اتفاق عجيبي نيست آن هم در فدراسيوني كه شش سال است علي كفاشيان رئيس آن است اما با شنيدن آن نمي‌شود تأسف نخورد و سري به نشانه شرمندگي تكان نداد. اين بار ماجرا، حكايت برخورد توهين‌آميز فدراسيون فوتبال با پيشكسوتان فوتبال است، پيشكسوتاني كه موي شان را در اين فوتبال سپيد كرده‌اند اما تنها چيزي كه انگار در فدراسيون فوتبال مهم نيست احترام و تكريم كساني است كه سال‌ها براي فوتبال ايران اين كشور زحمت كشيده‌اند و افتخار كسب كرده‌اند. ماجرا هم از اين قرار است كه فدراسيون فوتبال در كاروان عريض و طويلش به برزيل چند جاي خالي هم براي چند پيشكسوت در نظر گرفته است، اقدامي كه البته در خور تحسين است اما اين حكايت وقتي تاسف برانگيز مي‌شود كه از فدراسيون فوتبال به موسپيد‌كرده‌هاي فوتبال كه قرار است براي تماشاي بازي‌هاي تيم ملي به برزيل بروند اعلام مي‌شود كه هزينه غذايتان در برزيل بر عهده خودتان است و فدراسيون مسئوليتي درباره آن در برزيل ندارد. حركت عجيب فدراسيون آن قدر زشت و ناپسند است كه با هيچ دليلي نمي‌توان آن را توجيه كرد و مشكلات مالي را بهانه آورد.
ماجرا وقتي تأسف بيشتري بر مي‌انگيزد كه كفاشيان، خود يكي از پيشكسوتان ورزش است و دو و ميداني كار بوده و روزگاري با پيراهن ايران در رقابت‌هاي بين‌المللي مسابقه داده است و بايد بيشتر قدر اين افراد را بداند. برخورد توهين آميز فدراسيون فوتبال در حالي است كه شنيده مي‌شود خيلي از مديران و مسئولان فدراسيون در صف برزيل هستند، آن هم افرادي كه حتي يك هزارم موسفيد كرده‌هاي فوتبال براي اين ورزش زحمت نكشيده‌اند اما آنها قرار است از خوان رنگين سفر به برزيل، آن هم به خاطر رابطه‌اي كه با كفاشيان و برخي مديران ارشد فدراسيون دارند، بهره مند شوند و چند پيشكسوت هم به خاطر خالي نبودن عريضه در اين فهرست جا گرفته‌اند تا منتقدان از بي‌توجهي فدراسيون به قديمي‌هاي فوتبال گلايه نكنند.
البته اين اولين بار نيست كه فدراسيون فوتبال، اين چنين توهين آميز با استخوان خرد‌كرده‌هاي فوتبال برخورد مي‌كند. علي كفاشيان در روزهايي كه در ساختمان سئول جنوبي حضور دارد نشان داده احترامي براي تجربه و رعايت جايگاه و شخصيت‌هاي قديمي فوتبال ايران قائل نيست آن هم افرادي كه سال‌ها پيراهن تيم ملي را در ميادين مختلف بين‌المللي بر تن كرده‌اند و حتي سلامتي‌شان را در اين راه از دست داده‌اند و انواع و اقسام مصدوميت يادگار فوتبال برايشان است، فوتبالي كه در گذشته مانند امروز پولي نداشت و آنها براي عشق و بالا بردن پرچم ايران با غيرت و تعصب مثال زدني به ميدان مي‌رفتند نه مانند برخي بازيكنان امروزي كه براي از دست ندادن قراردادهاي ميلياردي باشگاهشان، در بازي‌هاي ملي مراقب ساق هايشان هستند و با جان و دل براي تيم ملي كشورشان بازي نمي‌كنند.
در اين وضعيت بي‌توجهي به قشري كه در روزگارشان پيراهن ملي ارج و قرب داشت و حق زيادي به گردن اين فوتبال دارند با هيچ متر و معياري قابل قبول نيست. اين در شرايطي است كه در كشورهاي ديگر، مديران فوتبال احترام ويژه‌اي براي پيشكسوتان قائل هستند و علاوه بر تكريمشان، از تجربه قديمي‌ها و پيشكسوتان فوتبال در كشورشان استفاده مي‌كنند اما در ايران، گويا فدراسيون فوتبال قصد داردچهره‌هاي برجسته اين ورزش را كه صاحبخانه اين فوتبال هستند با برخوردهاي تأسف برانگيز از متن فوتبال كنار بگذارد و سراغي از آنها نگيرد. همچنين‌براي اينكه كاروان اعزامي‌شان كه افراد با ربط و بي‌ربط هستند مورد انتقاد قرار نگيرد، براي پيشكسوتان هم دعوت نامه مي‌فرستند و با شرط اينكه بايد اين افراد در برزيل پول غذاي‌شان را خودشان حساب كنند، آنها را تحقير مي‌كنند. متأسفانه اين رويه در فدراسيون فوتبال تبديل به امر معمول شده است و علي كفاشيان و همكارانش هم ابايي از چنين برخوردهاي شرم آوري ندارند اما بايد جايي جلوي اين بي‌حرمتي‌ها را گرفت و اجازه نداد چنين برخوردهاي توهين آميزي با كساني كه در اين فوتبال مو سپيد كرده‌اند صورت گيرد كه اين توهين به تاريخ فوتبال يك كشور است نه يك پيشكسوت.
