جوان آنلاین: تیم‌ملی بسکتبال ایران پس از پیروزی بسیار سخت مقابل قطر (۷۶ بر ۷۴)، امروز در دهلی نو مقابل تیم هند صف‌آرایی می‌کند. همانطور که انتظار می‌رفت کار تیم کشورمان در همان دیدار اول پنجره نخست انتخابی کاپ آسیا ۲۰۲۵ گره خورد و چیزی نمانده بود که مقابل هواداران پرشور در تهران شکست بخوریم.
عملکرد شاگردان هاکان دمیر در جام‌جهانی و پس از آن در بازی‌های آسیایی همه را نگران کرده بود و جمعه شب در سالن زنده‌یاد مشحون یک‌بار دیگر معلوم شد این نگرانی‌ها بی‌جهت نبوده و قبل از آنکه دیر شود باید صدای زنگ خطر را شنید. پیروزی با اختلاف تنها دو امتیاز برابر عنابی‌ها در حالی به دست آمد که ملی‌پوشان ایران بازی برده را به قطر باخته بودند و پس از به تساوی کشاندن دیدار، در اوورتایم حریف را شکست دادند. با توجه به پیروزی قزاقستان بر هند، قزاق‌ها صدرنشین گروه E شدند و ما هم دوم هستیم.
جدال سخت
قطری‌ها بعد از برتری مقابل تیم‌ملی فوتبال، امیدوار بودند در بسکتبال نیز رؤیای‌شان را به واقعیت تبدیل کنند، اما شوت سه امتیازی سجاد مشایخی در آخرین ثانیه‌های وقت‌های اضافه، آرزو‌های حریف را نقش برآب کرد. تب تند تیم ایران زودتر از آنچه تصور می‌شد فروکش کرد؛ درحالی‌که میهمان پنج دقیقه ابتدایی بازی هیچ امتیازی کسب نکرده بود، با جو سالن و شور و هیجان هواداران بسکتبال کنار آمد و تا توانست شاگردان دمیر را تحت فشار گذاشت. به لطف بازر بیترز (شوتی که پس از اتمام زمان کوارتر گل شود)، اگر بهنام یخچالی نبود نیمه اول را با برتری ۳۵ بر ۳۲ تمام نمی‌کردیم. در نیمه دوم نیز قطری‌ها به درخشش‌شان ادامه دادند و از ما جلو افتادند، حتی در کوارتر چهارم این ما بودیم که برای جبران پنج امتیاز اختلاف به آب و آتش می‌زدیم و با شوت سه امتیازی یخچالی کار به وقت اضافه کشید. تیم رقیب باز هم نسبت به ما برتر بود و در ثانیه‌های آخر مغلوب پرتاب سه امتیازی مشایخی شد.
ایراد کار کجاست؟
تیم ایران با هدایت هاکان دمیر همچنان با چالش‌های قبلی دست‌وپنجه نرم می‌کند؛ با ضعف‌های خط دفاع، بی‌برنامگی در حمله، تعویض‌های ناکارآمد و حتی گرفتن تایم‌اورت‌های دیرهنگام. وقتی تیمی در پنج دقیقه کوارتر نخست اجازه نفس کشیدن به رقیب نمی‌دهد، اما پس از آن قافیه را می‌بازد، قطعاً چند جای کار می‌لنگد. چند بار از قطر جلو افتادیم، اما توانایی حفظ برتری را نداشتیم. سرمربی هم همچون گذشته با رفتار‌های عصبی کنار زمین به داوران اعتراض می‌کرد.
اینکه قطر چند بازیکن خارجی دارد بهانه خوبی برای پوشاندن ضعف‌های تیم‌ملی نیست، به‌ویژه که دمیر بار‌ها روی بحث بازی دفاعی تأکید کرده است. با توجه به عملکرد تیم‌ملی در مصاف با این تیم از همین حالا باید نگران رویارویی با قزاقستان باشیم. امروز هم با هند بازی می‌کنیم، تیمی که از نظر جایگاه با قرار گرفتن در رتبه ۸۱ فیبا با تیم کشورمان ۵۴ پله فاصله دارد، ولی در ورزش حرفه‌ای نباید هیچ حریفی را دست‌کم گرفت، خصوصاً زمانی که یک بازی سخت را پشت سر گذاشته‌ایم.
منصفانه نیست!
سرمربی تیم‌ملی بسکتبال ایران استفاده قطر از بازیکنان خارجی را غیرمنصفانه خواند. هاکان دمیر در نشست خبری بعد از بازی در جمع خبرنگاران پیروزی برابر قطر را به شاگردانش تبریک گفت: «بازی سختی بود و تیم ملی قطر خیلی سرسختانه و با فشار زیاد بازی کرد. در این دیدار ما چند ترن‌اوور (پاس اشتباه) داشتیم که برتری را تقدیم حریف کرد و بازی برای ما سخت شد. با این‌حال به بازیکنانم تبریک می‌گویم که یک مسابقه سخت را بردند، مسابقه‌ای که پیروزی در آن برای ما بسیار مهم بود. بازیکنانم به هم اعتماد کردند و ناامید نشدند، چون بازی مهمی را مقابل تماشاگران خودی داشتیم و خوشبختانه یک برد بسیار مهم را به دست آوردیم. ایران می‌تواند خیلی بهتر بازی کند، ولی دوران آماده‌سازی ما چندان زیاد نبود و برخی بازیکنان دیر و خسته به اردوی تیم ملی ملحق شدند.» او ضمن انتقاد از حضور بازیکنان خارجی در ترکیب قطر تأکید کرد: «هر تیم‌ملی می‌تواند یک بازیکن تبعیت گرفته در ترکیب خود داشته باشد، ولی من نمی‌دانم قطری‌ها چطور به عنوان یک تیم آسیایی از تعداد زیادی بازیکن غیرقطری استفاده می‌کنند! این منصفانه نیست. بازی با قطر طوری بود که اگر ناامید می‌شدیم با اختلاف زیادی شکست می‌خوردیم، اما ما در جریان بازی ماندیم و برنده شدیم.»
بدشانسی قطر
تاناسیس اسکورتوپولوس، سرمربی تیم‌ملی قطر بدشانسی را عامل شکست تیمش عنوان کرد: «اگر بدشانس نبودیم به پیروزی می‌رسیدیم. در این دیدار با ترکیبی از جوانان بااستعداد وارد زمین شدیم و از عملکرد تیم کاملاً رضایت دارم. شاید اگر کمی بیشتر دقت می‌کردیم به برد می‌رسیدیم. البته باید تأکید کنم ایران یکی از اصلی‌ترین قدرت‌های حاضر در گروه ماست و باید به این تیم احترام گذاشت، چراکه مدعی اول صعود از گروه است و این برد را به آن‌ها تبریک می‌گویم. جو سالن نیز به سود میزبان پیش رفت، چون تماشاچیان با تشویق‌های خود فشار زیادی به تیم ما وارد کردند. البته این جو برای من تازگی نداشت، چون در یونان این شرایط را تجربه کرده بودم.»
