي اعم از مانع تراشي‌هاي سياسي و ديپلماتيك، تا ضعف‌هاي مديريتي و تبليغاتي در زمين گير شدن صنعت گردشگري کشور دخيل هستند.

بدون تعارف بايد گفت اگر برنامه های توسعه کشور را که در سال های گذشته اجرا شده مورد بررسی قرار دهیم، متوجه خواهیم شد که در اجرای برنامه ها پایبندی خاصي به چشم نمي خورد و گويي مسئولان امر هم خود را خيلي موظف به انجام و به نتيجه رسيدنشان نمي دانند.