جواد محرمي
گلعلي بابايي با بيان اينكه من منكر سفارسي‌نويسي نيستم، بر اين تأكيد مي‌كند كه خاستگاه ادبيات دفاع مقدس سفارشي نيست، خيلي از پژوهش‌ها و داستان‌ها دلي نوشته شده است.
به گفته اين نويسنده دفاع مقدس، آنچه جنگ ما را متمايز كرد، رزمنده‌هاي آن بودند؛ رزمنده‌هايي كه از دل مردم برخاستند و بلند شدند؛ صف تشكيل دادند و توانستند دشمن را بيرون كنند. سربازهاي عرصه قلم امروز هم از دل همين رزمنده‌ها سر برآورده‌اند؛ كساني كه خودشان ديده‌اند و حالا روايت مي‌كنند. بحث ديگر از نظر من ايدئولوژي و جهان‌بيني انقلاب ماست كه ادبيات برخاسته از آن را نيز متمايز مي‌كند. خيلي‌ها سعي كرده‌اند، ادبيات جنگ را ادبيات ايدئولوژي ببينند و از اين منظر به آن ورود كنند. شايد همين مسئله هم غربت نويسنده و ادبيات دفاع مقدس را در كشور ما رقم زده و منجر شده‌‌است كه ما نتوانيم ادبيات دفاع مقدس را به مانند يك گنج استخراج كنيم.
انيميشن «روز داوري» به دنبال پيوند مسيحيت با تشيع است
فرهاد عظيما، كارگردان انيميشن جنجالي «نبرد خليج فارس» با بيان اينكه توليدات فاخر هنري در اضمحلال غرب اثرگذار است، به اين نكته اشاره مي‌كند كه با ساخت انيميشن «روز داوري» با محوريت مكاشفات حضرت مريم(س) در كربلا به دنبال اثري فوق استراتژيك و راهبردي هستيم تا جايي كه بتوانيم پيوندي ميان پیروان مسيحيت و تشيع برقرار كنيم.
اين هنرمند انقلابي در گفت‌و‌گو با «تسنيم» مي‌گويد: «اين سؤال هميشه برايم باقي است كه چرا از فيلمي كه به اقتدار كشور و تضعيف غرب كمك مي‌كند، حمايت نمي‌كنيم، اما از فيلمي كه حيثيت كشور را لكه‌دار مي‌كند، حمايت مي‌كنيم و غرب هم تشويق مي‌كند و برگزيده جشنواره‌هاي جهاني مي‌شود. اين دردي است كه عارض هنرمندان ما شده است. از سوي ديگر جبهه انقلابي ما در برخورد با آثار هنري به قدري منفعل رفتار مي‌كند كه كليت اثر زير سؤال مي‌رود و نام آن را نقد منصفانه مي‌گذارد. وقتي نقد باعث شود كليت زحمت و نيت عوامل سازنده زير سؤال برود و باعث عدم اكران آن شود، چه فايده‌اي دارد؟!
اين يك نوع خودزني است. به جاي اينكه نقاط ضعف را اصلاح كنيم و بيشتر روي نقاط قوت كار تأكيد كنيم، اينگونه منفعل رفتار مي‌كنيم! يك خصلتي كه برخي از فرهنگيان ما را تحت تأثير قرار داده، اين است كه خود كاري صورت نمي‌دهند، اما همين كه عده‌اي به صورت خودجوش يا بر حسب وظيفه كاري انجام مي‌دهند، شروع به نقد مي‌كنند و آن قدر اين رفتار را ادامه مي‌دهند كه اوضاع را عليه آن سازنده نامناسب مي‌كنند.
برنامه‌هايي براي يادبود قيصر امين‌پور
همزمان با دهمين سالگرد درگذشت قيصر امين‌پور، كتاب «اين ترانه بوي نان نمي‌دهد» در شهر كتاب نقد مي‌شود. همچنين برنامه‌اي با عنوان «سرنوشت من سرودن است» در دانشگاه الزهرا(س) برگزار مي‌شود.
نشست ويژه شهر كتاب در دهمين سالگرد درگذشت قيصر امين‌پور به نقد و بررسي «اين ترانه بوي نان نمي‌دهد» اختصاص دارد. اين نشست روز يك‌شنبه (هفتم آبان‌ماه) ساعت ۱۶ با حضور مصطفي ملكيان، مهدي ستايشگر، عبدالجبار كاكايي و مهدي فيروزيان در مركز فرهنگي شهر كتاب به نشاني خيابان شهيد بهشتي، خيابان شهيد احمد قصير (بخارست)، نبش كوچه سوم برگزار مي‌شود.
در خبر برگزاري اين نشست عنوان شده است: قيصر امين‌پور از شاعران نامدار روزگار است كه در سرودن ترانه نيز دستي توانا داشت و به پيشرفت هنر ترانه‌سرايي كمك شايان ستايشي كرد. به تازگي كتاب «اين ترانه بوي نان نمي‌دهد» نوشته مهدي فيروزيان در انتشارات كتاب آبي منتشر شده كه به سبك‌شناسي ترانه‌هاي قيصر امين‌پور پرداخته است. اين كتاب تلاشي براي شناخت شيوه ترانه‌سرايي قيصر از راه ارزيابي چندسويه كارنامه اوست.
همچنين گروه زبان و ادبيات فارسي دانشگاه الزهرا (س) يادماني را براي اين شاعر فقيد با عنوان «سرنوشت من سرودن است» روز دوشنبه (هشتم آبان ماه) از ساعت ۱۳ تا ۱۵ در ده‌‌ونك، دانشگاه الزهرا (س)، ساختمان خوارزمي، سالن دكتر توراني برگزار مي‌كند.
