سرويس فرهنگ و هنر جوان آنلاين: شرق آسیا حقیقتاً یکی از قسمت‌های کمتر شناخته‌شده دنیا برای ما ایرانیان است. در بهترین حالت فقط چند کشور در این منطقه را به صورت سطحی می‌شناسیم و شاید بیشترین ملاک شناختمان هم فیلم‌ها و سریال‌های وارداتی از این کشور‌ها باشد، اما این بار با کمک مؤسسه رهیافتگان گفت‌وگویی داشتیم با هوشنگ رفیعی تاجر ایرانی که سال‌هاست مقیم تایوان است. روایت فرهنگی این ایرانی در شناخت کشوری که درباره آن شنیده‌ایم، جالب و خواندنی است.
وضعیت فرهنگی تایوان چگونه است؟
در تایوان فرهنگ‌های مختلفی رواج دارد ولی بیشتر تحت تأثیر فرهنگ امریکایی به خصوص فیلم‌های هالیوودی هستند و خیلی از آن تقلید می‌کنند که این نشان‌دهنده نفوذ فرهنگ غرب در چنین کشور‌هایی است. از سوی دیگر رسانه‌های امریکایی در تایوان قدرت و نفوذ بالایی دارند و به نوعی نبض اخبار و اطلاعات را در دست گرفته‌اند حتی خبر‌های ضدایرانی زیاد پخش می‌کنند و ذهنیت مردم تایوان درباره ایران را شکل می‌دهند. مثلاً اخبار مشکلات و اغتشاشات ایران را نشان می‌دهند و خیلی پررنگ می‌کنند ولی حرفی از اتفاقات مثبت و پیشرفت‌ها در ایران نمی‌زنند برای همین ذهنیت مردم تایوان ناخوادآگاه نسبت به ایران خوب نیست و ایران را کشوری پر از جنگ، خشونت و درگیری تصور می‌کنند. وقتی برایشان از ایران می‌گویم که برعکس آنجا اصلاً جنگ و درگیری نیست و توضیح می‌دهم اشتباه می‌کنند تازه متوجه می‌شوند ایران با عراق فرق دارد.
وضعیت رسانه‌های مجازی چطور است؟
تایوان هم مانند تمام کشور‌های دنیا تحت تأثیر گسترش رسانه‌های مجازی و شبکه‌های اجتماعی است به طوری که رواج زیادی به خصوص بین جوانان و نوجوانان دارد و اغلب در شبکه‌های اجتماعی حضور دارند. برای ورود به شبکه‌های اجتماعی هم هیچ حد و مرزی نیست و فیلتری هم برای برخی برنامه‌ها وجود ندارد.
مسلمانان در تایوان چه وضعی دارند؟
مسلمانان در تایوان اغلب سنی‌مذهب و از شاخه حنبلی و شافعی هستند. آنجا شیعه خیلی کم است. ایرانی‌های مقیم در تایوان هم زیاد نیستند. عمدتاً دانشجو یا تاجر هستند. حدود ۵۰ تا ۶۰ ایرانی در تایوان زندگی می‌کنند که از این تعداد حدود ۱۵ نفر مقیم هستند و مابقی دانشجو هستند.
مگر برای تبلیغ اسلام مشکلی وجود دارد که این تعداد کم مسلمان آن هم شیعه در تایوان سکونت دارند؟
نه اتفاقاً تبلیغ دین در این کشور آزاد است ولی شناخت از اسلام خیلی کم است. در تایوان آن‌هایی که مسلمان هستند اغلب چیزی از اسلام شیعه و سنی نمی‌دانند فقط به اسم مسلمانی در مسجد نماز می‌خوانند و در ماه مبارک رمضان روزه می‌گیرند. به سایر احکام شرعی توجه نمی‌کنند و البته شناخت ندارند مثلاً گاهی وقت‌ها به دلیل بالا بودن هزینه‌های زندگی، یک دختر یا پسر مسلمان با فردی بودایی ازدواج می‌کند و مانند آن‌ها گوشت خوک هم می‌خورند. اصلاً نمی‌دانند خوردن گوشت خوک حرام است و ازدواج مسلمان با غیرمسلمان درست نیست. مواردی که متوجه شدم را تذکر دادم که شما مسلمان هستید و طرف مقابل بودایی، می‌گویند اشکالی ندارد! این قضیه نشان می‌دهد هیچ اطلاعی از احکام دین ندارد چه برسد به مذهب تشیع. در این چند سال زندگی در تایوان فهمیدم که مردم بسیار خام و مستعدی هستند. می‌توان با معرفی درست و تبلیغ آن‌ها را به تشیع دعوت کرد، چون تبلیغ اسلام در تایوان آزاد است و هیچ‌گونه ممنوعیتی ندارد.
امکانات تبلیغات دینی چطور است؟
اگر بخواهیم در تایوان مرکزی شیعی برای فعالیت داشته باشیم اصلاً حسینیه نداریم و مسجد هم خیلی کم است. شاید کمتر از انگشتان یک دست مسجد وجود داشته باشد در حالی که عربستان نیرو‌های وهابی خود را در تایوان خیلی حمایت مالی و معنوی می‌کند؛ هر چند وقت یک بار گروه‌های مسلمان ترکیه‌ای با هم جمع می‌شوند و جلساتی می‌گذارند و عربستان اکثر مساجد تایوان را در اختیار دارد و قرآن‌های تحریف شده خودش را منتشر می‌کند. در ماه رمضان افطار‌های سنگین می‌دهد و با توجه به نیاز مالی مسلمانان آن‌ها را وهابی می‌کند.
گویا شما قصد داشتید یک مؤسسه خیریه برای مسلمانان تایوان راه‌اندازی کنید. درست است؟
بله، شرایط مسلمانان در تایوان به شکلی است که از سرناچاری با افرادی غیرمسلمان و بودایی وصلت می‌کنند برای همین تصمیم گرفتم یک مؤسسه خیریه راه‌اندازی کنم. خیلی تلاش کردم ولی به تنهایی و بدون هیچ پشتوانه و حمایتی سخت است. غیر از امکانات مالی، نیاز به امکانات و نیرو‌های حمایتی است که ما در تایوان نداریم مثلاً نداشتن کتب اسلامی و احکام به زبان چینی بزرگ‌ترین مشکل ماست.
چرا هنوز بعد از ۴۰ سال که از انقلاب ایران گذشته از ظرفیت‌های موجود در این کشور استفاده نشده است؟
چون برخی از مسئولان وقت نمی‌خواهند وگرنه در تایوان راحت می‌شود فعالیت دینی کرد و حتی در ماه مبارک رمضان چند بار خواستم روز قدس همان تعداد مسلمان را برای برگزاری راهپیمایی جمع کنم ولی راهی نیست و بدون همکاری یک دست صدا ندارد، اما، چون تایوان بیشتر امریکایی است عملاً بعد از تحریم امریکا امکان آمدن فردی از ایران به تایوان وجود ندارد.
