يكي از بدعتهايي كه متأسفانه سنگ بناي آن در سيوسومين جشنواره فيلم فجر بنا نهاده شد، برخورد با رسانههاي مستقل و منتقد اين دوره از جشنواره است. از كم كردن سهميه رسانههاي منتقد و چهرههاي شناخته شده نقدنويسي بگير تا گزينشي عمل كردن براي نمايش فيلم محمد(ص) و اينها كار كسي نيست جز مدير كمتجربه و ناشي روابطعمومي كه از بد حادثه با هزار و يك رابطه به سمتي گذاشته شده كه كمترين اشرافي روي آن ندارد. چون بديهيترين كار براي يك مدير روابطعمومي و زيرمجموعهاش داشتن يك ارتباط خوب و دوسويه با منتقدان، خبرنگاران و ميهمانان جشنواره است.
در يكي از شمارههاي بولتن روزانه سيمرغ جوان نوشتيم كه برخلاف مدير روابطعمومي سالهاي قبل اين جشنواره كه ارتباط خيلي خوب و مناسبي با همه رسانهها داشتند، در اين دوره مدير روابطعمومي اصلاً در دسترس نيست و معلوم نيست كجاست. ظاهراً اين خبر به ساحت خدشهناپذير و برج عاجنشين ايشان برخورده است و تصميم به مقابله به مثل كرده و سهميه روزنامه جوان را براي نمايش فيلم محمد(ص) نسبت به ساير رسانهها كم كرده است. اين رفتار ناشيانه و بدون تجربه اين مدير روابطعمومي يادآور ضربالمثل قديمي «مسجدشاه» است و به نوعي راهي است براي انتقام گرفتن از رسانههاي مستقل و منتقد جشنواره. اين اتفاق در حالي رخ ميدهد كه مسئولان جشنواره براي تأمين آسايش برخي از منتقدان حتي امتيازات ويژهاي قائل شدهاند.
بايد به اين مدير كمتجربه گفت كه جشنوارهاي كه با پول بيتالمال برگزار ميشود، ارث پدري شما و ملك طلق هيچكدام از مسئولان و دستاندركاران آن محسوب نميشود و دوستان صرفاً حسب اتفاقات، چند روزي سوار بر خر مراد شدهاند كه البته اين نيز بگذرد.