جوان آنلاین: کانال تلگرامی «اقتصاد به زبان ساده» نوشت: نورس‌کوت پارکینسون، مورخ و نویسنده انگلیسی در سال۱۹۵۷ «اصل پیش پاافتادگی» یا «قانون علاقه به چرندیات» را مطرح کرد. او متوجه شد مردم به موضوعات مبتذل و پیش پاافتاده ارزشی بیشتر از موضوعات تخصصی می‌دهند. نظریه پارکینسون بر اساس مشاهداتش از کمیته مسئول تصویب طرح احداث یک نیروگاه اتمی بود. ماجرا از این قرار بود که افراد کمیته اکثر وقت جلسات را صرف بحث روی موضوعات بیهوده و پیش پاافتاده و غیرمهم، ولی قابل فهم برای عوام کرده بودند، مثلاً مدت طولانی را صرف بحث درباره شکل و نوع سقف جایگاه دوچرخه کارمندان کرده بودند، در حالی که به موضوعاتی، چون طراحی ساختمان و تجهیزات اصلی خود نیروگاه اتمی کم توجهی می‌شد؛ موضوعی که بسیار مهم‌تر و پیچیده‌تر و بررسی آن دشوار‌تر و تخصصی‌تر بود.
او نشان داد زمانی که صرف هر موضوع مرتبط با طرح می‌شد، نسبت معکوس با میزان بودجه‌اش داشت. درباره امضای قرارداد ۱۰ میلیون پوندی ساخت رآکتور طی ۵/۲ دقیقه گفتگو تصمیم‌گیری شد، اما کمیته روی پارکینگ دوچرخه ۴۵دقیقه بحث کرد تا میان پارکینگ «بهتر و راحت‌تر» یا «ساده‌تر و ارزان‌تر» تصمیم بگیرد، حال آنکه فرق دو حالت حدود ۵۰پوند بود. یک رآکتور به قدری پیچیده و گران قیمت است که یک انسان معمولی قادر به درک آن نیست و تخصصی در مورد ساختار و تجهیزات آن ندارد، بنابراین به راحتی با جمع کنار می‌آید و برای اینکه احمق به نظر نرسد سکوت می‌کند، اما همه می‌توانند یک پارکینگ دوچرخه ارزان و ساده را در ذهن‌شان مجسم کنند و هرکسی می‌تواند یکی از آن‌ها را بسازد، در نتیجه افراد عادی برای اینکه در بحث حضور و در تصمیم‌سازی نقش داشته باشند، وارد این بحث کم اهمیت می‌شوند و برنامه‌ریزی برای این موضوع ساده به بحث‌های چرند بی پایان منجر می‌شود و هر کسی می‌خواهد چیزی اضافه کند و سهم خودش را در تصمیم گیری کلان نشان دهد.
