دكتر پروانه پيشنمازي كارشناس مديريت بحران درباره نحوه امدادرساني به حادثه‌هايي همچون زلزله گفت: امدادرساني به افراد آسيب ديده و گرفتار در زلزله از همان لحظه سانحه آغاز مي‌شود و به عبارتي بهترين زمان براي امدادرساني همان لحظه وقوع حادثه است به همين دليل امدادرساني هميشه با سرعت عمل پيوند خورده است. از طرفي در بحران‌هايي مثل زلزله كه تلفات انساني زيادي به دنبال دارد موضوع امدادرساني به موقع و لحظه‌اي اهميت بيشتري پيدا مي‌كند، چون در اين حوادث ثانيه‌ها نقش تعيين كننده‌اي در نجات جان انسان‌ها دارند. وي همچنين با انتقاد از نبود اقدامات پيش از وقوع براي كاهش ميزان تلفات در اينگونه حوادث گفت: متأسفانه آنچه در كشور ما مغفول مانده است فاز پيش از وقوع سوانح است. فاز پيش از وقوع از اين جهت اهميت دارد كه ما مي‌توانيم با آموزش‌هاي لازم به شهروندان در مواجهه با اين حوادث اين آمادگي را ايجاد كنيم تا ميزان تلفات به حداقل برسد، اما در اين زمينه كم كاري شده و شهروندان آگاهي لازم در مواجهه با سوانح اينچنيني ندارند كه چگونه از جان خود محافظت كنند.
اگر چه جلوگيري كامل از تلفات و خسارات ناشي از زلزله در حال حاضر امكان پذير نيست اما با به‌كارگيري برنامه‌هاي پيشگيرانه همانند ارتقاي سطح دانش و اطلاعات مردم در رابطه با موضوع زلزله مي‌توان در كاهش تلفات و خسارات زلزله كمك كرد.
دكتر پيشنمازي در ادامه با تأكيد بر استفاده از نيروهاي متخصص امدادي در سوانح اظهار داشت: خوشبختانه مراجع رسمي كه وظيفه امدادرساني را به صورت رسمي به عهده دارند، مانند نيروهاي هلال احمر، وزارت كشور و غيره از افراد دوره ديده و متخصص در هنگام امدادرساني و نجات استفاده مي‌كنند و در اين زمينه امدادگران اين سازمان‌ها اشراف كامل و خوبي درباره وظيفه خود دارند، اما در كنار اين نيروهاي متخصص و حرفه‌اي يك سري نيروهاي مردمي و خودجوش هستند كه هميشه در اينگونه حوادث به كمك افراد آسيب ديده مي‌شتابند، اما اين افراد هيچ تخصصي درباره امدادرساني ندارند و ممكن است هنگام امدادرساني به صورت ناخواسته به مصدومان حادثه آسيب‌هاي جدي وارد كنند كه غير قابل جبران باشد، مثلاً: وقتي در حادثه مثل زلزله فرد آسيب ديده‌اي را حمل مي‌كنيم بايد صحيح و طبق اصول پزشكي و امدادي باشد تا آسيب‌هاي جدي ديگري مانند فلج و قطع نخاع روبه‌رو نشود، اما متأسفانه اين افراد آموزش‌هاي لازم را فرا نگرفته‌اند و ما شاهد نمونه‌هاي زيادي هستيم كه مصدومي پس از نجات با آسيب جدي‌تري مانند قطع نخاع روبه‌رو مي‌شود و لازم است نظارت جدي و كافي به اين افراد خود خواسته كه به كمك آسيب ديده‌ها مي‌روند، انجام شود. وي در ادامه گفت: بحران خبر نمي‌كند و فعلاً زمان وقوع حوادث مانند زلزله غير قابل پيش‌بيني است و هر آن احتمال دارد در شهر بزرگي مانند تهران هم زلزله‌اي رخ دهد لذا ما نبايد منتظر آن روز باشيم بلكه بايد هميشه آماده مقابله با آن باشيم و تمهيدات لازم را از قبل براي آن آماده كنيم و روز حادثه به خاطر گرفتن فلان مجوز مثلاً براي پرواز يك هليكوپتر يا غيره معطل بمانيم و از امدادرساني لحظه‌اي و به موقع و با سرعت عمل بالا عقب بمانيم.
اين استاد دانشگاه با اشاره به رتبه بالاي كشور ايران در مواجهه با سوانح افزود: طبق اعلام رسمي سازمان ملل كشور ايران در مواجهه با سوانح جز 10 كشور اول جهان است و كشور ما از 40سوانح شناخته شده بيش از 30سوانح را تجربه كرده است و به همين دليل كشوري كه اين همه پتانسيل مخاطرات را در خود جاي دارد لازم است موضوع آموزش مواجهه با بحران را جدي بگيرد. به نظر من موضوع آمادگي و آموزش در همه سطوح خيلي اهميت دارد و نياز داريم به آموزش‌هاي مستمر و مداوم نه محدود به زمان خاص به طوريكه اين آموزش‌ها بايد هميشه بازبيني و به روز شود، اما متأسفانه در كشور ما اين موضوع فراموش شده است و ما حتي در دروس مدارسمان از پيش دبستاني تا دانشگاهي اين موضوع به فراموشي سپرده شده است. دكتر پروانه پيشنمازي در پايان به نقش رسانه‌ها و اطلاع‌رساني هنگام بحران اشاره كرد و گفت: رسانه‌ها در كشور ما در مواجهه با بحران و اطلاع‌رساني آمادگي لازم را ندارند كه حكايت از اين دارد ما خبرنگار حرفه‌اي در موضوع بحران و حوادث تربيت نكرديم يا اينكه تقاضایي از سوي جامعه براي اطلاع‌رساني طلب نمي‌شود. رسانه‌ها در مواجهه با بحران‌هايي مانند: زلزله، سيل، سونامي نقش مهمي براي نجات جان انسان‌ها ايفا مي‌كنند، مانند: رسانه‌هاي كشور ژاپن كه در مديريت بحران و كاهش تلفات و خسارات سهم زيادي دارند و ما اميدواريم در كشور ما هم به نقش رسانه‌ها توجه شود.
