جوان آنلاین: نورچشم ورزش ایران هستند، محال است در مسابقاتی حضور داشته باشند و ناامیدمان کنند. ورزشکاران جانباز و توان‌یاب ایران هر جا که هستند خوش می‌درخشند و پرچم ایران را بالا نگه می‌دارند، آن هم بدون دریافت‌های میلیاردی، بدون هزینه‌تراشی برای مردم و کشور و بدون نق‌زدن‌های دائمی و غرور بیجا، آن‌ها همیشه خوش می‌درخشند.
در روز‌هایی که بازهم شاهد باخت‌های سریالی فوتبال هستیم، در روز‌هایی که این رشته عزیز کرده و لوس مسئولان ورزش کشور به قهقرای اخلاقی و فساد و زدوبند و هزار و یک خلاف دیگر سقوط کرده، جانبازان و توان‌یابان ورزش ایران فقط طی هشت روز چهار قهرمانی تیمی در جهان و آسیا برای ورزش ایران به ارمغان آوردند. دهه آخر آبان ماه ۱۴۰۲ را باید به نام این قهرمانان نامگذاری کنیم، هر چند اگر کل روز‌های سال را هم برای مدال‌آوری و قهرمانی‌های آن‌ها قرار دهیم، کم خواهیم آورد.
۲۰ آبان ماه بود که خبر رسید تیم فوتبال هفت نفره با غلبه بر استرالیا میزبان مسابقات قهرمانی آسیا و اقیانوسیه جام قهرمانی را بالای سر برده است. بچه‌های فوتبال هفت نفره همان تیمی هستند که در المپیک ۲۰۱۶ ریو عنوان نایب قهرمانی را کسب کردند، اما بعد از آن چنان مورد بی‌مهری قرار گرفتند که انگار اصلاً وجود ندارند.
۲۷ آبان ماه ابتدا خبر رسید که تیم ملی گلبال مردان ایران در فینال مسابقات قهرمانی آسیا در هانگژوی چین، کره‌جنوبی را با نتیجه
۹ بر ۳ شکست داده و علاوه بر قهرمانی در آسیا سهمیه پاراالمیک را هم از آن خود کرده است. هنوز از شنیدن این خبر خوشحال و مسرور بودیم که شادی‌مان با خبر قهرمانی تیم والیبال مس شهر بابک در مسابقات قهرمانی باشگاه‌های جهان دوچندان شد؛ مسابقاتی که در مصر برگزار شد و شاگردان هادی رضایی در آن نماینده‌های کشور‌های ژاپن، الجزایر، عراق و اوکراین را شکست دادند و در دیدار فینال مقتدرانه نماینده مصر میزبان را بردند تا جام قهرمانی را بالای سر ببرند.
یک روز بعد یعنی ۲۸ آبان ماه سائوپائولوی برزیل شاهد بازی فینال فوتسال قهرمانی ناشنوایان جهان بود؛ دیداری که البته خبری از برزیل در آن نبود، اما نام ایران به عنوان یکی از قدرت‌های برتر فوتسال جهان در آن می‌درخشید. این بار نوبت فوتسالیست‌های ناشنوای ایران بود که پرچم را بالا ببرند. حریف تیم پرقدرت سوئد بود، اما در مقابل اراده بچه‌های یاران کم آورد تا این سرود ایران باشد که به عنوان قهرمان در سالن طنین‌انداز شود.
در میان این همه افتخارآفرینی و شکوه جای یک سؤال باقی می‌ماند و آن اینکه این ورزشکاران چه زمانی قرار است مورد توجه آقایان قرار گیرند؟
