بعضي به غلط خيال ميکنند که «علمگرايي» با «دينگرايي» نميسازد. من ديدهام که در اين چند سال اخير، بعضيها که اغراض خاص سياسي دارند و ما آنها را ميشناسيم - شايد عموم مردم ندانند که اين افراد چه غرضي دارند، ليکن ما چون افراد را از روي سوابقشان بيشتر ميشناسيم، زودتر برايمان قابل حدس است - و بعضيها هم که ممکن است غرض سياسي نداشته باشند، اما همين طوري تشويق ميکنند، براي القای اين معنا ميکوشند که دينگرايي مردم - که امروز در جامعه ما رواج دارد - با علمگرايي منافات دارد و با علمگرايي ميشود به دينگرايي مردم صدمه زد! اينها کور خواندهاند و اشتباه ميکنند؛ اين دو با هم هيچ منافاتي ندارند زيرا دين اگر دين اسلام است که ما امروز طرفدار آن هستيم، ديني است که انقلاب ميکند؛ ديني است که براي ميدانها سرباز درست ميکند؛ ديني است که به علم دعوت ميکند. اصلاً علت اينکه مسلمانان توانستند براي مدت چند قرن مشعل علم را در دنيا به دست بگيرند، همين توجه اسلام به علم و دانش بود.
بيانات رهبر انقلاب در تاريخ 1370/11/15