وضع مطبوعات در استانها، هر روز بدتر از ديروز

وضعيت مطبوعات در استانها آنقدر مشکل داشت که حالا با ورد انواع شبکه هاي اجتماعي و آزادي افراد و سازمانها و نهادها براي تشکيل گروه و خبرپراکني به اوج بدبختي برسد.

کافيست گذري به استانها و شهرستانهاي بزرگ داشته باشيم تا به خوبي شاهد باشيم که آنچه در کمترين حد خود قرار دارد، "کيوسک روزنامه فروشي" است. البته آنها هم که فعالند بيشتر درامدشان از فروختن سيگار و پفک و چيپس و آب معدني و آدامس است.

با اينکه هر نسخه از روزنامه و مجلات با صرف هزینه هاي قابل‌توجهي برای چاپ و حمل‌ به استانها مي رسد اما دکه داران معتقدند به خاطر فقر مطالعه و باز نشدن جاي روزنامه و مجلات در کنار ميز صبحانه افراد ، بخش اعظمی از مطبوعات برگشت می‌خورد. برگشتي که به خمير شدن و تبديل آنها به کارتن ختم مي شود.

هر چند در تمام همايش ها و سمينارها و گردهمايي و نشست ها مسئولان از فرهنگي بودن و اختلاف فاحش ايرانيان در اين زمينه با ديگر کشورهاي دنيا خبر مي دهند اما در عمل نه سطح کتاب خواني ايرانيان قابل دفاع است و نه تيراژ مطبوعات حرفي براي گفتن دارد و مهمتر اينکه هيچ مسئول و تصميم گيرنده اي هم سعي نمي کند راه کاري براي تغيير اين وضعيت ارايه کند.

دکه هاي مطبوعاتي هم که به سوپرمارکت هاي کوچکي تبديل شده اند و مي توان انواع شارژ موبايل را از آنجا تهيه و خبرها را در گروه هاي مختلف رصد کرد!

در کنار مطبوعات سراسري، روزنامه ها و مجلات استاني و محلي هم با هزاران آرزو خود را به پيشخوان دکه ها مي رسانند اما با بي توجهي مردم، آنها هم راهي جز خمير شدن ندارند.

در ميان استانها، اردبيل از جمله استانهايي بود که تا چند سال پيش وضعيت بسيار خوبي در فروش و مطالعه روزنامه و مجلات داشت. اما گزارش ها نشان مي دهند متاسفانه در حال حاضر اردبيل لز اين حيث به شدت نزول کرده است.

از سوي ديگر و بر اساس جامعه شناسي، مردم در شرايط سخت اقتصادي پيش از هر چيز، کالاهاي فرهنگي را از سبد خانواده حذف مي کنند که در اين ميان گويي مبلغ 500 يا هزار و دوهزار تومان آنقدر زياد است که اکثر شهروندان قيمت بالاي مطبوعات را دليل نخريدن آن عنوان کنند.

البته دکه داران هم اولين مسئله را قيمت عنوان مي کنند، موضوعي که به هيچ عنوان براي کارشناسان و اساتيد ارتباطات قابل پذيرش نيست.

در همين راستا تحقيقات ميداني نشان داده به صورت معمول روزنامه‌های ارزان‌تر که تیراژ بالاتری هم دارند بیشتر از سایر روزنامه‌ها تهیه می‌شوند.

يکي از دکه داران اردبيل هم علت فروش پايين مطبوعات را قيمت بالاي آنها مي داند و مي گويد: " متأسفانه به دلیل درآمد پایین اغلب مردم اردبیل روزنامه‌ای که به عنوان مثال دو هزار تومان قیمت خورده به ندرت خریداری می‌شود."

جالب است در تحقيق صورت گرفته مشخص شده فصول نيز در میزان فروش روزنامه ارتباط مستقيم دارند بطوريکه در اردبيل به صورت معمول خرید روزنامه و مجله در تابستان و بهار بیشتر از فصول سرد سال است و سرما رغبت مردم براي مطالعه را کاهش مي دهد.

با اينکه در دکه‌های واقع در مرکز شهر اردبيل می‌توان اغلب روزنامه‌ها را مشاهده کرد؛ اما در مقابل در دکه‌های واقع در حاشیه شهر حتی خبری از تمامی روزنامه‌ها و مجلات نیست و به جای آن به راحتی ساندویچ و نوشابه و آب جوش عرضه مي گردد.

بهرحال مشت نمونه خروار است و حال و روز بقيه شهرستانها هم بهتر از اردبيل نيست. اگر سطح مطالعه در هر جامعه اي به عنوان يکي از شاخص هاي توسعه يافتگي مد نظر قرار مي گيرد پس نبايد اين مهم در ايران مورد غفلت قرار گيرد.