ميترا شهبازي
مدت‌هاست موضوع از
بين رفتن جنگل‌هاي زاگرس به دغدغه‌اي عمومي تبديل شده است و هر ساله بخش بزرگي از
اين پهنه وسيع زير بار ناملايمت‌هاي طبيعي و انساني از بين مي‌رود. وقوع پديده
ريزگردها، استمرار خشکسالي طي چند سال پياپي، آتش‌سوزي‌هاي گاه و بي‌گاه وسيع در
جنگل‌ها و حجوم آفات و بيماري‌ها از جمله مهمترين موضوعاتي محسوب مي‌شود که جنگل‌هاي
زاگرس را تهديد مي‌کند. حالا با اين شرايط که بيشترين وسعت پوشش طبيعي زاگرس در
لرستان قرار دارد و اين استان بيش از مناطق ديگر کشور با مشکلات زيست محيطي دست و
پنجه نرم مي‌کند، بيش از هرکجاي کشور توجه مسئولان را به موضوعات زيست محيطي مي‌طلبد.
پوشش گياهي لرستان
در معرض خطر جدي
با توجه به آنچه
تاکنون گفته شد، وضعيت زيست محيطي لرستان در حال حاضر در شرايط بحراني قرار گرفته
است. در اين راستا مديركل حفاظت محيط زيست لرستان در گفتگو با «جوان» مي‌گويد:« مسئله
خشکيدگي جنگل‌هاي زاگرس چند سالي است که کل جنگل‌هاي زاگرس را از شمال تا جنوب کشور
فرا گرفته است. با اين حال آنچه براي لرستان حائذ اهميت است، اين است که لرستان در
قلب زاگرس قرار گرفته و 20 درصد از اين پوشش طبيعي هم در اين استان قرار دارد.
بنابراين مي‌توان ادعا کرد که لرستان در معرض خطر زيست محيطي جدي‌تري قرار دارد.»
مهرداد فتحي با
اشاره به اينکه طبق برآوردي که سازمان جنگل ها انجام داده است کل جنگل هايي در معرض
اين خشکيدگي هستند، يک ميليون و 200 هزار هکتار است، مي‌افزايد:« بر اين اساس به
دليل شرايط ويژه لرستان اين خشکيدگي و آلوده شدن به آفات و بيماري ها بيشترين خسارت
خود را به لرستان زده است. البته اين 600 هزار هکتاري که گفته‌ايم به اين شکل نيست
که اکنون 600 هزار هکتار خشک شده باشد. درحال حاضر بين 10 تا 100 درصد درختان آلوده
به آفات شده و ظاهري سرسبز دارند و در صورت بي‌توجهي به زودي خشک خواهند شد.»
تيرخلاص کارخانه
سيمان به محيط زيست لرستان
حالا با اين شرايط
که پوشش گياهي لرستان در معرض خطر جدي قرار دارد، مسئولان بدون آينده نگري با صدور
مجوزها احداث کارخانه‌هاي آلاينده، کمر به قتل محيط زيست مي‌زنند. کارخانه سيمان
خرم‌آباد که در سال ۱۳۸۲ کلنگ زني شد، به عنوان يکي از پروژه‌هاي فوق آلاينده در
اين استان شناخته مي‌شود که در صورت بهره‌برداري، لرستاني‌ها بايد بار سفرشان را
ببندند و مهاجرت را انتخاب کنند. چرا که لرستان با وجود چنين کارخانه‌هايي ديگر جاي
زندگي نخواهد بود.
با اينکه سيمان خرم
آباد از همان ابتدا براي دريافت مجوز با درهاي بسته محيط زيست مواجه شده بود، اما
مالک کارخانه با طرح شکايت به ديوان عدالت، توانست مجوز احداث اين پروژه را دريافت
کند. از دلايل عمده براي مخالفت با اين طرح مي‌توان به آلودگي شديد و مجاورت پروژه
با شهر اشاره کرد.
مديركل حفاظت محيط زيست
لرستان در اين رابطه مي‌گويد:« با اينکه مجوزي از سوي محيط زيست در دولت قبل داده
نشده بود، اما مالک کارخانه مجوز مورد نيازش را از ديوان عدالت اداري دريافت کرد. در
رابطه با آلودگي‌هاي متساعد شده از اين کارخانه در صورت بهره‌برداري، واضح است که
با توجه به شرايط آب و هوايي و جهت وزش باد از غرب به شرق، روستاهاي زيادي در معرض
تهديد قرار مي‌گيرند.»
فتحي با اشاره به
اينکه صاحب کارخانه و مسئولان ادعا کرده اند که اين کارخانه با تکنولوژي روز به
بهره‌برداري مي‌رسد و نگراني‌اي براي آلوده شدن محيط زيست وجود ندارد، مي‌افزايد:«
کارخانه‌هاي سيمان آلودگي خيلي زيادي براي محيط زيست به همراه دارند، هرچند هم که اين
کارخانه از تکنولوژي روز بهره ببرد، قطعا درامان ماندن روستاها از آلودگي‌هاي
ايجاد شده اجتناب ناپذير است. حتي اگر فيلترهاي قوي هم بذارند بازهم درصدي از
آلودگي به اين روستا مي رسد. به هرحال اکنون با دلايل محيط زيست مخالفت شده و در
اين خصوص دست محيط زيست بسته است.»
وي ادامه مي‌دهد:«
درحال حاضر کارخانه هنوز به مرحله احداث نرسيده است. بنابراين بايد منتظر باشيم تا
کارخانه به بهره برداري برسد و فعال شود، بعد ببينيم اگر آلودگي داشت کارخانه را
تعطيل کنيم.»
بنابراين با توجه به
گفته‌هاي اين مقام مسئول کارخانه با تمام معضلاتي که واضح است در آينده به وجود مي‌آورد
قطعا تاسيس مي‌شود. از اين رو کارخانه سیمان خرم‌آباد که در چند کیلومتری شهرقرار
دارد عملا منجر به تبدیل خرم آباد به خوزستانی دیگر مي‌شود و در کمتر از چندماه بعد
از افتتاح آلاینده‌هایش بزرگترین فاجعه زیست محیطی و قتل عام آرام شهروندان را به همراه
دارد. حالا با توجه به شرايط ويژه جنگل‌هاي اين استان و وجود تجربه‌هاي بسيار در
خصوص کارخانه‌هاي آلاينده جاي سوال است که چرا مسئولان بازهم دست روي دست گذاشته‌اند
تا منابع طبيعي، انسالي و مالي نابود شود؟ موضوعي که به گفته مسئولان بعد از
افتتاح قطعا کارخانه مذکور را به تعطيلي مي‌کشاند.!
