در حافظه تاريخي ملت ما همواره نام كشورهايي چون انگلستان، امريكا، اسرائيل و حتي روسيه، مؤيد خاطرات تلخي هستند آميخته با حيله‌گري، خيانت، استعمار و استثمار.كشورهايي كه در شعارهاي انقلابي‌مان نيز مرگ را برايشان آرزو مي‌كنيم. اما كافي است يكي از علاقه‌مندان حوزه دفاع مقدس باشيد، تا نام «فرانسه» را در جنگ تحميل شده به ملت ايران، پررنگ‌تر از هر كشور و نظام استكباري ديگري بيابيد. كشوري كه دروازه سلاح‌هاي پيشرفته خود را به روي ارتش بعث آنچنان گشوده بود كه به قول نهادهاي اطلاعاتي و امنيتي‌اش، كافي بود دو هفته سلاح به عراق صادر نكند تا اين كشور در جنگ با ايران شكست بخورد. بررسي نقش فرانسه در جنگ تحميلي عراق با ايران، نيازي به كنكاش و ريزبيني چنداني ندارد. كنت دومارانش رئيس سابق سازمان جاسوسي فرانسه به قدر كافي در كتاب جنگ جهاني چهارم خود به اين نقش مخرب پرداخته است. افرادي چون دومارانش و تز ايران هراسي‌شان بود كه باعث مي‌شد فرانسه هركاري را براي جلوگيري از پيروزي كشورمان بر دشمن بعثي‌اش انجام دهد. دومارانش كتابش را از آن رو جنگ جهاني چهارم ناميد كه بعد از ملاقات با اسراي ايراني در اردوگاه‌هاي ارتش بعث، گفته بود: «افرادي را ديدم كه قاطعانه براي فدا كردن جان خود در راه اعتقاداتشان آمادگي داشتند. آن منظره منادي جنگ جهاني چهارم بود كه ما فقط درك نامشخصي از آن روي صحنه رادار داريم!»
حرص و ولع فرانسوي‌ها براي به شكست كشاندن جبهه ايران اسلامي به جايي رسيده بود كه وفيق السامرايي افسر ارشد بخش اطلاعات ارتش بعث عراق در كتاب ويراني دروازه شرقي خود مي‌نويسد: «كمك‌هاي خارجي فرانسه به عراق به جايي رسيد كه فرستاده آنها به بغداد آمد و با وزير دفاع وقت، عدنان خير الله ملاقات كرد و به او گفت: «فرانسه به طور جدي زمينه اعطاي يك بمب اتمي به عراق را بررسي مي‌نمايد. مي‌توان براي مجبور كردن ايران به توقف جنگ اين بمب را به هدف مشخصي پرتاب كرد.» من تا سال 1984 نسخه‌اي از اين گزارش را كه با امضاي وزير دفاع براي صدام ارسال شده بود، در يك صندوق ويژه نگهداري مي‌كردم.»
صرفنظر از اسناد و گزارش‌هاي خارجي كه به نقش كثيف فرانسه در جنگ تحميلي تأكيد مي‌كنند، رزمندگان كشورمان با گوشت و پوست خود اثرات دست و دلبازي فرانسوي در دادن توپ‌هاي ضد نفر (توپ‌هاي فرانسوي)، هواپيماهاي ميراژ اف يك ، جنگنده‌هاي سوپراتاندارد، موشك‌هاي اگزوست و... را به خوبي درك كرده‌اند. همين ميراژ‌هاي اف يك بودند كه به خلبان‌هاي عراقي امكان نفوذ به عمق خاك ايران و بمباران شهرهايي چون اصفهان و اراك را در سال 65 دادند و مردم بي‌دفاع غيرنظامي نيز مزه روح استكباري فرانسه را در قالب بمباران‌هاي كور ميراژ‌هاي اف يك لمس كردند. يا آن زمان كه عراق قصد گسترش جنگ نفكش‌ها در خليج فارس را داشت، فرانسوي‌ها پنج فروند از جنگنده‌هاي سوپراتاندارد خود را به صورت اجاره‌اي در اختيار بعثي‌ها قرار دادند و كشور عراق توانست براي اولين بار در سال 63 جنگ را به درياي عمان بكشاند و در آنجا صادرات نفت ما را تهديد كند.
از قديم گفته‌اند سگ زرد برادر شغال است. كافي است كمي در تاريخ جنگ تحميلي ريز شويم تا در مقايسه امريكا و انگليس و حتي اسرائيل با فرانسه، جاي سگ زرد و شغال را گم كنيم!
