كشورهاي مختلف جهان طي ساليان گذشته محدوديت‌هاي مختلفي را در مورد استفاده از تلفن همراه حين رانندگي اعمال مي‌كنند و ايران نيز از اين قاعده مستثني نيست و جدا از جرائم نقدي، جرائم ديگري هم در چند سال گذشته براي استفاده بي‌جا از تلفن همراه در زمان رانندگي اعمال شده است. با وجود اين، همچنان بسياري از مردم به دلايل مختلفي كوچك‌ترين توجهي را به هشدارهاي موجود ندارند و متأسفانه اين بي‌توجهي‌ها در نهايت منجر به مرگ يا معلوليت‌هاي شديد براي افراد در بسياري از مواقع مي‌شود. حال آنكه در چنين شرايطي مي‌توان همان‌گونه كه بارها نيز توسط مسئولان مربوط اعلام شده، با توقف در جايي مناسب نه تنها مي‌توان بدون دغدغه به مكالمه پرداخت بلكه با احترام به قانون خطر نيافريد و به فرد تماس گيرنده هم احترام گذاشت.
در همين ارتباط مدير گروه ترافيك و حمل و نقل دانشگاه علوم انتظامي نيز با اشاره به تأثير استفاده از تلفن همراه بر حواس‌پرتي رانندگان به ايسنا گفت: بررسي‌ها نشان مي‌دهد رانندگان جوان ۱۶تا ۲۴ ساله نسبت به رانندگان مسن بيشتر با تلفن همراه صحبت مي‌كنند.
دكتر عليرضا اسماعيلي، عضو مركز تحقيقات و پيشگيري از سوانح دانشگاه شهيد بهشتي با بيان اينكه صحبت با تلفن همراه از گفت‌وگو با سرنشينان خودرو خطرناك‌تر است، افزود: سرنشينان خودرو صحبت‌هاي خود را بر اساس شرايط رانندگي تنظيم مي‌كنند و به راننده نسبت به خطرات قريب‌الوقوع هشدار مي‌دهند، اما در گفت‌وگوهاي تلفني چنين امكاني نيست. تقريباً يك چهارم از علل كل تصادفات صحبت با تلفن همراه حين رانندگي و عدم توجه به جلو است كه اين امر از طريق پژوهش‌هاي بسياري به اثبات رسيده است.
خانم‌ها پيشتاز در ارسال پيامك حين رانندگي! به گفته اسماعيلي، ارسال پيام كوتاه و خواندن آن راننده را مجبور به قطع تمركز از جلو و توجه به صفحه موبايل مي‌كند كه اين امر بسيار خطرناك است. مدير گروه ترافيك و حمل و نقل دانشگاه علوم انتظامي با اشاره به اينكه در برخي از مطالعات تفاوت‌هايي ميان جنسيت راننده هم مورد بررسي قرار گرفته است، افزود: بر اين اساس مردها بيشتر از زن‌ها از تلفن همراه حين رانندگي استفاده مي‌كنند و خانم‌ها در ارسال پيام كوتاه از آقايان جلوترند!
مدير گروه ترافيك و حمل و نقل دانشگاه علوم انتظامي با اشاره به اينكه در سال‌هاي اخير مجامع علمي، فني و انتظامي مختلف نگراني خود را نسبت به وضعيت استفاده از تلفن همراه در هنگام رانندگي ابراز داشته‌اند، تأكيد كرد: رشد فرايند استفاده از تلفن همراه هنگام رانندگي در واقع بخشي از روند نگران‌كننده تأثير فناوري‌هاي روز بر كاهش توجه رانندگان است. ايران در مقايسه با برخي از كشورهاي دنيا مانند امريكا بيش از پنج برابر با صدمات ناحيه سر و صورت ناشي از تصادفات رانندگي روبه‌رو است.
تنها راه چاره خود مردم هستند
بي‌ترديد استفاده از گوشي همراه در هنگام رانندگي باعث به وجود آمدن احساسات مختلفي در شخص راننده مانند هيجان، ناراحتي، نگراني، افسردگي و حتي احساسات مثبتي مانند خوشحالي و. . . مي‌شود و اين موضوع منجر به رعايت نشدن قوانين راهنمايي و رانندگي از طرف رانندگان و افزايش تخلفات و تصادفات ترافيكي آنها مي‌شود. در چنين شرايطي، شكي وجود ندارد كه رانندگان بايد توجه ويژه‌اي به اين نكته داشته باشند كه در زمان رانندگي از تلفن همراه استفاده نكنند. جدا از اين، مديران بايد برنامه‌هاي ويژه‌تر و كارآمدتري را براي نهادينه شدن فرهنگ استفاده نكردن از تلفن همراه حين رانندگي در دستور كار قرار دهند.
