جوان آنلاین: به گفته کارشناسان، زبان هنر بهترین زبان برای معرفی الگو‌ها و اسوه‌های دینی است. رسانه جای خود، اما یکی از ظرفیت‌های خوبی که در مناسبت‌های خاص از جمله ولادت و شهادت حضرت‌زهرا (س) جمعیت عظیمی از مردم به خصوص قشر جوان و خانواده را دور خود جمع می‌کند، منبر روحانیون و تریبون مداحان کشورمان است. بنابراین انتظار می‌رود این فرهنگ و الگوی بی‌نظیر با بیانی روشن، بلیغ و با هنرمندی هر چه بیشتر به مسائل روز گره زده شود، طوری که برای همگان قابل فهم و عملی شود. به همین منظور با یکی از مداحان اهل بیت (ع) که سال‌هاست جمعیت کثیری از بانوان را در مجالس خود همراه دارد، گفتگو کرده‌ایم.
خانم محدثه‌السادات حسینی، کارشناس ارشد حقوق خصوصی درباره معرفی هر چه بهتر و به روزتر شخصیت و زندگی حضرت زهرا (س) و اثرگذاری آن می‌گوید: «برای بیان و تعریف زندگی حضرت زهرا (س) به ویژه برای نسل امروز، به گونه‌ای که قابل درک و کاربردی باشد، صرف پرداختن به احادیث و روایاتی که صفات حضرت را بیان می‌کند، کافی نیست، بلکه باید آن صفات را متناسب با نیاز‌های نسل جوان و قشر بانوان و به زبان امروز تبیین کرد. در واقع این صفات باید با مصادیق کاربردی امروز تطبیق داده شود تا نسل امروز بتواند آن را بهتر لمس کند.»
وی در ادامه می‌افزاید: «به فرض مثال، یکی از صفات حضرت زهرا (س) عابد و زاهدبودن ایشان است. روایت است ایشان در طول روز در حال عبادت بودند، اما این بحث تنها به سجاده، نماز و نافله شب خلاصه نمی‌شود، زیرا عبادت حضرت در طول روز حتی کار‌های خانه را نیز شامل می‌شد. از طرفی عابده به کسی می‌گویند که این صفت در او زیاد باشد و کثرت داشته باشد، بنابراین اگر روح این صفت را دریابیم و آن را به مخاطب برسانیم، آن وقت مخاطب می‌فهمد اگر در دنیای امروز برای رضای خدا و خدمت به جامعه درس بخواند و خدمت کند، عین عبادت در مسجد و محراب است. عابد بودن حضرت زهرا (س) علاوه بر کار‌های روزمره، شامل اقدامات سیاسی و اجتماعی به موقع هم بوده است. یاری امام زمانش، هدیه لباسش به فقیر در شب عروسی، همه نوعی عبادت است پس معلوم می‌شود این صفت از حضرت‌زهرا (س) در تمام انشعابات بوده است، بنابراین مخاطب باید بداند اگر همه کار‌های روزمره اول برای رضای خدا و بعد یاری رساندن به امام زمانش باشد، عین عبادت است. حال این اقدامات می‌تواند اعم از درس خواندن، خدمت‌کردن به خانواده و هرگونه فعالیتی باشد که اگر در آن نیت خداگونه باشد، یک رگه از صفت حضرت زهرا (س) تلقی می‌شود.»
این مداح اهل بیت (ع) معتقد است: «لازمه ماندگاری این الگوپذیری فرهنگسازی است. به طور مثال حدیث کسا به ما نشان می‌دهد حضرت چگونه اهل خانواده را با نام نیکو صدا می‌زند. اگر از آثار و برکات این رفتار در خانه و خانواده بگوییم، عین فرهنگسازی است و همین باعث می‌شود الگوپذیری ماندگار شود و در همه زمینه‌ها وسعت پیدا کند.»
به گفته حسینی برای پذیرش این الگوی بی‌نظیر پیش شرط‌هایی لازم است که هر انسانی باید آن‌ها را در خود بپروراند تا بتواند ویژگی‌های ایشان را عمیق و به طور صحیح درک کند.
وی در بیان این پیش شرط‌ها اظهار می‌دارد: «در درجه اول شناخت و معرفت به حضرت‌زهرا (س) است که باید کامل شود. به طور مثال اگر به ما بگویند از یک عابر الگو بگیرید به راحتی قبول نمی‌کنیم، چراکه باید بدانیم او چه صفت یا صفات، یا چه منش و شخصیت متمایزی دارد تا آن را بپذیریم، بنابراین وقتی به صفات وجودی فردی شناخت و معرفت پیدا نکنیم و بُعد اخلاقی‌اش را ندانیم، نمی‌توانیم او را الگو قرار دهیم. اگر مداحان و سخنرانان، مخاطبان را با زیبایی صفات و ابعاد وجودی حضرت آشنا و وجه تمایز او را با سایرین بیان کنند، آن وقت مخاطب آرزو می‌کند آن صفات را بپذیرد و در خود پرورش دهد؛ لذا پیش شرط الگوپذیری معرفت و شناخت ابعاد وجودی حضرت است.»
