مترجم: علي طالبي
فقدان آب تميز در بسياري از مناطق جهان يكي از مشكلات بزرگ و هميشگي بهداشت همگاني است. روباتهاي بسيار كوچك در آينده خواهند توانست با زوم كردن پيرامون آب آلوده اين مشكل را برطرف و آب را از باكتريهاي بيماريزا پاك كنند.
نوشيدن آب آلوده به باكتريهاي بيماريزا ممكن است موجب بيماريهاي خطرناك در مناطقي شود كه خدمات پزشكي نامناسب دارند كه در صورت درمان نامناسب ميتواند كشنده باشد. آب را ميتوان بهوسيله كلر يا ديگر مواد ضدعفونيكننده ضدعفوني كرد اما برخي از باكتريهاي مقاوم و ميكروارگانيسمها را نميتوان با اين روش از بين برد. به طور معمول آب به وسيله مقدار زيادي كلر يا ساير مواد شيميايي قوي پاك ميشود. مشكل اين روش در ايجاد بيماري است. از طرفي در اين روش همه ذرات آلودهكننده از بين نرفته و گاهي اوقات برخي از آنها همچنان در آب باقي ميمانند. آب را ميتوان با تركيبي از مواد ضدعفونيكننده يا افزايش غلظت آنها تميز كرد اما اين مواد در آب باقي ميمانند و فرآوردههاي جانبي آن ميتوانند براي سلامت انسان مضر باشند. محققان در سالهاي اخير در حال بررسي استفاده از ريزموتورهاي خودكار هستند تا آلودگيهاي آب را جذب كنند و كاهش دهند.
ديانا وايلا، سموئل اوردونز و همكاران ديگرشان با اميد به اين كار در جستوجوي اين هستند كه آيا ميتوان با طراحي و ساخت روباتهاي بسيار كوچك باكتريهاي آبزي را از بين برد. در واقع دانشمندان اسپانيايي با تلفيق روشهاي سابق با روباتهاي خودشناگر، آنها را به مبارزه با باكتريها وا ميدارند تا شايستگي اين روش را به عنوان روش تصفيه آب بدون مواد شيميايي بررسي كنند. اين ميكروباتها كاملاً هوشمندانه طراحي شدهاند و سرنخها و نشانههاي روشني از ذرات ژانوس كه سال گذشته توسط تيم ماكس پلانك طراحي شدهاند را به دست ميآورند. در حالي كه ميكروباتهاي دو رويه به طور اتوماتيك خودشان را به سمت منبع نور هدايت ميكنند، ميكروباتهاي جديد با واكنشهاي شيميايي طراحي شده و داراي سلاحهاي ضد باكتري هستند. اين گروه براي انجام اين كار ذرههاي كروي دو وجهي را طراحي كردند. يكي از اين وجهها از منيزيم ساخته شده بود كه با آب واكنش داده و حبابهاي هيدروژن را به سمت جلوي ميكروبات توليد ميكند. وجه ديگر بهصورت متناوب از لايههاي آهن و طلا و در قسمت فوقاني از نانوذرههاي نقره ساختهشده است. باكتريها به لايه طلا ميچسبند و توسط نانوذرههاي نقره كشته ميشوند. آزمايش در محيط آزمايشگاه نشان داد اين ذرهها ميتوانند در اطراف آب به مدت 15 تا 20 دقيقه قبل از واكنش منيزم با آب حركت كنند و بيش از 80 درصد اشرشياكلاي موجود در آب با غلظت بالاي باكتري را به دام اندازند. سپس ميكروباتها به دليل ويژگي مغناطيسي آهن بهآساني و بدون برجا گذاشتن مواد مضر در آب از آهنربا جدا ميشوند.
منبع: ساينس ديلي