جوان آنلاین: فائزه مرادی، عضو گروه روانشناسی با مامان نوشت: بچه بزرگ کردن چالش برانگیزترین، خستهکنندهترین، مفیدترین و موندگارترین کاریه که ما قراره تو زندگیمون انجام بدیم، اما در عوض کمترین آموزش رو براش میبینیم. چرا از ما انتظار میره کار به این مهمی و سختی رو خودمون ازش سردربیاریم؟ همه مشاغل و فعالیتهایی که آدمای جامعه انجام میدن یه آموزش و دستورالعملی براشون وجود داره، یه روند یادگیری و تمرینی دارن، ولی چرا برای فرزندپروری همچین چیزایی وجود نداره؟ چون جامعه، خانواده و خود ما به عنوان شغل بهش نگاه نمیکنیم! به عنوان کار مفیدی که البته دستمزدش رو آخر ماه بهمون نمیدن، احتمالاً تو میانسالی، به صورت غیرمادی باهامون حساب میکنن. ما بهتون نمیگیم کجا و پیش کی و چی آموزش ببینید، اما توصیه میکنیم بچه بزرگ کردن رو به غریزهتون نسپارید، براش برنامهریزی، استراتژی و دورنما داشته باشید، مطالعه و مشورت کنید. دقیقاً مثل اون کسی که یه استارتاپ راه میندازه و تمام توانش رو میذاره تا چیزی که یه روزی فقط یه ایده بوده تبدیل به یه کسب و کار موفق بشه. برای بچههامون اندازه یه کسب و کار نباید وقت بذاریم؟