سعید احمدیان
ليگ برتر بسكتبال در حالي اواخر بهمن به پايان رسيد كه يك قهرمان غيرمنتظره داشت؛ شهرداري تبريزي، تيمي كه توانست در ميان غول‌هاي بسكتبال كه با بودجه‌هاي كلان تنها جام قهرماني را هدف گرفته بودند، سري بلند كند تا جام نه در جنوب و تهران، بلكه به شمال‌غرب ايران و شهر تبريز برود. با پايان ليگ بسكتبال، مهران حاتمي سرمربي تيم شهرداري تبريز در گفت‌وگو با «جوان» از قهرماني شاگردانش و فراز و فرودهاي ليگ بسكتبال صحبت كرده است.
آقاي حاتمي تبريك مي‌گوييم، شهرداري تبريزي كه ابتداي فصل حتي حضورش در ليگ هم در هاله‌اي از ابهام بود، توانست در پايان جام را به تبريز ببرد. راز اين قهرماني چه بود؟قهرماني شهرداري تبريز در ليگ حاصل يك پروسه سه ساله بود و امسال سومين سال حضور تيم در سوپرليگ بسكتبال كشور بود. سال اول در تبريز نبودم اما در سال‌هاي دوم و سوم به عنوان مربي تيم فعاليت كردم. در سال اول حضورم هم معتقدم كه بنا به شرايط نتايج خوبي گرفتيم اما امسال با توجه به حمايت مسئولان و حرفه‌اي‌تر شدن باشگاه نسبت به سال‌هاي قبل، عملكردمان نسبت به سال‌هاي قبل خيلي بهتر شد. ضمن اينكه توانستيم اول فصل بازيكنان خيلي خوبي را جذب كنيم كه در عملكرد فني‌مان خيلي تأثيرگذار بود.
از صحبت‌هايتان مي‌توان اين‌طور برداشت كرد نگاه حرفه‌اي مسئولان تبريز به تيمداري در اين قهرماني تأثير زيادي داشته است؟صددرصد همين طور است، خصوصاً زحمات دكتر هوشيار شهردار منطقه 5 تبريز كه در روزهاي سخت كنار تيم بودند، خيلي تأثيرگذار بود، از زحمات دكتر رحيمي مديرعامل باشگاه هم نبايد گذشت كه در پلي‌آف شرايط را طوري رقم زدند كه تيم ما راهي جز پيروزي نداشت.
قهرمان شديد اما با توجه به رقيب‌هايي كه داشتيد اول فصل قهرماني در برنامه‌هايتان جايي داشت؟اوايل فصل شايد تيم ما در قواره يك تيم فيناليست نبود ولي رفته رفته، مخصوصاً در پايان دور برگشت توانستيم جايگاه دومي را بگيريم و اين نشان مي‌دهد كه در واقع حضورمان در پلي‌آف اصلاً شانسي نيست و با تمام تيم‌ها مي‌توانيم رقابت كنيم. خوشحالم كه در مراحل بالاتر روند تيم بهتر هم شد و بچه‌ها كامل‌تر بازي كردند و تحت تأثير جو قرار نگرفتند و توانستيم راهي فينال شويم. در فينال هم حمايت پرشور تماشاگران، راهي جز قهرماني پيش رويمان نگذاشت. حتي در تهران هم تماشاچي داشتيم، تماشاگراني كه از راه‌هاي دور و نزديك خودشان را به سالن مي‌رساندند، خيلي ما را حمايت كردند و بدون شك نقش مؤثري در قهرماني داشتند تا در قواره يك تيم كامل در فينال حاضر باشيم. همچنین با توجه به بازيكناني كه جذب كرده بوديم و شناخت كاملي كه از آنها داشتم، انتظار داشتم كه روز به روز بهتر شوند، سه بازيكن به نام‌هاي اصغر كاردوست، روزبه ارغوان و آرن داوودي را كه تيم‌هاي ديگر جذب نكرده بودند، كنارمان داشتيم. اين سه بازيكن ارزنده كشورمان شرايطشان در تيم‌مان با توجه به تمرينات و سختي‌هايي كه كشيدند، فرق كرد و توانستند دوباره خودشان را به عنوان ملي‌پوشان اصلي تيم ملي مطرح كنند و الان هم سه بازيكن تأثيرگذار تيم ملي براي مسابقات انتخابي جام جهاني هستند.
با توجه به سرمايه‌گذاري تيم‌هاي پتروشيمي، صنعت نفت، مهرام و فينال تمام جنوبي سال‌هاي قبل، قهرماني‌تان البته غيرمنتظره بود. به هر حال رقباي از نظر مالي قدرتمندي داشتيد. اگر بخواهيم درباره مسائل مالي صحبت كنيم، شهرداري تبريز تيم پنجم يا ششم بود ولي من خوشحال هستم كه به جز اين موارد، مديريت فني و مالي تيم براي موفقيت تيم به خصوص در روزهاي سخت كه هر تيمي مي‌تواند از نظر مسائل اقتصادي دچار مشكل شود، در كنار تيم بودند و نگذاشتند تيم لطمه بخورد. همچنين لياقت بازيكنان ما بالاتر از قراردادهايي بود كه بستند، آنها نشان دادند كه چقدر مي‌توانند در سطح بالا بازي كنند. اين مسئله در بازيكنان خارجي تيم ما هم مشهود بود، بازيكناني كه با قراردادهاي پايين به تبريز آمدند اما در قواره يك بازيكن بزرگ براي ما بازي كردند. اين به خاطر جوي بود كه بر تيم حاكم بود و توانستيم جو را به سمتي هدايت كنيم كه همه احساس مسئوليت كنند و به هدفي كه مدنظرمان بوديم، برسيم.
به عنوان مربي تيم قهرمان و سرمربي تيم سابق تيم ملي، ارزيابي‌تان از ليگ بسكتبال كه به پايان رسيد، چیست؟ ليگ چه ضعف‌ها و قوت‌هايي داشت و اينكه چه كارهايي بايد صورت بگيرد تا در سال‌هاي آينده ليگ پربارتري را شاهد باشيم؟ ورزش هم مانند تمامي چيزها متأثر از شرايط اقتصادي است، دولت و شركت‌ها اگر از نظر مالي شرايط خوبي داشته باشند، ورزش روند رو به جلويي مي‌تواند داشته باشد اما هر وقت حمايت‌ها كم‌رنگ شود، ورزش ما هم كم‌رنگ مي‌شود. بسكتبال هم جدا از اين قضيه نيست، اما به عنوان كسي كه سال‌هاي زيادي در بسكتبال كار كرده، معتقدم به اين رشته ورزشي در روزهايي كه مشكلات هست، بيشتر از بقيه ورزش‌ها ظلم شده است. اين در شرايطي است كه حق بسكتبال اين است كه حداقل 10، 12 تيم در ليگ حضور داشته باشند كه بتوانند از نظر مالي خودشان را تأمين كنند. با بودن اين 12 تيم، بازيكنان و استعدادهايي كه داريم، مي‌توانند با حضور در مسابقات هر روز آبديده‌تر شوند و سطح بالاتري را نشان بدهند. با اين حال مشكلات زيادي در باشگاه‌ها داريم، معتقدم دغدغه‌هاي مالي باشگاه‌ها بايد حل شود تا بسكتبال به مسائل فني برسد و هر چه جنبه فني ليگ بيشتر توجه شود، سطح و كيفيت بازي بازيكنان هم مي‌تواند بالاتر برود.
خروجي اثرات ليگ خوب در تيم ملي هم ديده مي‌شود. صددرصد، مطمئن باشيد ما اگر باشگاه‌هاي قوي داشته باشيم، باشگاه‌هايي كه برنامه‌ريزي خوبي براي بازيكنان در طول سال داشته باشند، تيم ملي هم مي‌تواند با دو، سه روز قبل از بازي دور هم جمع شدن، عملكرد بهتري در مسابقات داشته باشد.
نكته قابل توجه در فصل‌هاي اخير حضور بازيكنان خارجي در ليگ بسكتبال است، تأثيرشان را در رشد بسكتبال چطور مي‌بينيد؟وقتي از بازيكن خارجي صحبت مي‌كنيم، بايد بازيكني مدنظرمان باشد كه از نظر رعايت مسائل حرفه‌اي‌گري، چه در داخل زمين و چه بيرون زمين سمبل و نمونه باشد. هر تيمي چنين بازيكناني فارغ از رقم قرارداد وارد كرده، به نظر من برنده است. اين تيم‌ها با اين خارجي‌ها، يك مربي و يك الگو داخل زمين دارند كه بازيكنان ايراني تلاش مي‌كنند خودشان را به استانداردهاي اين بازيكن نزديك كنند. در مجموع معتقدم اگر بازيكنان خارجي‌مان را درست انتخاب كنيم، كيفيت فني ليگ خيلي بالا مي‌رود. البته در برخي ليگ‌هاي اروپايي با حضور زياد خارجي‌هاي باكيفيت، سطح ليگ‌شان بالاتر رفته، اما بازيكنان بومي زير سايه خارجي‌ها قرار گرفته‌اند و رشد نمي‌كنند. به همين خاطر بايد در ليگ ايران براي جلوگيري از چنين اتفاقي، تعداد بازيكنان خارجي كنترل‌شده باشد.
حضور مربيان خارجي مانند فوتبال كه برانكو و شفر حضور دارند، در بسكتبال هم به طور قطع مي‌تواند سطح فني را بالاتر ببرد، در اين باره چه نظري داريد؟تأثيرگذار است، البته به شرطي كه سطح مربياني كه به ايران مي‌آيند، خيلي بالاتر از مربيان داخلي باشد و اين كه مي‌تواند بسكتبال كشورمان را از نظر فني تكان بدهد اما به صرف اينكه يك مربي خارجي با يك مبلغ بالا آورديم، دردي از بسكتبال دوا نمي‌كند و مهم كيفيت مربي خارجي است كه به ايران مي‌آيد.
