موفقیت در عرصه ورزش به آسانی به دست نمیآید که به آسانی و با تحلیلهای آبکی و مغرضانه آن را زیر سؤال ببریم، به خصوص اگر این موفقیت به تیمهای ملی مربوط باشد و با همکاری جمعی به دست بیاید، آن وقت است که باید بیش از هر زمان دیگری قدر درخشش ورزشکارانمان را بدانیم و در جهت بالا بردن انگیزه آنها قدم برداریم.
متأسفانه عادت بدی است که برخی به جای بالا بردن انگیزه، همه تلاششان را میکنند تا به هر شکل ممکن ارزش افتخارآفرینیهای تیمهای مختلف را زیر سؤال ببرند. این در حالی است که همان افراد دائماً از مدیریت و حمایت خارجیها از ورزشکاران و مدالآورانشان دم میزنند و آنها را به رخ ما میکشند، در صورتی که نوبت به خودشان که میرسد، خودزنی را در دستور کار قرار میدهند. رقابتهای کشتی فرنگی جام تختی به پایان رسیده و با وجود کسب هشت مدال طلا توسط کشتیگیران ایرانی، برخیها با بیاهمیت جلوه دادن این موفقیت، پایین بودن سطح رقابتها را دلیل درخشش فرنگیکاران کشورمان عنوان میکنند! البته این بیارزش کردنها به همینجا ختم نمیشود و این روزها خیلیها به اسم کارشناس سعی در کماهمیت جلوه دادن پیروزیهای تیم ملی فوتبال در جام ملتها دارند و میتوان این انتظار را از آنها داشت که حتی در صورت قهرمانی نیز آن را کماهمیت جلوه دهند. همانطور که اشاره شد، ورزش ما تا دلتان بخواهد کارشناس و اهل فن دارد که در مواقع حساس به جای روحیه دادن و بالا بردن غرور ملی، در جهت تخریب موفقیتهای ورزش کشور و پایین آوردن شأن و غرور ایرانی قدم برمیدارند. از آن بدتر اینکه همین افراد به اصطلاح کارشناس که ژست حرفهای بودن به خود میگیرند، اختلافات و سلایق شخصی را چاشنی اظهارنظرهایشان میکنند و در صورت ناکامی نیز از آن به عنوان چماق علیه مدیران و مربیان تیمهای ملی استفاده میکنند، در حالی که اصل حرفهایگری حکم میکند که این عده حداقل حین برگزاری تورنمنتهای مهم و سرنوشتساز دست از غرضورزی و انتقادهای غیرکارشناسانه بردارند و پس از پایان رقابتها نیز ارزیابی خود را با در نظر گرفتن نتایج ورزشکاران و تلاشهای صورت گرفته، بیان کنند.
گویا تعداد افرادی که دوست ندارند ورزشمان رنگ آرامش و موفقیت را به خود ببیند، کم نیست و برخی از مشکلات نیز موجب شده تا تعداد آنها بیشتر هم شود. نباید فراموش کرد که برای آمادهسازی تیمهای ملی تلاشها و هزینههای زیادی میشود؛ از ملیپوشان و کادرفنی گرفته تا فدراسیونها، کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش همه در خدمت ورزش هستند. موفقیت با تلاش به دست میآید و این تلاشها در سختترین شرایط حال حاضر انجام میشود. البته در این بین برخی سوءمدیریتها چالشهایی را به وجود میآورد، با این حال ورزشکاران و مربیانمان با تلاشی مضاعف کمکاریها را نیز پوشش میدهند. به همین خاطر است که نباید به راحتی ارزش پیروزیها و کسب مدالها را پایین آورد. به همین جام ملتها نگاه کنید شاگردان کیروش در جام ملتها خوب ظاهر شدهاند، تلاشهای هشت سال اخیر به ثمر نشسته و جوانان ایرانی به خودباوری لازم رسیدهاند. حال آنکه تیمهای قدرتمندی، چون استرالیا و کره جنوبی، دو فینالیست دوره گذشته بهرغم تمام برنامهریزیها و سرمایهگذاری هایشان از گردونه رقابتها کنار رفتند. با این حساب کسی نمیتواند مدعی پایین بودن سطح بازیها شود، اما نگاههای مریض همچنان به کارشکنی مشغولند.
نگاه مغرضانه، آن هم برای مطرح شدن در رسانهها از جمله اهدافی است که کارشناسنماها آن را دنبال میکنند و آتش این کینهتوزیها به چشم ورزش میرود. بهطور حتم با کوچک جلوه دادن عملکرد و موفقیتهای ورزشکاران کشورمان هیچ کارشناسی بزرگ نمیشود، اما طعنهها و نیش کلام آنها باعث سرخوردگی و یأس ورزشکارانی میشود که با تعصب و تلاش با وجود تمام کاستیها برای نام و پرچم ایران تلاش میکنند.