رسيدن به صندلي رياست فدراسيون‌هاي ورزشي از جمله آرزوهاي بزرگ قهرمانان به شمار مي‌رود؛ آرزويي كه بعضي‌ها به آن مي‌رسند و البته خيلي‌ها هم نمي‌رسند. حسين رضازاده كه سال‌ها عنوان قوي‌ترين مرد جهان را يدك مي‌كشيد چهار سال سكان هدايت وزنه‌برداري ايران را برعهده داشت. منتها براي حضور دوباره در انتخابات اين فدراسيون با مشكل مواجه شده است؛ مشكلي به نام دو شغله بودن. علاقه او به عضويت در شوراي شهر و حضور همزمان در فدراسيون وزنه‌برداري اين روزها سروصداي زيادي به پا كرده است. پافشاري رضازاده بر دوشغله بودن ما را بر آن داشت تا به سراغ عضو فراكسيون ورزش مجلس شوراي اسلامي برويم و موضع نمايندگان مردم در اين باره را جويا شويم. يوناتن بت كليان نماينده نمايندگان اقليت ديني آشوريان و كلداني ابراز اميدواري كرد قانون منع استفاده از دوشغله‌ها به درستي در كشور اجرا شود.
بحث حضور دو شغله‌ها در ورزش دوباره سر زبان‌ها افتاده است. آيا قانوني كه توسط مجلس شوراي اسلامي تصويب شده به طور كامل اجرا مي‌شود؟
مدت‌هاست كه بحث دوشغله‌ها مطرح شده است. نهايتاً اين بحث‌ها به تصويب قانون انجاميد اما اين قانون در برخي مواقع اجرا مي‌شود و در بسياري از موارد اجرا نمي‌شود. به نظر من حضور دوشغله‌ها ظلم بزرگي در حق كشورمان است. متأسفانه در شرايطي كه ما جوانان بيكار زيادي داريم كه بسياري از آنها تحصيلكرده هم هستند و به دنبال شغل مي‌گردند اما بعضي‌ها چند شغل دارند. اينكه يك نفر همزمان در دو جا مشغول به كار شد و دو وظيفه را به عهده گرفته باشد نه انساني است نه شرعي و نه اخلاقي. انصاف نيست كسي دو شغل مهم داشته باشد در حالي كه دو نفر از جوانان ايران مي‌توانند همان مسئوليت‌ها را به عهده بگيرند.
به نظر شما مديري كه همزمان دو شغل مهم را به عهده گرفته است مي‌تواند مسئوليت خود را به نحو احسن انجام دهد؟
حضرت عيسي (ع) مي‌فرمايد: يك نفر نمي‌تواند براي دو ارباب كار كند.» بدون شك نمي‌تواند در هر دوكار موفق باشد و همزمان روي هر دو مسئوليتش تمركز كند. به عقيده من چه اين مسئله قانوني باشد و چه نباشد هيچ ارگاني نبايد دو شغله‌ها را به خدمت بگيرد.
با اين وجود بسياري از ارگان‌ها اهميتي به اين قانون نمي‌دهند به ويژه اين كه تعداد مديران دو شغله در ورزش رو به افزايش است.
سال‌هاست كه شاهد حضور مديران چند شغله هستيم و در فدراسيون‌هاي ورزشي نيز همينطور. بسياري از ورزشي‌ها پا به شوراي شهر گذاشته‌اند در حالي كه تخصص شان چيز ديگري است. زماني كه شوراي شهر به آنها نياز دارد در مسابقات مختلف هستند و همراه تيم‌هاي ملي به سفر خارجي رفته‌اند و طبيعتاً از انجام مسئوليت شهري خود عقب مي‌مانند. وقتي فدراسيون به آنها نياز دارد هم در جلسات شواري شهر هستند. شايد خودشان مدعي باشند كه به همه وظايفشان رسيدگي كامل مي‌كنند ولي واقعيت اينگونه نيست. در بسياري از موارد جلسات شورا و فدراسيون‌ها همزمان برگزار مي‌شود و قطعاً اينگونه مديران نمي‌توانند دين خود را ادا كنند. اميدوارم هر چه زودتر اين مسئله به صورت قانوني حل و فصل شود.
چرا قانوني كه از سوي مجلس به تصويب رسيده در دستگاه‌هاي مختلف اجرا نمي‌شود؟
شوراي نگهبان با تأييد اين مصوبه اعلام كرد كه نبايد از مديران دوشغله در هيچ مسئوليتي استفاده شود اما اينكه چرا تاكنون قانون فوق اجرايي نشده علت‌هاي زيادي دارد كه بايد بررسي شود. متأسفانه در بسياري از موارد قدم‌هايي برخلاف منافع ملي برداشته مي‌شود. افراد منافع ملي را فداي منافع جناحي و حزبي خود مي‌كنند. اين يك ضعف در امور اجرايي كشور است كه موضوعات مختلف در اين مورد تأثير زيادي دارد.
راهكار شما براي حل اين موضوع چيست؟
من به عنوان يك مسيحي آشوري ايراني و با توجه به شرايط كلي كشور آرزو مي‌كنم كه همه حضرت آقا را الگوي خود قرار دهند نه اينكه در كارهايشان از نام ايشان استفاده كنند و هركاري مي‌خواهند انجام دهند. متأسفانه مسئولان ما به درستي وظايفشان را انجام نمي‌دهند.
موضعگيري مجلس شوراي اسلامي در اين باره چيست؟
چند ماهي است كه همه مشغول بودجه و مسائل مربوط به آن هستيم. با اين حال اكثر همكاران ما در مجلس شوراي اسلامي زباني با موضوع دوشغله‌ها و به كارگيري آنها در پست‌هاي مختلف مخالف هستند. متأسفانه بحث مديران دومليتي هم به دغدغه‌هاي ما اضافه شده است. به هر حال اينگونه موضوعات بايد توسط كميسيون‌هاي مربوطه بررسي و پيگيري شود.
در خصوص حضور همزمان حسين رضازاده در شوراي شهر تهران و فدراسيون وزنه‌برداري چه نظري داريد؟ در حالي كه گفته مي‌شود عضويت در شوراي شهر شغل محسوب نمي‌شود!
نمي‌دانم چطور مي‌گويند شغل نيست در صورتي كه در شوراي شهر فعال است. شخصاً معتقدم كه رضازاده كه يكي از قهرمانان و پهلوانان كشورمان است بايد در رشته خودش فعاليت كرده و تخصصش را به جوانان انتقال دهد. واقعاً نمي‌دانم اينكه دو شغل را همزمان داشته باشد چه محسناتي دارد.
ولي گفته مي‌شود سياسي شدن استعفاي رضازاده از شوراي شهر بحث را پيچيده كرده است.
متأسفانه با بسياري از اين موارد مواجه هستيم و منافع سياسي و جناحي را بر منافع ملي ترجيح مي‌دهيم. چطور مي‌توان مسئله‌اي كه ملي است را به خاطر جناح خودمان تغيير داد؟ اينكه اگر رضازاده برود توازن سياسي در شوراي شهر تغيير مي‌كند تنها يكي از موضوعات سياسي ورزش است. در همه رشته‌ها چنين بحث‌هايي به چشم مي‌خورد.
فكر نمي‌كنيد سياسي شدن انتخاب رئيس فدراسيون‌ها تأثير منفي در عملكرد رشته‌هاي ورزشي دارد؟
قطعا تاثيرگذار است. موفقيت‌هاي اخير واليبال را ببينيد. در حالي كه وزنه‌برداري زماني بهترين بود، ببينيد به كجا رسيده است. عدم رسيدگي رضازاده حتماً در اين مسئله دخيل بوده است. در فوتبال هم همين طور است. در صورتي كه مديران بايد خودشان را فداي منافع ملي كنند.
در صورتي كه مجوز حضور رضازاده در انتخابات فدراسيون وزنه‌برداري صادر شود افرادي مثل هادي ساعي و دنيامالي كه دقيقاً به همين دليل نتوانستند در مجامع انتخاباتي شركت كنند حق اعتراض دارند؟
بله، حق اعتراض دارند؛ چراكه آنها نتوانستند نامزد انتخابات فدراسيون‌هاي خود شوند. فعلا در مجلس همه درگير بودجه‌ايم و همه تمركزمان روي اين موضوع است.
