توجه به توسعه صادرات و رقابت در بازارهای بزرگ جهان و رفع مشکل مالیات، بیمه و نقدینگی در حوزه صنعت ضرورتی اجتنابناپذیر است . بیش تر اشتغال ایران حول واحدهای صنعتی و تولیدی می چرخد و نزدیک به پنجاه درصد کل مشاغل صنعتی ایران را واحدهای صنعتی کوچک و متوسط تأمین میکنند و متوقف شدن فعالیتهای آنها برای اقتصاد کشور یک تراژدی است. براساس آخرین آمارهای بانک مرکزی، رشد اقتصادی کشور در سال جاری حدود۱۰درصد بوده و رشد صنعت هم از آمار قابل قبولی برخوردار است اما این آمارها در شهر صنعتی اصفهان چندان بارز نیست و این درحالی است که میانگین بیکاری و رشد نزولی صنعت، در اصفهان نسبت به میانگین کشوری نیز بسیار بالاتر است.
***
گویا مشخصنیست در بازار صنعت اصفهان قرار است چه اتفاقی رقم بخورد و تولید اصفهان روی کدام پاشنه بچرخد وقتی که سهم صنایع در اصفهان ناچیز و غیرقابل قبول است. دلایل آن هم بسیار است، وقتی که یارانهها هدفمند شد، ورق هم برگشت و تولید در اصفهان روندی نزولی را پی گرفت.
حالا با وجود۸هزار واحد صنعتی که دراین استان وجود دارد و اصفهان را در جایگاه نخست صنایع کشور قرار داده است، باز هم آمارهای تکراری هستند که به ما میفهماند حال و روز صنایع دراستانی که نام قطب صنعتی را یدک میکشد خوب نیست و در طول سالهای گذشته مشکلات زیادی همچون تحریمها و بیثباتی نرخ ارز و گرانی مواد اولیه باعث شده که تولیدکنندگان آن طور باید و شاید سهم چندانی در تولید نداشته باشند.
فرسودگی ماشینآلات و عدم بهروز رسانی تجهیزات تولیدی، فشار بانکها برای تسویه معوقات صنایع، تحریمها و خشکسالی اصفهان گوشه ای از مشکلاتی است که بخش صنعت استان را با خود درگیر کرده است.
این در حالی است که بسیاری از ماشین آلاتی که تولیدکنندگان دارند به مرز فرسودگی رسیده و دچار استهلاک شدهاند و غفلت از به روز رسانی ماشینآلات بیش از پیش صنعت را در بازارهای بینالمللی دچار تزلزل کرده و صنعت اصفهان با این ماشینآلات پیر به سن بازنشستگی رسیده است.
تولید میزان بالایی از کالاهای داخلی بستگی به فعالیت صنایع آن دارد. در طول سالهای گذشته، به گفته صنعتگران، مشکلات زیادی سد راه رشد تولید داخلی شده است، اما گویا این سد فقط در زمینه نقل و انتقال ارز و واردات مواد اولیه نبوده، بلکه بخشهای ساختاری را نیز نشانه گرفته است.
اصفهان کویر می شود اگر...
اکنون صنعتگران شاخههای مختلف صنعتی استان از فرهنگی میگویند که اصفهان را عقب نگه داشته است، فرهنگی که باعث شده اصفهان به استانی سرمایهگریز تبدیل شود.
بازدهی پایین مواد اولیه و کاهش میزان تولید، نبود قدرت رقابت با تولیدکننده خارجی، کیفیت محصول و تحریم از جمله مواردی است که دست به یقه اصفهان شده است، تا جایی که حالا با وجود خشکسالیهای پی در پی زاینده رود زخم کهنه صنعت اصفهان ناسورتر از گذشته شده است.
رییس کمیسیون صنایع اتاق بازرگانی اصفهان معتقد است اکثرصنعتگران نیازمند حمایتهای دولتی هستند تا از این وضعیت خارج شوند.
مصطفی رناسی در ارتباط با پیشبینی وضعیت صنایع به "جوان" میگوید: اگر این وضعیت همچنان ادامه یابد با توجه به خشکسالی که رودخانه زاینده رود را دربرگرفته،۴۰۰سال دیگر جز کویری از اصفهان باقی نخواهد ماند و این شهر به خاطرهها میپیوندد.
وی با تاکید بر اینکه دولت جدید قولهایی را برای حمایت از تولیدکنندگان به منظور برون رفت از رکود صنعتی داده است، تصریح می کند: این اتفاقات میتواند این کلان شهر را از رکود اقتصادی خارج کند اما در صورت نبود حمایت دولت و ادامه یافتن شرایط کنونی، حل شدن مشکلات صنایع اصفهان کابوسی بیش نخواهد بود.
صنعتگران هم بر این باور هستند که اگر شرایط کنونی همچنان ادامه یابد بسیاری از واحدهای صنعتی از چرخه و گردونه صنعت بیرون خواهند رفت وقتی که بهرههای بانکی به۳۰درصد رسیده و کمر صنعتگران اصفهانی به سبب مشکلات بسیاری که توانایی حل آن را ندارند خم شده است.
فعالان بخش صنعت میگویند: قرار بود در دولت گذشته سهمی از یارانهها به صنعت داده شود در حالی که این اتفاق نیفتاد و ادامه فعالیت بسیاری از تولیدکنندگان را در بن بست قرار داد،صنایعی که حالا باید با نیمی از تسهیلات بانکی بسازند و با کمبود نقدینگی که دارند، معلوم نیست، چه آیندهای داشته باشند.
آمارهای کاهش تولید وسرمایهگذاری صنعتی در کشور و به خصوص در اصفهان به عنوان قطب صنعتی، حکایت از اوضاع بحرانی صنایع دارد و در این میان بانکها هم نه تنها همکاری نمیکنند، بلکه فقط به سودبیشتر می اندیشند.
مدتی پیش استاندار اصفهان گفته بود که 30 درصد از واحدهای تولیدی این استان راکد هستند.
رسول زرگرپور که تلاش کرده است شرایط استان را پس از سالهای مستمر بیمهری به وضعیت عادی بازگرداند، نرخ بیکاری را نیز یک درصد بیشتر از متوسط کشوری اعلام می کند.
با این حال، با گذشت چند ماه از این صحبتهای استاندار، اکنون و بر اساس صحبتهای جدید او، فقط هشت درصد از واحدهای تولیدی اصفهان در حال رکود هستند.
وی تاکید میکند که لازم است از اعتبارات موجود با توجه به عمده مسائل و مشکلات بخش صنایع استان، مبالغی برای کاهش رکود اختصاص یابد.
استاندار اصفهان نقدینگی، بدهیهای به تعویق افتاده، فرسودگی ماشینآلات، عدم رقابتپذیری، واردات بیرویه و کمبود مواد اولیه را از جمله مشکلات موجود پیش روی هشت هزار و 500 واحد صنعتی استان اصفهان میداند.
به گفته او، قرار شده که تسهیلاتی در اختیار استان قرار گیرد و طرحهای توسعهای و سرمایه در گردش به صنایع با پیشرفت فیزیکی بالای 90 درصد اختصاص داده شود.
راهکار فقط حمایت از صنعت و تولید!
آمارهاو شواهد نشان می دهند وضعیت صنایع و واحدهای تولیدی این استان در سالهای گذشته ناامید کننده بوده است.
حدود هشت هزار واحد صنعتی در استان ثبت شدهاند اما تعداد زیادی از این واحدها با ظرفیتهای پایین کار میکنند و تعدادی از واحدها نیز فقط با 30 تا 40 درصد ظرفیت خود فعالیت دارند.
در چند سال اخیر رکود بر صنعت حکمفرما شد و مشکلاتی را ایجاد کرد،افزایش قیمت سوخت، عدم اختصاص سهم بخش صنعت در قانون هدفمندی یارانهها و عدم اجرای کامل و دقیق قوانین تصویب شده در ارتباط با صنعت باعث به وجود آمدن مشکلاتی در بخش صنعت شد.
بانکها همچنان به سختگیریهای خود ادامه میدهند ،البته تا حدودی برای سختگیری به بانکها باید حق داد چون با وضعی که پیش آمده و با توجه به افزایش بدهکاران بانکی، شبکه بانکی کشور تحت فشار زیادی قرار دارد.
آنچه مسلم است اینکه برای شکوفایی بخش صنعت و معدن، باید مشکل کمبود نقدینگی صنایع، رفع و راهکارهای تامین مالی بخش تولید، مشخص شود.
در این رابطه عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی اصفهان یکی از بهترین راههای نجات از این مشکل را حمایت از صنعت و تولید دانسته و میگوید: حمایت از آنها در پرتو افزایش تسهیلات بانکی است، چرا که اثرات سرپیچی بانکها از مصوبه شورای پول و اعتبار، فعالان اقتصادی را قربانی خواهد کرد و ثمره آن جز رشد بیکاری و افزایش دامنه رکود چیز دیگری نیست.
جعفر ذرهبینی اضافه میکند: من معتقدم باید به دنبال برنامهریزی صحیح برای صنعت باشیم، نه اینکه تسهیلات بانکی را حذف کنیم.
اصفهانیها در ذات خودمولد هستند، آنها میدانند که در هر شرایطی بهترین کار چیست و چگونه میتوانند از بحران خارج شوند؛ به ویژه در مباحث مرتبط با اقتصاد، اصفهانیها همواره بهترین بودهاند.
با این حال اما، گاهی همه عوامل مربوط به خود اصفهانیها نیست؛ ایجاد شرایط رکود تورمی، کاهش نقدینگی، افزایش مشکلات بانکی و بسیاری دیگر از مشکلاتی که پیش پای صنعت کشور قرار دارد، سایه سیاه خود را بر سر صنعت اصفهان نیز پهن کرده و کمکم آنها را به باتلاق فرو میبرد.