مترجم: علي طالبي
به تازگي توسط محققان عينكي هوشمند طراحي شده كه با اراده كاربر خم مي‌شود. دكتر اندروويتز سرپرست برنامه NIBIB )مؤسسه ملي تصويربرداري زيست پزشكي و مهندسي زيست) و متخصص تكنولوژيهاي بيوالكترونيك ميگويد: «با هدف توسعه ابزاري در يك اندازه متناسب با تمام شيوههاي اصلاح بينايي، عينكها آرايش مؤثري از تكنولوژي الكترونيكي، مكانيكي، نوري، حسي و كامپيوتر را درهم ادغام ميكنند.
اين عينكها براي تقليد از عدسي چشمان انسان طراحيشدهاند و براي تمركز بر هر نقطهاي كه فرد نگاه ميكند، خواه دور يا نزديك يا ميانه باشد خم مي‌شوند. متأسفانه با افزايش سن عدسي چشمان ما سختتر مي‌شوند و توانايي خم‌شدن براي تمركز بر فواصل مختلف را از دست ميدهند.
عينك‌هاي استاندارد كه براي جبران عدم انعطاف‌پذيري چشمان پير ما بهكار مي‌روند نمي‌توانند بر فواصل دور متمركز شوند. اگر نتوانيم بر فواصل مختلف متمركز شويم اين مشكل پيچيده مي‌شود كه لازمه آن عينك‌هايي با عدسي‌هاي متعدد براي فواصل مختلف دوكانوني، سه كانوني يا عدسي‌هاي پيشرفته است و بايد همزمان با تغييرات بينايي به طور منظم جايگزين شوند.
تكنولوژي مركزي عينكها كه توسط تيم تحقيق پديدآمد شامل لنزهايي است كه از جنس گليسيرين ساخته شده‌اند. مايعي شفاف و ضخيم كه بين غشاهاي انعطاف‌پذيري فشرده شده است. لنزها در قابهايي داراي سيستم الكترومكانيكي نصب شده‌اند كه باعث مي‌شود غشاها براي تنظيم و تطبيق با كانون خود خم شوند. توانايي انعطاف‌پذيري و خم‌شدن لنز باعث مي‌شود تا يك لنزِ واحد مانند چند لنز متعدد عملكند.
به علت الگوريتمهاي پيچيده كامپيوتري كه با دو متغير مهم كارميكنند اين عينكها براي استفاده اغلب مردم با طيف گستردهاي از فواصل مختلف طراحي شده‌اند. يكي از آنها (متغير) نسخه عينك است كه كاربر با استفاده از يك نرمافزار ضميمه تلفن همراه وارد سيستم مي‌شود. متغير ديگر مكاني است كه كاربر نگاه ميكند و بهطور خاص ميزان مسافتي كه كاربر ميبيند. اين اطلاعات توسط سنسور نصب شده در لبه عينكها فراهم مي‌شود كه با استفاده از پالسهاي نور مادون قرمز مكاني كه كاربر نگاه ميكند را مشخص‌كرده و فاصله دقيق را تعيين ميكند.
الگوريتم با استفاده از تركيب اطلاعات تجويزي كاربر و اطلاعات مربوط به مسافت فوراً شكل لنزهاي مايع را با مسافت منطبق ميكند تا كاربر بتواند بر آنچه مشاهده ميكند متمركز شود. آنچه جالب توجه است اين است كه اگر كاربر مسير نگاه خود را عوض‌كند بايد لنز بر مكان جديد متمركز شود و اين تمركز بر مسافت جديد به نحو گيجكنندهاي در 14 هزارم ثانيه (25 بار سريع‌تر از يك پلكزدن) شكلميگيرد.
محققان ميگويند: «از نظر فرض عملي (تئوري) اين عينكها تنها عينك‌هايي هستند كه فرد بايد آنها را بخرد زيرا آنها ميتوانند بسياري از مشكلات كانوني چشم را اصلاح‌كنند. تنها كاري كه كاربر بايد انجام دهد اين است كه با تغييرات بينايي نسخه جديد آنها را به كارگيرد.
به دليل اينكه تكنولوژي زيادي شامل باتري قابل شارژ (مجدد) در اين عينكها جاسازي شده است، پيشنمونه فعلي بزرگ و دستوپاگير است. با اينحال تيم تحقيق براي كوچكتر و سبكتركردن اين عينكها بيوقفه درحال كار روي اين طرح و اصلاح آن است.
منبع: ساينس ديلي
