مدیر تیم
های ملی دوچرخه سواری دلایل خود را برای مردد بودن جهت ادامه همکاری با
فدراسیون دوچرخه سواری مطرح کرد و گفت: ممکن است چیزهایی خواسته شود که
نتوانم آن را انجام بدهم و به نظرم این که در هر شرایطی بخواهیم مدال
بگیریم اصلا درست نیست.
مصطفی
چایچی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره علت مردد بودن خود در رابطه با ادامه
همکاری با فدراسیون دوچرخه‌سواری ، بیان کرد: قبلا هم گفتم زیاد تمایلی به
بودن در فدراسیون ندارم و رییس فدراسیون هم تصمیماتی دارد از این رو هنوز
مشخص نسیت در فدراسیون باشم یا نه. ممکن است چیزهایی خواسته شود که نتوانم
آن را انجام بدهم.
او ادامه داد: آدم با هر شرایطی نمی‌تواند کار کند. کسی که
در فدراسیون کار می‌کندفقط بحث مالی نیست چرا که تامین شدن از لحاظ مالی
هم وجود ندارد و کار کردن ما به خاطر علاقه خودمان است. به هر حال
اولویت‌ها و اهدافی وجود دارد که برای من مهم است و در این مدت سعی کردم تا
آنجا که امکان دارد با یک وضعیت سالم کار کنم.
چایچی در مورد این که اکثر مسائل تیم‌های ملی را انجام می داد
و در صورت نبود او کارهای تیم ملی چه می‌شود، تاکید کرد :پس از اینکه از
مسابقات قهرمانی آسیا هند برگشتیم ، برنامه های تیم ملی را آماده کردم از
فدراسیون خواستم کمیته فنی تشکیل و در مورد برنامه ها تصمیم گیری شود. در
نهایت 2 هفته پیش جلسه کمیته فنی تشکیل شد و من در آن جلسه برنامه ها را
ارائه کردم که اولویت تیم ملی چه چیزی است و کمیته فنی و فدراسیون بایدآن
را تایید و نهایی کنند. با این حال اگر قرار باشد من نیایم بالاخره کسانی
هستند کارها را انجام دهند، اما با چه هدفی و به چه صورت آن را انجام
دهند،مهم است. این که در هر شرایطی بخواهیم مدال بگیریم به نظرم اصلا درست
نیست ، زیرا آینده این جامعه دوچرخه‌سواری را ما رقم می‌زنیم.
او با اشاره به برنامه‌هایی که برای تیم ملی مد نظر داشت،
گفت: از آنجا که دوچرخه‌سواران بزرگ بالاخره کنار می‌روند برنامه ام این
بود نفراتی جایگزین کنیم تا بعدا دچار مشکل نشویم. در چهار، پنج سال
گذشته با وجود تمام مشکلات و حرف و حدیث‌هایی که منتقدان و کسانی که منافع
شخصی شان به خطر می افتاد داشتند، این کار را انجام دادیم.نمونه آن را در
قهرمانی آسیا پیست و جاده دیدید. ما الان در حال پوست اندازی هستیم از
این به بعد هم اگر شرایطش باشد ادامه می‌دهیم در غیر این صورت یک نفر دیگر
کارها را دنبال می‌کند. کارهای تیم ملی روی زمین نمی ماند، اما این که
به چه صورت کارها پیش برود جای بحث دارد. با این حال با توجه به اتاق فکری
که قمری دارد فکر نمی‌کنم دچار مشکل شوند.
مدیر تیم‌های ملی در پاسخ به این پرسش که چه زمانی برای
ادامه همکاری تصمیم نهایی می‌گیرد، تصریح کرد: دیروز فدراسیون بودم و صحبت
کردیم، اما فعلا به نتیجه‌ای نرسیدیم. من مصاحبه‌ای از رییس فدراسیون
خواندم که اگر به چیزی که گفته واقعا اعتقاد دارد دیگر قضیه تمام شده است.
این که گفته شده روشی که در تیم‌های ملی وجود دارد سم است. برای من
سوال‌هایی را به وجود آورده است که اگر روش ما سم بوده چرا تیم ملی موفق
شده و توانستیم تعدادی رکابزن سالم و درست را تحویل دهیم. واقعا اگر این
گفته صحت دارد دیگر بودن من در فدراسیون معنی ندارد و اصلا فدراسیون باید
با این افکار مقابله کند.
او ادامه داد: اگر روزی یک درصد هم بدانم برای دوچرخه‌سواری
مفید نیستم مطمئن باشید دیگر پا داخل فدراسیون نمی گذارم. من 35 سال به
عناوین مختلف در این رشته کار کردم و زحمت کشیدم. می دانم چه بلاهایی سر
دوچرخه‌سواری آمده است، اما اگر بدانم به درد دوچرخه‌سواری نمی خورم، کار
نمی‌کنم.
چایچی در مورد مساله مبارزه با دوپینگ و تعلیق یکی از
ملی‌پوشان ایران، گفت: یکی از مسائلی که من بسیار بر روی آن تاکید داشتم،
کنترل دوپینگ بود و به همین دلیل بود که خیلی از دوچرخه‌سواران قدیمی و
مدعی از من ناراضی بودند. سه سال پیش سیستم جدیدی را راه‌اندازی کردم که در
آن بر اساس تمریناتی که رکابزنان انجام می دادند نشان می داد که پیشرفت
آنها نرمال بوده است یا نه. به هر حال در کشور ما و بیشتر کشورهای آسیایی
تست خون را نمی توانیم انجام بدهیم. برای گرفتن تست ادرار هم باید از طریق
کمیته آنتی دوپینگ اقدام کنیم که آن هم زمان بر و هزینه بر است. از طرفی
کسانی که در بحث آنتی دوپینگ متخصص هستند این را می دانند که ورزشکاران
برای تست ادرار کارهایی را انجام می‌دهند که مثبت بودن آن را نشان نمی‌دهد.
از این رو ما این سیستم را که 10 سال پیش در کشورهای دیگر پیاده می‌شد
عملیاتی کردیم، اما در جلسه‌ای که بعد از انتخابات برگزار شد، عنوان کردند
که چایچی دارد در همه کاری دخالت می‌کند. در حالی که من به عنوان مدیر
تیم‌های ملی باید بر عملکرد دوچرخه‌سواران نظارت داشته باشم.
او ادامه داد: پس از آن جلسه و صحبت‌هایی که شد دیگر
رکابزنان را کنترل نکردم و دیدید که چه اتفاقی افتاد و یکی از ملی‌پوشان
فعلا تعلیق شده است. اتحادیه جهانی دوچرخه‌سواری و وادا رکابزنان ایران را
بیشتر از قبل زیر نظر دارند و حتی در المپیک از سه رکابزن ایران تست
گرفتند و حتی می خواستند از آنها دو بار تست بگیرند. از این رو باید
پیشگیری کنیم و من باید به عنوان مدیر تیم‌های ملی به قوانین آشنا باشم و
بدانم که ورزشکاران ممکن است از داروهایی استفاده کنند که تست آنها در یک
محدوده زمانی مثبت نشود و باید جو را درست کنم، اما حالا که از من خواسته
می‌شود این کنترل را انجام ندهم، نمی‌توانم قبول کنم چرا که در این صورت
حق رکابزنانی که سالم پا می زنند چه می‌شود؟ و من نمی‌توانم این موضوع را
قبول کنم که کنترلی بر دوپینگ رکابزنان نداشته باشم.
مدیر تیم‌های ملی دوچرخه‌سواری از کم شدن شانس رکابزنان ایران
برای کسب سهمیه المپیک نوجوانان خبر داد و گفت: در زمانی که پریچهره ،
سرپرست فدراسیون دوچرخه‌سواری بود، برنامه‌ریزی هایی را انجام دادم و بعدها
از طریق روابط بین‌الملل توانستیم چهار دعوت نامه برای حضور در مسابقات
مختلف بگیریم تا بتوانیم سهمیه المپیک نوجوانان را کسب کنیم، اما بحث
انتخابات و تغییر و تحولات پیش آمد و پس از آن مسابقات قهرمانی آسیا
پیش‌رو بود. متاسفانه کاری صورت نگرفت و تمرکز بر روی مسائل دیگر بود. از
این رو اگر آن زمان شانس ما برای کسب سهمیه المپیک 100 درصد بود الان به 40
– 50 درصد رسیده است. این که ما چنین فرصت‌هایی را از دست بدهیم و وارد
یکسری مسائل دیگر شویم که چه کسی مدیر تیم‌های ملی یا دبیر فدراسیون شود
واقعا مفهومی ندارد.
او در پایان گفت:آقای قمری به عنوان سکان دار فدراسیون
انتخاب شد و این انتخاب توسط جامعه دوچرخه سواری و نظر مثبت وزارت ورزش
انجام گرفت.بنابراین حتما می خواهد فدراسیون را خوب مدیریت کند . اما اینکه
چه کسانی بتوانند برای رسیدن به این هدف او را همراهی کند به خود آقای
قمری بر می گردد. من او را قبول دارم و احترام ویژه ای برایش قائل هستم و
با این تفکر توانسته ام با او کار کنم ولی تغییر سیاست در این برهه به نظرم
اصلا درست نیست چون آنچه را که سالها کاشته ایم را باید از این به بعد
برداشت کنیم. اگر بخواهیم طرز فکر خودمان را تغییر دهیم، 4-5 سال کاری که
انجام داده ایم به باد می رود.
