جوان آنلاین: هر سال بخش قابل توجهی از محصولات کشاورزی تولیدشده در استان‌های مختلف ایران به دلیل نداشتن تقاضا از بین می‌رود و این موضوع باعث شده است برخی افراد از دورریز این محصولات و همچنین پادرختی‌هایی که به کود تبدیل می‌شوند، درآمد کسب کنند. بر اساس پژوهش‌های انجام‌شده در این زمینه، زیان اقتصادی ناشی از ضایعات کشاورزی در ایران معادل ۳میلیارد دلار است که در مقابل کل ارزش واردات محصولات کشاورزی و صنایع غذایی، رقم بالایی به شمار می‌آید. سیدحسین موسویان، جوان ۳۳ساله شهرکردی در چهارمحالوبختیاری کسی است که توانسته برای اولین بار در کشور کارخانه تولید چیپس میوه‌ای راه‌اندازی کند؛ جهادگری که به گفته خودش می‌توان از راه اقتصاد مقاومتی به اشتغال‌زایی خوبی رسید و چرخ‌های اقتصاد هر منطقه را با ظرفیت‌های کوچک همان منطقه به حرکت درآورد.
چطور شد به فکر تبدیل میوه‌ها به چیپس میوه‌ای افتادید؟
وقتی به آمار و ارقام میزان هدررفت محصولات کشاورزی در کل کشور توجه کنید، می‌بینید که چه صدمه و زیانی به کشاورز و اقتصاد وارد می‌شود. ضایع‌شدن ۳ میلیارد دلاری محصولات یعنی تلف‌شدن ۳میلیارد دلار آبی که برای تولید این محصولات صرف شده است؛ اتفاقی که می‌تواند در شرایط کنونی به اقتصاد و منابع آبی ایران آسیب‌های بسیاری وارد کند. ضایعات محصولات کشاورزی ایران این توانایی را دارد که انرژی و پروتئین روزانه ۲میلیون‌و۷۰۰هزار نفر را تأمین یا از واردات حدود ۵میلیون تن محصولات کشاورزی جلوگیری کند. بر این اساس، ما فکر کردیم یکی از راهکار‌هایی که برای جلوگیری از این مشکلات می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد، ساماندهی و تجهیز ساختار کشاورزی و ایجاد واحد‌های صنایع غذایی متنوع در کشور است، ضمن اینکه دولت هم با ایجاد برخی سیاست‌ها در زمینه محصولات کشاورزی می‌تواند این مشکل را برطرف کند. یکی از سیاست‌هایی که می‌توان جلوی ضایع‌شدن محصولات کشاورزی را گرفت، تولید محصولاتی مانند میوه خشک و کمپوت است که در این زمینه نیاز به ابتکار‌های بیشتری وجود دارد و برای مصرف میوه‌هایی که در نخستین مرحله ضایعات قرار دارند، باید راهکار‌های بهتر و بیشتری در کشور ارائه شود.
از نظر شما برای رسیدن به موفقیت از چه مسیری باید گذر کرد؟
توضیح اینکه کسی در یک کاری موفق شده ساده است، اما اگر خودمان را جای او بگذاریم، متوجه خواهیم شد چه سختی‌هایی کشیده است. کسی که به آینده کار خود اطمینان نداشته باشد، نمی‌تواند قدمی بردارد. بگذارید از خودم بگویم؛ کسی که ماشین و خانه خود را می‌فروشد و فعالیتش را از یک مغازه ۴۰متری آغاز می‌کند، شاید الان مدیر یک کارخانه بزرگ چیپس میوه‌ای در کشور باشد و پول چندین خانه و ماشین را در اختیار داشته باشد، اما نباید فراموش کرد که چندین سال از جوانی و بهترین دوران عمرش را به جای خوشگذرانی به فکر اشتغال‌زایی بوده است و خود را مسئول کار و فعالیت همسن‌هایش می‌دانست.
آیا میوه‌های خشک یا چیپس‌های میوه‌ای هم اثر درمانی مفیدی برای بدن دارند؟
خوب است بدانیم این محصولات به دست آمده از میوه‌ها بدون اینکه عوارض جانبی داشته باشند، همان میوه هستند، فقط برای ماندگاری بیشترشان کار‌هایی روی آن‌ها انجام شده است. این‌ها مغذی هستند و انرژی لازم بدن را تأمین می‌کنند. در حقیقت می‌توان گفت میوه‌های خشک مانند یک کپسول طبیعی برای حفظ سلامتی بدن هستند.
طرح و ایده شما به عنوان یک کارآفرین، نهایتاً برای چند نفر شغل ایجاد کرد؟
من طرح و ایده مناسبی داشتم و با تمام توان توانستم روی آن تمرکز کنم که در نتیجه آن، امروز حدود ۲۰۰ نفر به صورت مستقیم و غیرمستقیم دارای شغل شده‌اند. سال ۱۳۹۰ بود که تصمیم گرفتم وارد این شغل شوم. دلیل این کار هم دورریز محصولات و همچنین ظرفیت بالای تولید محصولات کشاورزی در ایران به خصوص در منطقه چهارمحالوبختیاری بود. همیشه برایم این دغدغه وجود داشت که چرا کشاورز باید ارزان تولید کند و مصرف‌کننده گران بخرد و سود زیادی در این بین نصیب دلال شود. تصمیم گرفتم با خود کشاورزان وارد معامله شوم تا دلالان را از بازار حذف کنم، البته در آن زمان خیلی جوان بودم و پشتکار زیادی که برای پیگیری کارهایم داشتم، سرمایه‌های مرا افزون کرد. پس از اینکه تصمیم گرفتم میوه‌های مازاد مصرف را فرآوری کنم، متوجه بازاری شدم که خیلی از افراد اقدام به تولید میوه خشک می‌کردند، به همین دلیل ما در زمینه چیپس میوه وارد شدیم. دستگاهی که مدنظر ما برای تولید چیپس میوه بود، به دلیل وجود تحریم‌ها وارد ایران نمی‌شد و در همان سال‌های تحریم دستگاهی را طراحی و اختراع کردیم که برای اولین بار در کشور به ثبت رسید؛ دستگاهی که به روش حرارتی مواد را صددرصد ارگانیک فرآوری می‌کند و با این کار توانستیم برای اولین بار در کشور چیپس میوه‌ای را تولید کنیم.
دستگاه شما با همان کیفیت خارجی کار می‌کند؟
باید صادقانه بگویم نه تنها کیفیت دستگاه طراحی‌شده با نمونه‌های خارجی برابری می‌کند بلکه محصولاتی که در دستگاه ما به مرحله تولید می‌رسد، از محصولات ترکیه که قطب تولید چیپس میوه‌ای محسوب می‌شود، بالاتر است. در یک دوره در نمایشگاه صنایع غذایی ترکیه غرفه‌ای داشتیم که شرکت‌های خارجی از محصولات تولیدی ما تعجب کردند و خواستار خرید تمام محصولات در طول یک سال شدند.
نام برندتان را چطور انتخاب کردید؟
برخی افراد زمانی که از روستا به شهر مهاجرت می‌کنند، به دنبال این هستند اصالت‌شان را تغییر دهند تا کسی متوجه نشود که در روستا زاده شده‌اند، اما ما برای اینکه خیلی به روستای آبا و اجدادی‌مان احترام می‌گذاریم، نام این روستا را برای برندمان انتخاب کردیم. روستای چم‌چنگ در شهرکرد اکنون برند محصولات است و زمانی که صادرات می‌کنیم هم به مشتریان خارجی توضیح می‌دهیم که نام این محصول نام یکی از روستا‌های ایران است.
صادرات توانسته است ارزآوری مناسبی داشته باشد؟
تولید چیپس میوه ارزآوری زیادی برای کشور دارد و کشور‌های همسایه تقریباً همه خواستار این گونه محصولات هستند. ترکیه قطب بزرگ چیپس میوه‌ای در منطقه و اکنون مشتری ما برای خرید محصولات است. همچنین کشور‌های حوزه خلیج‌فارس مشتری محصولات ما شده‌اند، اما برای صادرات به این کشور‌ها مشکلاتی داریم که دولت باید به برخی از آن‌ها رسیدگی کند. سرمایه در گردش ما برای صادرات بسیار پایین است و، چون از زمان شروع کار هیچ حمایت و کمکی نداشته‌ایم، نتوانسته‌ایم آنقدری که محصول باکیفیت تولید می‌کنیم، عرضه مناسب داشته باشیم. کمبود سرمایه دلیلی بود تا در بحث تبلیغات ضعیف ظاهر شویم و اکنون به دنبال نمایندگی از سراسر کشور و همچنین معرفی محصول در مهدکودک‌ها و مدارس هستیم. کیفیت محصول ما آنقدر بالا و خوش‌طعم و خوشمزه است که می‌تواند جایگزین مناسبی برای چیپس و پفک باشد و امیدواریم در آینده‌ای که برای شرکت ترسیم کرده‌ایم، به اهداف‌مان برسیم.
