مترجم:علي طالبي
بر اساس مطالعه گروهي از دانشمندان بسياري از ژن‌هايي كه در ترميم طبيعي نخاع آسيب ديده نهنگ وجود دارد، در ترميم سيستم عصبي نيز وجود دارد. اين امر با اين امكان استوار است كه در بلند‌مدت ژن‌هاي يكسان يا مشابه ممكن است براي بهبود روش‌هاي آسيب نخاعي استفاده شود. جنيفر مورگان، مدير زيست شناسي احيا كننده و مهندسي بافت شهر يوگن بل مي‌گويد: ما يك همپوشاني وسيع با محور عوامل و بازسازي را در سيستم عصبي محيطي پستانداران به‌خصوص يك نوع ماهي تحقيقات كرديم. مطالعه ناشي از مشاهده آن چنين بود كه قطعي نخاع يك ماهي مكنده، بدون دارو يا درمان ديگري، مي‌تواند به طور كامل بهبود يابد. ماهي‌هاي مكنده بدون آرواره هستند و مار ماهي‌هايي كه تقريباً 550 ميليون سال پيش پيشينيان مشتركي با انسان داشتند.
دانشمندان سال‌هاست كه مي‌دانند ماهي‌هاي مكنده بهبودي خود به خودشان را از آسيب نخاعي به دست مي‌آورند، اما ما دستورالعمل‌هاي مولكولي را كه با اين ويژگي قابل توجه همراه است و بر آن تكيه مي‌كند را نشناخته‌ايم. در اين مطالعه، ما تمام ژن‌هايي را كه طي دوره بهبودي تغيير مي‌كنند را تعيين كرده‌ايم و اكنون كه اين اطلاعات را داريم، مي‌توانيم از آن براي تست اينكه مسيرهاي مشخصي در واقع براي فرآيند ضروري هستند، استفاده كنيم.
محققان فرآيند بهبودي ماهي‌هاي مكنده را دنبال كردند و در زمان‌هاي مختلف، از ساعت‌هاي اوليه تا سه ماه بعد از آن يعني زماني كه آنها بهبود يافته بودند، نمونه‌هايي از مغز و نخاع آنها گرفتند. آنها مواد را براي تعيين اينكه كدام ژن‌ها و مسيرهاي سيگنالي در مقايسه با يك ماهي مكنده زخمي نشده فعال شده‌اند، تجزيه و تحليل كردند.
همانطور كه انتظار مي‌رفت، آنها ژن‌هاي زيادي را در نخاع يافتند كه با بهبودي در طول زمان تغيير مي‌كردند. دانشمندان همچنين تا حدودي غيرمنتظره تعدادي تغييرات ژني ناشي از آسيب مغزي را كشف كردند. مورگان در ادامه درباره اين تحقيقات بيان مي‌كند:اين مسئله موجب تقويت اين ايده مي‌شود كه مغز پس از آسيب نخاعي تغيير زيادي مي‌كند. اكثر مردم فكر مي‌كنند، چه كاري مي‌توانيد براي درمان خود طناب نخاعي انجام دهيد؟ اما اطلاعات ما واقعاً از اين ايده حمايت مي‌كند كه در مغز نيز بسيار زياد است.
محققان همچنين دريافتند كه بسياري از ژن‌هاي مرتبط با بهبودي نخاعي بخشي از مسير سيگنالي Wnt هستند كه نقش مهمي در رشد بافت دارند. مورگان مي‌گويد: علاوه بر اين، هنگامي كه ما حيوانات را با داروهايي كه مسير سيگنالي Wnt را مهار مي‌كردند، درمان كرديم، حيوانات توانايي دوباره شنا كردنشان را هرگز به دست نياوردند. تحقيقات آينده به بررسي اينكه چرا مسير Wnt در فرآيند بهبودي مهم به نظر مي‌رسد، مي‌پردازد.
منبع:ساينس ديلي
