سالهاست که گرفتن عکس یادگاری با مدالآوران و افتخارآفرینان ورزش به عادت زشت مسئولان تبدیل شده است؛ عکسهایی که همراه است با وعده و وعیدهای آنچنانی، عکسها به جا میماند و میروند در آلبوم افتخارات مسئولان، اما وعدهها همه پوچ است و تقریباً هیچکدام از آنها عملی نمیشود. این حقیقتی است تلخ که بارها از زبان ورزشکاران شنیده شده و بارها هم مسئولان ورزش به آن اهمیتی ندادهاند. جواد حردانی دوومیدانکار معلول ایران به طور حتم آخرین ورزشکاری نیست که در این خصوص حرف میزند، اما درد پنهان در حرفهایش را باید فریاد زد. دارنده شش مدال پارالمپیک میگوید: «چه در مراسم بدرقه و چه در مراسم استقبال به ما دروغ گفتند، وقتی با مسئولان اداره کل ورزش خوزستان تماس میگیریم، کسی پاسخگو نیست. میخواهم بدانم اگر توان مالی ندارند، چرا قول میدهند. همین وعدهها باعث بیانگیزگی ورزشکاران شده است.» حردانی به زمان بازگشت از بازیهای آسیایی جاکارتا هم اشاره میکند و ادامه میدهد: «دوستان همه در فرودگاه حاضر بودند، عکسهایشان را گرفتند و رفتند. اگر شما آنها را دیدهاید ما هم دیدهایم. اصلاً کسی دیگر سراغ ما را نمیگیرد، چه برسد به اینکه بخواهند به وعدههایی که دادهاند، عمل کنند. انگار میترسند از قهرمانان جانباز و معلول حمایت کنند، فقط همه حرف میزنند، حرف میزنند و میروند و زمانی پیدایشان میشود که باز هم مسابقاتی در پیش باشد و بازار گرفتن عکس یادگاری داغ شود.»