مترجم: نادر يارمحمدي
مهندسان تلفن هوشمند و اپليكيشني ساخته‌اند كه ثبت و رديابي قند خون را چه در خانه و چه بيرون از منزل ساده‌تر مي‌كند. در حال حاضر، اندازه‌گيري قند خون براي مبتلايان به ديابت پرزحمت است، به خصوص كه مجبورند بعد از ترك منزل بسته‌اي از لوازم اندازه‌گيري قندخون را به همراه داشته باشند. پاتريك مرسير، استاد مهندسي برق و كامپيوتر در دانشگاه سن‌ديگو چنين عنوان مي‌كند:« قرار دادن سنجش قند خود روي جلد يك تلفن هوشمند ضرورت حمل ابزاري اضافه را از ميان برمي‌دارد و مزيت مضاعف ديگر امكان ذخيره، پردازش و ارسال قرائت‌هاي قند خود از طريق تلفن به مسئولان مراقبت بهداشتي و خدمات پزشكي است. »
اين ابزار كه جي‌فون عنوان گرفته است، دستگاه اندازه‌گيري قند خون همراه است كه توسط مرسير، استاد مهندسي نانو، ژوزف وانگ و همكاران ايشان در مدرسه مهندسي جاكوبز در دانشگاه كاليفرنياي سن‌ديگو ساخته شده است.
جي‌فون دو بخش اصلي دارد؛ يك بخش آن جلدي نازك و سه بعدي است كه روي يك تلفن هوشمند تنظيم مي‌شود و در يك گوشه آن حسگر دائمي و قابل استفاده مجدد نصب شده است. بخش دوم حبه‌هاي آنزيمي يكبار مصرف و كوچكي است كه به صورت مغناطيسي به حسگر وصل شده‌اند. اين حبه‌ها داخل قلم سوزني سه‌بعدي متصل به جلد تلفن هوشمند قرار گرفته‌اند. كاربر براي انجام تست قند خون ابتدا با استفاده از قلم سوزني حبه را روي حسگر قرار مي‌دهد، با اين عمل حسگر فعال مي‌شود. سپس كاربر نمونه خون را روي آن قرار مي‌دهد كه حسگر ميزان قند خون را اندازه مي‌گيرد و داده‌ها از طريق بلوتوث به صورت بيسيم به اپليكيشن اندرويدي طراحي شده روي سيستم كه ارقام را روي صفحه تلفن هوشمند نشان مي‌دهد، منتقل مي‌شود. اين تست حدود ۲۰ ثانيه وقت مي‌گيرد. بعد از آن، حبه استفاده شده بيرون انداخته مي‌شود و حسگر را تا تست بعدي غيرفعال مي‌كند. قلم سوزني تا بخواهد دوباره پر شود به اندازه ۳۰ تست حبه دارد. يك صفحه مدار چاپي تمام سيستم را براي مصرف باتري تلفن هوشمند فعال مي‌كند.
حبه‌ها از آنزيمي برخوردارند كه گلوكز اوكسيدايز خوانده مي‌شود كه در مقابل قند خون (گلوكز) واكنش نشان مي‌دهد. اين واكنش سيگنالي الكتريكي ايجاد مي‌كند كه توسط الكترودهاي حسگر قابل اندازه‌گيري مي‌شوند. هر چه سيگنال بالاتر باشد، ميزان قند خون بالاتر خواهد بود. نتايج در پي تست‌هاي مختلف دقيق بودند. نوآوري مهم در اين طراحي قابليت استفاده مجدد از حسگرهاست. در حسگرهاي قبلي قند خوني كه اين تيم توليد كرده بودند و آنزيم‌ها به صورت ثابت روي الكترودها ساخته مي‌شدند. مشكلي كه وجود داشت اين بود كه اين آنزيم‌ها بعد از چندبار مصرف از بين مي‌رفتند و حسگر ديگر كار نمي‌كرد و بايد كاملاً تعويض مي‌شد كه قرار دادن آنزيم‌ها در حبه‌هاي جداگانه اين مشكل را حل كرد. وانگ چنين عنوان مي‌كند:«اين دستگاه انعطاف‌پذيري بالايي دارد و به سادگي مي‌توان آن را به نحوي تغيير داد كه براي استفاده در مراقبت‌ها بهداشتي، كاربردهاي محيط زيست و دفاعي قابليت تشخيص مواد ديگر را پيدا كند.» اين دستگاه مقدار قابل‌ملاحظه‌اي از داده‌ها را مي‌تواند ذخيره كند، به صورتي كه كاربران بتوانند قرائت‌هاي خود را براي زمان‌ها طولاني رديابي كنند. با وجود اين، محاسبه سود و زيان در مورد قيمت براي آنها وجود دارد. در حالي كه حسگر قند خون و بخش‌هاي سه‌بعدي چاپ شده ارزان هستند، حبه‌های قابل تعويض نسبت به نوارهاي پايش قند خود كه امروزه مورد استفاده قرار مي‌گيرند تا حدودي گران‌تر هستند.
اين تيم اعتقاد دارد يك روز حسگر اندازه‌گيري گلوكز به جاي جلد تلفن هوشمند داخل خود آن قرار گيرد. اين تلاش در حال حاضر در مرحله اثبات مفهومي قرار دارد. گام‌هاي بعدي عبارتند از تست نمونه‌هاي واقعي قند خون و كوچك كردن حجم نمونه‌هاست كه نمونه ساخته شده فعلي براي هر تست حداقل از ۱۲ قطره خون استفاده مي‌كند، بنابراين محققان به دنبال اين هستند كه اين مقدار را به اندازه‌اي برسانند كه معمولاً از نوك انگشت گرفته مي‌شود. آنها همچنين در نظر دارند كاركردي در اپليكيشن اضافه كنند كه هشدار تلفني براي يادآوري اندازه‌گيري قند خون را به كاربر ارسال كند.
منبع: AP
