امید

" بصیرت جوان یعنی اینکه او بداند با چه وسیله و انگیزه هایی دنبال هدف است، بداند کجا می رود وچه کار می کند."

حضرت امام خامنه ای (مدظله العالی)

امید یک مهارت است یعنی می توان با آموزش، تمرین و ممارست فنون و روش های آن را یادگرفت.مربیان و والدین در کسب مهارت امید کودکان نقش مهمی دارند. برخی از جملاتی که در گفتگوهای روزمره خود به کار می بریم نشان دهنده این است که اطرافیان و اتفاقات زندگی، امیدواری ما را کم یا زیاد می کنند و تجربیات در امیدواری ما تاثیر دارند اما ما هم می توانیم در افزایش این مهارت نقش بیشتری داشته باشیم.

خداوند متعال در آیه 52 سوره زمر می فرماید:" بگو به بندگان من، بندگانی که بر خویشتن فزون از حد ضرر و زیان رساندید،از رحمت خداوند،ناامید نشوید." حضرت علی (ع) می فرماید : " چگونه بترسم در حالی که تو امید منی؟ و چگونه مقهور شوم ، در حالی که تو تکیه گاه منی؟ امام صادق (ع) می فرماید : به خداوند امیدوار باش ، امیدی که تو را بر انجام معصیتش جرات نبخشد و از خداوند بیم داشته باش، بیمی که تو را از رحمتش ناامید نگرداند.

امید داشتن انتظاری مثبت و اراده ای قوی برای دست یابی به اهداف زندگی است. فرد امیدوار فعالانه به هدف های خود می اندیشد.موانع را تشخیص می دهد، با وجود موانع، انگیزه و اراده لازم را برای رسیدن به هدف در خود می بیند.در حالی که فرد ناامید هیچ گونه برنامه ای برای رسیدن به هریک از اهداف خود ندارد. بین امیدواری و خوشبینی رابطه نزدیکی وجود دارد برای این که افراد امیدوار خوشبین تر هستند. آنها تمایل به برقراری روابط اجتماعی خوب دارند و در مقابل موانع، روحیه شاد خود را حفظ می کنند البته امیدواری با خیالبافی واهی خیلی متفاوت است.

وقتی ناامید می شویم که تصویر روشنی از آینده مسئله مان نداریم. یا به بیان دیگر راهی برای خروج از وضعیت ناراحت کننده به نظر ما نمی رسد و انرژی لازم را برای تغییر وضعیت در خود نمی بینیم؛ این جا است که مهارت امید و امیدآفرینی مطرح می شود. این که یکی به ما بگوید امیدوار باش و ما هم بگوییم چشم. گاهی تلنگری برای نگاه متفاوت به مساله می شود. ولی در کنار آن بهتر است امید آفرینی را مهارتی ببینیم که با آموزش و تمرین و تجربه افزایش می یابد که برخی در آن ماهرتر و برخی مهارت کمتری را دارند. مهارتی که در طول زندگی مان رشد می کند و بر جسم و روان ما و همچنین موفقیت ما اثر می گذارد. ما نیاز به تصویر سازی از آینده خود داریم مانند یک نقاش ، وضعیت آینده خود را تجسم کنیم؛ جزئیات آن را مشخص نمائیم.تصویری از آینده خود داشته باشیم که بتوانیم آن را در زندگیمان محقق سازیم. اهداف ارزشمندی که شوق جدیدی در ما برانگیزد و راههای تازه ای که ما را از بن بست ها برهاند آنگاه احساس امیدواری وجودمان را فرا گیرد.

منابع:

_ قرآن کریم

_ اینترنت

تهیه کننده : ستواندوم سارا رجب پور کارشناس مرکز مشاوره شهید رحیمی

اداره مشاوره و مددکاری معاونت اجتماعی فاتب