به گزارش «فارس»، نيره پيروزبخت رئيس سازمان استاندارد اخيراً اعلام كرده است، در نمونهگيري كه از بنزين كلانشهر تهران انجام شده ميزان گوگرد موجود در بنزين تهران حدود عدد 60 بوده كه بالاتر از حداكثر عدد مجاز در استاندارد تعريفشده يعني عدد 50 است. صحبتهاي رئيس سازمان استاندارد به مذاق مسئولان شركت ملي پالايش و پخش فرآوردههاي نفتي خوش نيامد و موجب شد تا عليرضا صادقآبادي مديرعامل شركت ملي پالايش و پخش در جمع خبرنگاران به آن جواب دهد.
عليرضا صادقآبادي، درباره كيفيت بنزين توليدي كشور و ارتباط آن با آلودگي كلانشهرهاي تهران و البرز در جمع خبرنگاران گفت: تعريف كلانشهر از ديد نهادهاي مختلف يكسان نيست، با فرض اينكه بنزين عرضهشده از سوي جايگاهي در بومهن يا رودهن كه حومه تهران به شمار ميآيد از استاندارد يورو 4 انحراف داشته باشد، آيا اين موضوع به تعاريف مختلف از كلانشهرها برنميگردد؟! وي با تأكيد بر اينكه به هرحال همه بنزين يورو 4 توليدي در كشور، در داخل توزيع ميشود و در جاي ديگري مصرف نميشود، تصريح كرد: سعي ما انجام تكليف و اولويتي است كه بر عهده وزارت نفت گذاشته شده و اين تكليف توزيع بنزين با استاندارد يورو 4 در هشت كلانشهر است.
اين موضوع به اينجا ختم نشد، بلكه مسئولان شركت ملي پخش فرآوردههاي نفتي نيز نسبت به صحبتهاي پيروزبخت واكنش نشان دادند. به طوري كه روابط عمومي شركت ملي پخش فرآوردههاي نفتي ايران رسماً اعلام كردند، بنزين توزيعي در كلانشهرها از جمله تهران كه در پالايشگاههاي داخل كشور توليد ميشود، مطابق با ويژگيهاي استاندارد يورو 4 است و آلودگي هواي تهران ارتباطي به كيفيت بنزين عرضه شده ندارد. شركت ملي پخش فرآوردههاي نفتي با تأكيد بر اينكه كيفيت همه بنزين عرضهشده در كلانشهرها بهويژه تهران، يورو 4 است درخواست ميكند، هرگونه مستندات را به اين شركت تحويل تا در اسرعوقت بررسي و پاسخ كارشناسي لازم ارائه شود.
حق با كيست؟
بحث كيفيت سوخت در تهران چالشي است كه طي سالهاي اخير بارها با آن مواجه بودهايم. در اينباره پيش از اين رئيس سازمان ملي استاندارد تأكيد كرده بود كه نمونههاي دريافتشده از وزارت نفت مورد آزمايش قرار گرفته و نشان ميدهد كه بنزين توزيعي، از كيفيت لازم برخوردار است و مشكلي ندارد. چندي پيش نيره پيروزبخت درباره كيفيت بنزينهاي مصرفي در شهر تهران گفته بود: «هماهنگي براي نمونهگيري پايش كيفيت بنزين در گذشته بين وزارت نفت و سازمان ملي استاندارد صورت ميگرفت، ولي به دليل شبهاتي كه در مورد هواي تهران آلوده است، دادستاني تهران هم تقاضاي ورود به نمونهگيري پايش بنزين را داشت. با هماهنگي دادستان تهران و وزارت نفت، اقدام به نمونهگيري كردهايم كه بر اين اساس در سال ٩٥ عدد الفين 9 شده كه حداكثر مجاز آن، ١٨ بوده البته نمونه اخذ شده با همكاري دادستاني 13/5 بوده است.
اين در حالي است كه ميزان بنزين به عنوان يك آلاينده در سال ٩٥، معادل يك و در سال ٩٦ نمونه بنزين در تهران 0/9 بوده كه سقف آن يك است، البته گوگرد در بنزين تهران بالا بوده به نحوي كه حد مجاز آن ٥٠ كه در تهران اين عدد ٥٨ بوده است. اما اگر ميانگين كلانشهرها در نظر گرفته شود، اين ميزان استاندارد است.»
با توجه به صحبتهاي معاون دادستان تهران، باز هم با چالشي بزرگ در اين زمينه مواجه ميشويم كه در نهايت استاندارد سوخت در تهران و شهرهاي بزرگي كه تا به امروز ادعا شده در آنها بنزين يورو 4 در اختيار مردم قرار گرفته است، به چه ترتيبي است و در اينباره به حرف كدام نهاد بايد اعتماد كرد. بنزينهاي آزمايششده به گفته برخي مسئولان، استاندارد يورو2 را نشان ميدهد و به گفته برخي ديگر، مشكلي در كيفيت بنزين در پايتخت وجود ندارد. نكته مهمي كه در اينجا وجود دارد، بحث آلودگي گسترده هواست كه نفس كلانشهرها را بريده است.