به گزارش «جوان»، این نمایشگاه که به مناسبت هفته میراث فرهنگی و
روز جهانی موزه‌ها در سالن نمایشگاه‌های موقت موزه دوران اسلامی در موزه ملی ایران
گشایش یافت شامل آثار نادیده یا کمتر دیده شده موزه ملی ایران است. در این نمایشگاه
تعداد ۲۵۲ اثر از دوره‌های مختلف پیش از تاریخ، تاریخی و اسلامی به نمایش درآمده
است.
طبق گفته فریدون بیگلری، معاون فرهنگی موزه ملی ایران،
کهنترین شی به نمایش درآمده ابزار سنگی از دوره پارینه‌سنگی قدیم است که بیش از
دویست هزار سال قدمت دارد. این ابزار کهن که از سنگ آذرین ساخته شده همراه با شمار
دیگری ابزار سنگی و ضایعات تراش سنگ طی بررسی باستان‌شناسان در محلی بنام شیوه تو
در حاشیه رودخانه مهاباد در سالهای 83 و 84 کشف شده است. کشف این ابزارهای سنگی
نشان‌دهنده حضور انسان‌های اولیه در جنوب دریاچه ارومیه، پیش از دویست هزار سال قبل
است. طبق گفته بیگلری این ابزار از یک قلوه سنگ رودخانه‌ای از جنس سنگ آذرین، به
طول 12 سانتیمتر ساخته شده که باستان‌شناسان آنرا ساطور ابزار می‌گویند. ساتور
ابزارها از قدیمی‌ترین و ساده‌ترین ابزارهای اولیه ساخت بشر بودند که با لب پر
کردن لبه قلوه‌سنگ ساخته می‌شدند. وی افزود که انسان‌های اولیه با کوبه سنگی لبه
قلوه‌سنگهای طبیعی را تراشه برداری می کردند و از این طریق لبه‌ای تیز و محکم
ایجاد می کردند که مانند تبر برای شکستن چوب، استخوان و غیره بکار برده می شد. وی
همچنین افزود طبق شواهد زمین‌شناسی محل کشف ابزارها در عصر یخبندان بخشی از پادگانه
رودخانه مهاباد بوده است. حاشیه رودخانه‌ها در دوره پارینه‌سنگی محل مناسبی برای
سکونت گروه‌های شکارگر و گردآورنده آن عصر بوده، زیرا هم به آب دسترسی داشتند و هم
برای ساخت ابزار سنگی از قلوه سنگ‌های موجود در حاشیه رودخانه استفاده می‌کردند.
ابزار سنگی کشف شده در شیوه تو و شماری دیگر از دست ساخته‌های
سنگی انسان‌های اولیه از چند غار در بیستون کرمانشاه تا 26 خرداد ماه سال جاری در
نمایشگاه نمایشگاه "آثار کمتر
دیده شده موزه ملی ایران" در معرض
دید است. علاقمندان می توانند هر روزه بین ساعت 9 صبح تا 7 عصر از این نمایشگاه
واقع در سالن نمایشگاه‌های موقت موزه دوران اسلامی در موزه ملی ایران واقع در خیابان
امام خمینی، نبش خیابان سی تیر، کوچه پرفسور هنری رولن دیدن کنند.
لازم به ذکر است که دوره پارینه‌سنگی قدیم مرحله‌ای از
دوران پارینه‌سنگی است که با ساخت اولين ابزارهای سنگی توسط بشر پیش از سه میلیون
سال پيش آغاز و بین دویست تا سیصد هزار سال پیش به پايان مي‌رسد. شواهد
باستان شناختی بجای مانده از اولین جوامع انسانی در ایران اغلب شامل مجموعه ابزار
های سنگی است که در حاشیه رودخانه ها یافت شده اند. این مجموعه ها در چندین نقطه
از جمله کشف رود در خراسان، لادیز در سیستان و بلوچستان وگنج پر در گیلان کشف شده‌اند.
