مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش در جدیدترین اظهار‌نظر خود، مصرف بنزین را نوعی خطر برای اقتصاد کشور بر شمرده و گفته است با این روند مصرفی نمی‌توان به صادرات بنزین اندیشید. روند مصرف بنزین طی دو سال گذشته افزایش داشته‌است. مهم‌ترین عوامل افزایش مصرف بنزین در کشور، عدم اصلاح قیمتی این حامل انرژی و رهاسازی مصرف بوده‌است.
در بخش نخست، دولت سعی داشت افزایش قیمت بنزین را به زمین مجلس بیندازد که بهارستان زیر بار این برنامه نرفت؛ در حالی که دولت طی سال‌های گذشته و بر اساس قانون می‌توانست بهای بنزین را واقعی کند، اما به دلیل نیاز به پیروزی در انتخابات دوازدهم ریاست جمهوری، از اجرای قانون امتناع کرد تا پایگاه رأی خود را تضعیف نکند. دولتی‌ها چه به صورت مستقیم و چه غیرمستقیم، قیمت پایین بنزین را عامل افزایش مصرف و قاچاق می‌دانند، ولی به گونه‌ای چنین بحثی را مطرح می‌کنند که نهادی جز دولت مسئولیت قیمت‌گذاری بنزین را بر عهده دارد. اگر انتقادی نسبت به عدم صعود بهای بنزین وجود دارد، مخاطب نخست آن خود دولت است که طی چند سال گذشته با ثابت نگهداشتن قیمت، راه سختی را برای خود ایجاد کرد و دیگر به راحتی نمی‌تواند به اصلاح قیمت مشغول باشد. به بیان ساده‌تر، مقصر نخست عدم اصلاح قیمت خود دولت است که نخواست به سمت واقعی شدن بهای بنزین حرکت کند، آن‌هم با انگیزه‌های سیاسی و ماندن در قدرت لذا بهتر است به‌جای اشاره به اینکه مصرف بنزین روندی خطرناک دارد، دولت را نشانه قرار داده و از آن بازخواست شود که چرا برخلاف قانون هدفمندی یارانه‌ها، تصمیم‌گیری کرده‌است.
درباره اینکه بهای بنزین باید افزایش یابد یا ثابت بماند، سخنی نمی‌گوییم، بلکه به این مسئله می‌پردازیم که دولت دوازدهم به‌جای آنکه به لزوم افزایش قیمت این حامل بپردازد، به این سؤال پاسخ دهد که چرا و بر اساس چه اهدافی قیمت بنزین را تثبیت کرده و حاضر به افزایش بهای آن طی چند سال اخیر نبوده‌است. از سوی دیگر، دولت و وزارت نفت با رهاسازی مصرف بنزین و حذف مکانیزم‌های کنترل مصرف سوخت، درآمد‌های بیشتری را نسبت به گذشته کسب کرد و در این میان، با افزایش واردات بنزین و رسیدن به رقم ۱۵ میلیون لیتر، واردکنندگان و دلالان منتفع بزرگی شدند از هرج و مرجی که در بازار مصرف سوخت حاکم شده‌بود. حذف کارت سوخت یکی از بزرگ‌ترین موانع این کار بود که با یکدندگی وزارت نفت از سر راه برداشته شد. نمی‌توان فراموش کرد روز‌هایی را که وزیر نفت ابتدا از کارت سوخت حمایت می‌کرد و اندکی بعد آن را مخل آسایش مردم دانست؛ با تک‌نرخی کردن بنزین به بهانه مبارزه با فساد، افسار مصرف رها شد، به‌طوری که رهبر انقلاب در دیدار اخیر خود با اعضای هیئت دولت، از رئیس‌جمهور خواستند برای کنترل مصرف برنامه‌ای را اجرا کنند. دولت هم سراغ احیای کارت سوخت رفت و با فراخوان‌های پی در پی، از مردم خواست کارت سوخت دریافت کنند. این شلختگی و بی‌برنامگی وزارت نفت، هنوز هم به قوت خود باقی است، اما معاون وزیر نفت به درستی از افزایش مصرف بنزین هشدار می‌دهد؛ هشدار‌هایی که پیشتر توسط منتقدان مطرح شده‌بود، ولی به آن برچسب سیاسی خورد و امروز که وضعیت بغرنج است، بنزین دو نرخی و اصلاح بهای سوخت در دستور کار قرار گرفته است. راهکار‌هایی که یکی را وزارت نفت از بین برد و دیگری را دولت به بایگانی فرستاد. عدم تصمیم‌گیری دولت در راستای تأمین منافع مردم و تخریب ابزار کنترل مصرف به‌وجود‌آورنده شرایط فعلی است، اما در کمال تعجب، کسانی که باید به عملکرد خود پاسخ دهند، در موضع مطالبه‌گر ظهور می‌کنند.
