حيدريان پس از گذشت 2 ماه صرفاً نشان داده که در سخنراني تبحر دارد

حرف‌هاي کلي مديري که وعده تحول سيستمي داده بود

نویسنده: فرزين ماندگار

 

رئيس سازمان سينمايي اگرچه در اولين اظهارات رسانه‌اي‌اش در سال گذشته از نگاه سيستمي در اداره امور سينمايي کشور خبر داده بود، اما تا به حال در بازديدها و فعاليت‌هايش تنها به حرف و سخن اکتفا نموده است؛ سخناني که بعضاً به لحاظ کلي مي‌تواند جالب تلقي شود، اما تا نقشه راه عملياتي براي آن ترسيم نشود در حد سخنان کلي و شعارهاي قشنگ باقي خواهد ماند.

محمدمهدي حيدريان اخيراً در جريان بازديد از بنياد سينمايي فارابي از ضرورت بازتعريف مسئوليت اين بنياد سخن گفته است. حيدريان اين بازتعريف را به همکاري و همفکري مديران بنياد با ساير مؤسسات سازمان موکول کرده است.

 

در واقع وي فعلاً به ضرورت بازتعريف نائل آمده است، ولي به نظر مي‌رسد هنوز دقيقاً نمي‌داند که چه مواردي بايد دچار بازتعريف شوند.  با نگاهي فهرست‌وار به برخي عباراتي که رئيس سازمان سينمايي در بازديد اخيرش از بنياد فارابي بر زبان رانده به وضوح مي‌توان رد پاي اتکا بر شعار را مشاهده کرد که کاملاً برخلاف وعده او مبني بر نگاه سيستمي قلمداد مي‌شود از جمله اين عبارات: «بنياد سينمايي فارابي و ساير مؤسسه‌هاي تابعه و ساختار سازمان سينمايي در صورتي که ثابت بمانند، يعني اينکه عملکرد ما اشتباه بوده و آن مؤسسه مؤثر نخواهد بود، چراکه سينما يک امر ثابت نيست و اگر چنين نبود تاکنون مضمحل شده بود. اگر سينمايي مطابق با استانداردهاي تکنولوژيکي، زيبايي شناسانه و فرهنگ ملي داشته باشيم، خروج از اين بن‌بست آسان‌تر است. به‌زعم من بنياد سينمايي فارابي همچنان نقش حياتي و جدي را بايد ايفا کند و در حرکت رو به جلو و متناسب با حرکت جهاني سينما، تأثيرگذار باشد، به همين دليل ضروري است با همکاري مديران بنياد و هماهنگ با ساير مؤسسات و بخش‌هاي سازمان سينمايي، مسئوليت بنياد فارابي باز تعريف شود. در بخش سينماي حرفه‌اي بايد تلاش کنيم سينما را به جايگاهي برسانيم که حيات طبيعي و رو به جلو پيدا کند. سينما اگر در منطقه خود گرفتار شود نه در محيط خود و نه در مخاطبان بالفعل سينما تأثيرگذار نخواهد بود.

 

در اين مقطع، اصلي‌ترين ستون‌ها و بخش‌هاي ايجاد سينماي جديد و پويا بايد پي‌ريزي شود.» به نظر مي‌رسد محمدمهدي حيدريان را از حالا بايد جزو مديراني محسوب کرد که اتکاي اصلي فعاليت‌هاي او بر محور سخنراني قرار دارد. شايد تکيه بر سخنراني در همه دموکراسي‌هاي جهان در موعد انتخابات امري طبيعي قلمداد شود، اما در موسم کار و اداره امور اجرايي است که انجام آن محک مناسبي براي سنجش کارايي مديران محسوب مي‌شود.