فريدون حسن
پيش از اين بارها مطالبي از روزهداري ستارگان بزرگ فوتبال دنيا در ايام ماه مبارك رمضان شنيده، ديده و يا خواندهايد. بارها شنيدهايد كه بزرگاني چون فرانك ريبري، كريم بنزما، مسوت اوزيل، يحيي توره، كانوته، رمزي و سيدوكيتا بهرغم حضور در سطح اول دنياي فوتبال و باشگاههاي صاحبنام در ماه مبارك رمضان به وظيفه شرعي و ديني خود عمل ميكنند. و باز حتماً بارها خواندهايد كه سرمربيان بزرگ تيمهاي بزرگ جهان بهرغم برنامهريزيهاي دقيق اين باشگاهها براي بازيكنان و تيمها وقتي با مسئله روزهداري بازيكنان مسلمان تيمشان مواجه ميشوند به گونهاي كاملاً منطقي با آن برخورد كرده و با ارائه برنامههاي تمريني خاص براي اين قبيل بازيكنان در ماه رمضان به آنها در روزهداري كمك ميكنند.
تمامي اين موارد را بگذاريد در كنار توجه خاص رسانهها و هواداران تيمهاي بزرگ فوتبال دنيا به اين قبيل بازيكنان آن هم به واسطه اعتقادشان و پايبندي به اصول دين مبين اسلام تا متوجه شويد اوضاع در فوتبال اروپا براي بازيكناني كه قصد دارند هم روزه بگيرند و هم از شرايط مسابقه دور نباشند چگونه است. اما بعد از اين مقدمه بلند بايد توجه داشته باشيم كه شرايط در فوتبال ايران و در كشور اسلامي ما با آنچه در اروپا و ممالك غيراسلامي روي ميدهد كاملاً متفاوت است.
البته ماه مبارك رمضان امسال مصادف شده با پايان رقابتهاي ليگ برتر اما در طول سالهايي كه در اين ماه رقابتهاي فوتبال باشگاهي برگزار ميشد متأسفانه شاهد برخي بياخلاقيها چه از سوي بازيكنان و چه از سوي مربيان بوديم كه خب جاي تأسف دارد. شنيدهها حاكي از آن است كه در چنين ايام مباركي در فوتبال ايران روزه گرفتن براي بسياري از بازيكنان در تيمهاي گوناگون ممنوع است! بله درست خواندهايد ممنوع است! برخي بازيكنان در حرفهايي كوتاه مدعي شدهاند كه مربي سر جلسه تمرين به آنها گفته كه جلوي چشمش آب بخورند تا مطمئن شود روزه نيستند و اين در حالي است كه آنها ميخواستند به وظيفه شرعي و ديني خود عمل كنند. عكس اين مسئله هم البته صادق است؛ اينكه برخي بازيكنان اسمي و نامدار هم هيچ ابايي از روزهخواري ندارند و تأسفبارتر اينكه وقتي با اعتراض بقيه روبهرو ميشوند وقيحانه هم برخورد ميكنند. ديدن و شنيدن چنين اتفاقهاي زشتي آن هم در يك كشور اسلامي كه اكثر قريب به اتفاق مردم آن در ماه مبارك رمضان به رغم انجام كارهاي روزمره و بعضاً سخت حاضر به ترك امر واجب خود نيستند جز تأسف و حسرت نميتواند در پي داشته باشد، آن هم در شرايطي كه علم پزشكي امروز ثابت كرده روزهداري هيچ منافاتي با انجام ورزش و حتي ورزش حرفهاي ندارد كه اگر داشت به طور حتم بزرگان فوتبال دنيا اجازه روزهداري به بازيكنانشان را نميدادند، آن هم در سطح اول فوتبال دنيا با برنامههاي منحصر به فرد و مدرن آن. اين مشكل در سالهاي قبل وجود داشته اما هيچ مسئولي از فدراسيون فوتبال، سازمان ليگ و يا كميته اخلاق با آن برخورد جدي نكرده است. همانطور كه عنوان شد امسال شرايط به گونهاي است كه فوتبال باشگاهي در ماه مبارك تعطيل است اما در سالهاي آينده اين مسئله دوباره اتفاق خواهد افتاد پس لازم است براي يكبار هم كه شده مسئولان فوتبال كشور پيش از وقوع اتفاق جلوي آن را بگيرند و تمهيداتي براي جلوگيري از اين بياخلاقي بزرگ اتخاذ كنند.
بايد توجه داشت كه فوتباليستهاي معتقد كشورمان بايد در شرايطي كاملاً مهيا بتوانند واجبات مذهبي خود از جمله روزه ماه رمضان را انجام دهند نه اينكه حسرت برنامهها و شرايط مساعد بازيكنان اروپايي را آن هم در كشورهاي غيرمسلمان بخورند و به اين نتيجه برسند كه «روزهداري در اروپا كاري راحتتر از تهران و ايران است.»