سرویس اقتصادی جوان آنلاین: نامه ۷۲ نماینده مجلس به سران سه قوه درباره عملکرد قابل تأمل وزارت نفت، بیش از آنکه با پاسخ‌های کارشناسی همراه باشد با کلی‌گویی‌ها و فرافکنی‌های عجیب عجین شده است.
به گزارش «جوان»، در این نامه که به برخی از سوءمدیریت‌های وزارت نفت اشاره شده، نکات مهمی برجسته شده بود که مقصر نخست و اصلی آن مدیریت ارشد این وزارتخانه است، اما رسانه‌های وابسته به دولت، سعی در سیاسی خواندن این نامه دارند و در تلاش هستند به شکلی این موضوع را طرح کنند که گویی وزارت نفت از تمامی تلاش خود برای عبور از شرایط امروز بهره می‌گیرد و منتقدان عملکرد این وزارتخانه، وابسته به جریان‌های غربی و امریکایی هستند.
به عنوان نمونه، روابط عمومی این وزارتخانه سعی کرده با انتشار نظرات برخی نمایندگان مجلس، نامه اخیر را سیاسی جلوه دهد. مهرداد لاهوتی، عبدالحمید خدری اسدالله قره‌خانی و غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی، نمایندگانی هستند که طی سفر‌های خارجی وزیر نفت طی چند سال گذشته با وی همراه بودند. هر چهار نماینده به همراه وزیر نفت به وین سفر کرده و «حتماً» باید از عملکرد زنگنه دفاع کنند!
با توجه به استخدام نمایندگان سابق و فعلی مجلس در وزارت نفت، اینگونه مصاحبه‌ها را باید «مصاحبه‌های استخدامی» نامید؛ نمایندگانی که برای استخدام شدن در نفت و با توجه به سال پایانی حضور در مجلس، باید هر چه زودتر آینده کاری خود را روشن کنند.
مرد روز‌های ساده
اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهور طی چند ماه گذشته در سخنرانی‌های خود به موضوع ریسک‌پذیر بودن مدیران ارشد اقتصادی کشور پرداخته است. وی در یکی از سخنرانی‌های خود به مدیران محافظه‌کار حمله کرد و رسماً گفت: اگر نمی‌توانید کار کنید کنار بروید و اجازه بدهید مدیران جوان‌تر و جسورتر سکان کار را در دست گیرند.
این مهم در نامه اخیر تعدادی از نمایندگان مشهود است و نمی‌توان آن را کتمان کرد که انفعال و بی‌تفاوتی وزارت نفت در دور زدن تحریم‌ها، انتقادات بسیاری را برانگیخته است. این در حالیست که مجوز‌های خوبی برای افزایش اختیارات وزارت نفت اعطا شده، اما با این وجود، عملکرد وزارت نفت هیچ ثمره روشنی برای کشور نداشته است. این وزارتخانه حتی با وجود اعمال معافیت‌های صادرات نفت نتوانست به طور کامل از این موقعیت استفاده کند و به راحتی فضا را برای رقبای کشور باز کرد. در چنین فضایی، همه چیز تحت‌الشعاع خواسته‌های عجیب وزارت نفت قرار گرفته است که با بهانه تراشی‌های مختلف در‌صدد است اینگونه القا کند که از همه توان خود برای دور زدن تحریم‌ها بهره بگیرد.
در روز‌هایی که برجام به ثمر نشست، برخی مدیران وزارت نفت دور زدن تحریم را «قاچاق نفت» عنوان می‌کردند؛ این روحیه در حالی وزارت نفت را احاطه کرده است که مقام معظم رهبری به مسئولان اجرایی کشور توصیه‌های فراوانی را برای دور زدن تحریم‌ها کرده بودند. نکته جالب اینجاست که وزارت نفت برای رهایی از انتقادات مدام روی پدیده بابک زنجانی متمرکز می‌شود و با دستاویز قرار دادن پرونده وی، به شکل خاصی فرار به جلو می‌کند.
در واقع، وزارت نفت به بهانه اینکه نمی‌خواهد بابک زنجانی‌های جدید تولید شود آنطور که باید سکاندار دور زدن تحریم‌ها باشد، نیست و در صورت استمرار این شرایط، روز‌های سخت‌تری در انتظار است. به همین دلیل است که تعدادی از نمایندگان مجلس نسبت به وضعیت موجود هشدار داده‌اند.
مدیرانی که اعتقاد به جنگ ندارند
روحیه حاکم بر وزارت نفت امروز، روحیه‌ای لطیف است که برای زمان صلح هم نتوانست به باز شدن روزنه‌های پیشرفت کمک کند، چه رسد به شرایط امروز که مردانی جسور می‌خواهد. از یاد نبریم پل‌هایی که در دوران تحریم گذشته ساخته شده بود، توسط مدیریت فعلی این وزارتخانه ویران شد و همین موضوع کشور را در مخمصه قرار داده است. نمونه عادی آن برخورد چکشی و یک طرفه با شرکت‌های نفتی چین است که موجب شد روابط نفتی دو کشور به پایین‌ترین سطح خود طی یک دهه گذشته برسد.
این اشتباهات بزرگ و استراتژیک هرچقدر با پروپاگاندای رسانه‌ای بزک شود، اما قابل هضم شدن نیست؛ امروز که شرایط اداره کشور به مانند روز‌های برجام نیست مدیران صنعت نفت باید تکلیف خود را روشن کنند و دولت نیز باید برای بازطراحی راهکار‌های دور زدن تحریم، روی این وزارتخانه تمرکز ویژه‌ای کند. یکی از مشکلات بزرگ امروز، عدم ریسک‌پذیری مدیران است و متأسفانه این مدیران، بر مسند‌های مدیریت تکیه زده‌اند. در وزارت نفت این مهم بیشتر از سایر دستگاه‌هاست و با وجود تأکید رئیس‌جمهور و معاون اول برای کنار رفتن این نسل از مدیران، اما محافظه‌کاران در این وزارتخانه به کار مشغول هستند و برای کمک به اقتصاد کشور، تنها در اتاق‌های خود نشسته و تحولات را مشاهده می‌کنند.
