جناب آقاي رئيسجمهور چند روز پيش ضمن اظهاراتي بليغ در خصوص فايده نداشتن فيلتر کردن فضاي مجازي که به نظر من حق با مشاراليه بود و اينکه جلوگيري از ماهواره نتيجه نداشته و امروز ميليونها نفر در ايران به برنامههاي ماهوارهاي نگاه ميکنند که در اين مورد هم باز به نظر من اصل واقعيت را گفتند، اشارهاي به زماني دورتر کردند و فرمودند در زمان شاه هم روي امواج راديوهاي خارجي، رژيم سابق پارازيت ميگذاشت، ولي فايدهاي نداشت و مردم راديوهاي فارسي زبان خارجي را گوش ميدادند. من با اين قسمت از فرمايشهاي آقاي دکتر روحاني که با حقيقت در تاريخ منطبق نيست، مخالفم و تکذيب ميکنم، زيرا تشکيلات وزارت پست و تلگراف و اداره کل انتشارات و تبليغات سابق و اداره کل انتشارات و راديوي سالهاي 1333 تا 1342 که بعد از وزارت اطلاعات (و جهانگردي) از دل آن برآمد فاقد تجهيزات و دستگاههايي بود که بتواند بر راديوهاي مجهز به فرستندههاي قوي شوروي، انگليس، آلمان و امريکا که در سالهاي بعد از جنگ صداي امريکا تأسيس شد و حتي راديوهاي جمهوري متحد عربي (مصر) در راديوهاي بغداد و دمشق و راديو پيک ايران در آلمان شرقي و سپس در بلغارستان و راديوي مخفي (که خود و محلش را معرفي نميکند) صداي ملي ايران را در مسکو، پارازيت بگذارد و تمام آن برنامهها به گوش مردم ميرسيد.
لابد مقصود ايشان دوراني است که شنيدهاند راديو در ايران ممنوع بود و آن دوران سلطنت رضاشاه پهلوي است که چون شاه وقت ميانديشيد راديو دستگاه جاسوسي است، هر گيرندهاي را ميتوان به فرستنده تبديل کرد، از سال 1303 هـ.ش تا سال 1319 هـ.ش که اولين فرستنده راديوي دولتي تهران به کار افتاد، استفاده از راديو در ايران قدغن بود. راديو را در آن زمان راديو کنسرت ميخواندند و خريد آن از نمايندگيهاي فروش راديو آزاد بود، ولي بايد دستگاه گيرنده را به اداره سياسي شهرباني محل کشور که از سال 1315 ه.ش نام آن اداره به اداره کارآگاهي (نه آگاهي) تبديل شده بود و وظايف سياسي و ضدجاسوسي و امور امنيتي با آن بود، ميبردند و پلمب و مهر و موم ميکردند و استفاده از آن تا راهاندازي راديوي ايران ممنوع بود و اگر پاسبانها آنتن راديويي را بر فراز خانهاي ميديدند وارد ميشدند و آنتن را ميکندند.
نمونههايي از جواز داشتن راديو و تعهد اينکه از آن استفاده نکنم هنوز موجود است، اما مردم کلک ميزدند و مهر و موم را باز ميکردند و راديو را ميشنيدند زيرا واله خبرهاي تازه بودند. دولت ايران فاقد فرستنده بود که بتوانند پارازيت روي امواج قوي راديوهاي دنيا بيندازند. چه در دوران رضاشاه که ابتدا راديو بيبيسي فارسي در آبان 1318 ه.ش و چند ماه بعد راديو برلين فارسي و سپس بخش فارسي راديو توکيو در سال 1321 و سپس بخش فارسي راديو رم راهاندازي شد. روي اصوات آنها از سوي فرستندههاي پست و تلگراف پارازيت انداخته نميشد. دولت ايران هرگز نتوانست روي امواج قوي راديوهاي مسکو (پنج برنامه در روز)، راديو باکو، راديو دوشنبه (استالينآباد) که به زبانهاي فارسي و ترکي آذربايجاني و کردي پخش ميشد پارازيت بيندازد. در دوران پس از پيشهوري روسها راديويي به نام صداي فرقه دموکرات در باکو راهاندازي کردند که امواج آن به راحتي در ايران شنيده ميشد و دولت جز اعتراض کاري نميکرد. در دوران بالا گرفتن جنگ تبليغاتي بين ايران و شوروي بر سر پيوستن ايران به پيمان بغداد از سال 1337 تا سال 1340 راديوهاي «صداي ملي ايران» در مسکو و «پيک ايران» در برلين شرقي راهاندازي شدند. دولت هم بلندگوهايي در مرز کار گذاشت و به فارسي و ترکي مطالب ضد روسي بيان ميشد که شنوندهاي نداشت زيرا فرستندههاي قوي شوروي پارازيت ميفرستادند.
عبدالحسين مسعود انصاري سفير ايران در شوروي در کتاب زندگينامه خود مينويسد، آن کار بيفايده بود، زيرا تا چندفرسنگي مرز ايران و شوروي کسي که فارسي يا ترکي بداند، زندگي نميکرد. عراق پس از کودتاي 23 تير 1337 قاسم و مصر پس از تيره شدن روابط ايران و مصر بر سر شناسايي غيرضروري دولت اسرائيل بخش فارسي راهاندازي کرده و به رژيم سلطنتي حمله ميکردند. حتي عراق که از سال 1334 داراي فرستندههاي تلويزيوني شده بود، تلويزيون بصره را که قابل رؤيت در خوزستان بود، به بخش فارسي مجهز کرد که تودهايهاي فراري از اروپا به عراق آمدند، در بغداد بخش فارسي و در بصره تلويزيون فارسي را راهاندازي کردند و دولت ناچار شد در راديو اهواز از بخش فارسي مفصلي تأسيس کند و گذشته از آن از تلويزيون خصوصي حبيب حمايت بخواهد در آبادان تلويزيون دوم خود را راهاندازي کند که مردم تلويزيون بصره را تماشا نکنند. رژيم شاه در دوران انقلاب منجر به سقوط هم نتوانست جلوي پخش صداي بيبيسي را بگيرد. پرويز راجي، سفير شاه در لندن که دستپرورده مشترک هويدا و اشرف بود چون شنيده بود دستگاههاي تقويتي راديو بيبيسي در ساحل رأسالمسندام در عمان جنوب خليجفارس است به دولت پيشنهاد کرد عدهاي از تکاوران و غواصان نيروي دريايي بروند و از زير آب تأسيسات تقويتي بيبيسي در ساحل سلطنتنشين عمان را منفجر کنند که اين پيشنهاد رد شد. بنابراين با نهايت ادب به حضرت دکتر روحاني عرض ميکنم اطلاعات ايشان درست نيست و خوب به تاريخ ايران توجه نميفرمايند.