عملکرد چهار نماينده کشورمان در آسيا با فراز و نشيبهايي همراه بوده، اما ميتوان ادعا کرد رشد فوتبال ايران را ميتوان در ليگ قهرمانان آسيا ديد. خوشبختانه دو تيم استقلال تهران و خوزستان شرايط خوبي براي صعود دارند. پرسپوليس نيز فرصت صعود به دور بعد را دارد و از ذوبآهن نيز بايد انتظاري معقول داشت. چراکه اين تيم با مربي جوان شکل و شمايلي جديدي به خودگرفته و براي ادامه راه به يکي دو بازيکن خارجي نياز دارد. در اين ميان بايد به امکانات و شرايط تيمهاي رقيب نيز توجه ويژه کرد. به عنوان نمونه ميتوان به رقباي عرب پرسپوليس اشاره کرد، رقبايي که امکانات حرفهاي واقعي را در اختيار بازيکنان و کادرفني قرار ميدهند و مشکلات مالي نيز برايشان غيرقابل تصور است. در حالي که هم پرسپوليس و هم ساير تيمهاي ايراني حاضر در ليگ قهرمانان با چالشهاي مالي دست و پنجه نرم ميکنند در شرايطي که حريفان با آرامش خاصي پا به مسابقات ميگذارند.
بحث بازيکنان خارجي باکيفيت از جمله مباحثي است که در فوتبال ما توجه چنداني به آن نميشود، اما تيمهاي عربي با به خدمت گرفتن دو، سه بازيکن باکيفيت از پتانسيل آنها بهره ميگيرند. در صورتيکه تيمهاي ايراني نيز ميتوانند از بازيکنان و مربيان خارجي به بهترين شکل ممکن استفاده کنند. افق ديد تيمهاي باشگاهي بايد به سالهاي آينده باشد. اگر در برخي پستها بازيکنان تأثيرگذار وطني نيست، ميتوانند پس از بررسي دقيق و حرفهاي اين خلأ را با بازيکنان تأثيرگذار خارجي پر کنند. نتيجه بزرگترين هدف تيمهاي بزرگ دنيا محسوب ميشود و براي رسيدن به اين هدف برنامهريزيهاي بلندمدتي در دستور کار قرار ميگيرد. توجه به جوانان، پرورش نيرويهاي مستعد در تيمهاي پايه و مدارس فوتبال و در نظر گرفتن امکانات حرفهاي براي تيمهاي باشگاهي ساز و کاري براي رسيدن به اهداف بزرگ فوتبالي است. تيمهاي ليگ برتري از نظر تکنيکي روندي رو به رشد را در پيش گرفتهاند و با حداقل امکاناتي که در اختيار دارند نتايج قابل قبولي در آسيا کسب کردهاند.