سرویس جامعه جوان آنلاین: وزیر علوم با بیان اینکه هر سال واحد‌های غیردولتی یا غیرانتفاعی را مورد ارزیابی قرار می‌دهیم، خبر داد: «طبق ارزیابی‌هایی که ما در سال‌های گذشته از این مراکز داشتیم، از جمع مؤسسات غیردولتی در سال ۹۲ که بیش از ۳۰۰مرکز بودند، حدود ۵۰ مرکز تعطیل شدند.»
دوباره بازخواهیم گشت!
در همین رابطه رئیس مؤسسات غیرانتفاعی، مهرماه در گفت‌وگویی خبر داده بودکه «در مجموع ۳۵۸مؤسسه غیرانتفاعی در کشور فعال هستند که پس از بررسی‌های انجام‌گرفته ظرفیت پذیرش دانشجو در ۱۲مؤسسه به دلیل رعایت نکردن استاندارد‌های لازم به صفر رسیده و این مراکز در صورت رعایت استاندارد‌های اعلام شده، می‌توانند مجدداً اقدام به پذیرش دانشجو کنند.» در واقع هم از لحاظ تعداد دانشگاه‌های غیردولتی موجود و هم تعداد مراکزی که به دلیل استانداردنبودن تعطیل شده‌اند، سخنان این دو مدیر دارای تناقض است. در حالی که رئیس مؤسسات غیرانتفاعی از بازگشایی مجدد این مراکز در صورتی که استاندارد‌های لازم را رعایت کنند، خبر داده است. وزیر علوم هیچ اشاره‌ای به امکان راه‌اندازی مجدد این مراکز نکرده است.
آینده‌ای نزدیک که هرگز نیامد
معاون آموزشی وزیر علوم سال ۹۴ ضمن انتقاد از کیفیت خدمات رفاهی و آموزشی به دانشجویان در بسیاری از این مؤسسات، از اجرای طرح سطح‌بندی مؤسسات آموزش عالی غیرانتفاعی خبر داده بود که این طرح هرگز اجرایی نشد! هر چند آهومنش، رئیس اتحادیه دانشگاه‌های غیرانتفاعی بیشترین عامل این نتایج ضعیف را کوتاهی غیرانتفاعی‌ها در ارائه مستندات به وزارت علوم عنوان کرد و از تغییر این نتایج در آینده‌ای نزدیک خبر داد، اما آن آینده نزدیک هم هرگز نیامد! شریعتی نیاسر همان زمان، اعلام کرد نیمی از دانشگاه‌های دولتی کشور «فاقد کیفیت بوده و حداقل استاندارد‌ها را ندارند.» البته وی به فاصله یکی دو روز بعد، با حذف کلمه دولتی نیمی از دانشگاه‌های کل کشور را فاقد استاندارد‌های لازم دانست!
نسبت عجیب ۱ به ۶۵
یکی از دلایل بی‌کیفیتی غیردولتی‌ها این است که دانشگاه‌های غیرانتفاعی با کمبود هیئت‌علمی مواجه هستند و نسبت استاد به دانشجو متناسب با استاندارد اعلام شده وزارت علوم نیست.
استانداردی که وزارت علوم برای نسبت استاد به دانشجو برای دانشگاه‌هایی که شهریه دریافت می‌کنند، مثل دانشگاه‌های غیرانتفاعی در نظر گرفته یک به ۴۰ است؛ اما نسبت فعلی استاد به دانشجو در این دانشگاه‌ها یک به ۶۵ است. چندی قبل دانشجوی یکی از این مراکز به خبرگزاری دانشجو گفته بود: «دانشگاه ما در حالی که برای زمان استراحت حیاط ندارد و دانشجویان پس از کلاس در کافی‌شاپ‌های اطراف دانشگاه به سر می‌برند، همین طور اقدام به جذب دانشجو می‌کند و از آن بدتر این است که با تمام ضعف‌های آموزشی در دوره کارشناسی، دانشجوی ارشد جذب می‌کند و با این سطح پایین آموزشی مسئولان دانشگاه به فکر جذب دانشجوی دکترا هم هستند.»
این دانشگاه‌ها سعی می‌کنند تا با استخدام اساتید فوق لیسانس و دادن پول کمتر به آن‌ها هزینه‌های جاری خودشان را هم پایین بیاوردند. مسئولان برخی مراکز به دانشجو تنها به عنوان یک منبع درآمد نگاه می‌کنند و وضعیت تحصیلی دانشجویان برای آن‌ها مهم نیست. مشکل دانشگاه‌های غیرانتفاعی زیرساخت‌هایی است که از نبودش رنج می‌برند و در تولیدات علمی و پژوهشی بی‌تأثیر هستند.
