جوان آنلاين: براساس
گزارش روزنامه ایندیپندینت انگلیس، امروزه تهدید جهانی از سوی روسیه نیست بلکه از رویایی
بین آمریکا و چین ناشی می شود. جزایر اسپراتلی بسیاری از نگرانی های جهان کنونی را
افزایش می دهد. این جزایر نقطه ای است که رویارویی بین چین در یک طرف، آمریکا و
متحدانش در طرف دیگر را آغاز کرده است. اگر طرفهای درگیر در این منطقه عاقل نباشند
و درباره آن احتیاط نکنند درگیری می تواند به آسانی به جنگ جهانی تبدیل شود.
میزان
خطرات بالاست. این جزایر کوچک در وسط یکی از مسیرهای مهم و پرتردد کشتیرانی جهان
واقع شده است که حجم کل تجارت سالانه حاصل از این مسیر بالغ بر 5 تریلیون دلار
است. بنابراین، این منطقه از لحاظ ماهیگیری خیلی مهم است و در سطح پایینی آن نیز به
احتمال زیاد ذخائر غنی نفت یافت می شود.
چندین
دهه است که چین، فیلیپین، ویتنام، مالزی، تایوان و برونئی اصرار دارند که همه یا
بخشی از این جزایر به آنها تعلق دارد. اما اخیرا درگیری وارد فاز بحرانی شده است.
چین یک فرایندی از ساخت جزایر مصنوعی با وسعت گسترده را در این مناطق شروع کرده و
قلمرو خود را توسعه می دهد و پایگاه های هوایی و نظامی می سازد. به نوبه خود،
آمریکا عمیقا نگران این موضوع است و اخیرا پنتاگون (وزارت دفاع آمریکا) یک
هواپیمای نظارت و شناسایی به یکی از این جزایر اعزام کرد. واشنگتن اخیرا اعلام کرد
که قصد دارد تا کشتی های جنگی و هواپیماهای نظامی خود را به 12 مایلی در اطراف
پایگاه نظامی چین در دریای چین جنوبی اعزام کند.
لازم
است درگیری ها از طریق دیپلماتیک حل شود، زیرا احتمال دارد که درگیری ها تشدید شده
و چین اجازه ندهد کشتی های جنگی امریکا در منطقه حضور پیدا کنند. سوال اینجاست که آیا
آمریکا توانایی مقابله فیزیکی با چین را دارد تا اجازه ندهد پکن ساخت جزایر مصنوعی
خود در دریای چین جنوبی را به پیش ببرد؟ یا هواپیماهای جنگی چین به آسانی کشتی های
آمریکایی را همچنانکه تعداد زیادی از سیاستمداران واشنگتن اصرار دارند، نابود
خواهد کرد؟
سوروس:
تهدید جنگ جهانی واقعی است
جورج
سوروس، میلیاردر آمریکایی اخیرا درباره احتمال گسترده جنگ جهانی جدید هشدار داده
است که ممکن است بین چین و امریکا رخ دهد و سپس متحدان نظامی این کشورها مثل – ژاپن
و روسیه- نیز درگیر خواهند شد. به گفته سوروس، برای جلوگیری از بروز این درگیری،
آمریکا باید 'امتیازی بزرگ' به چین بدهد و یوان (واحد پول چین) را وارد سبد ارزی
صندوق بین المللی پول کند. به این ترتیب یوان وارد رقابت جدی با دلار آمریکا خواهد
شد. اگر توافقی میان چین و آمریکا حاصل نشود، پکن برای تشکیل اتحادی سیاسی و نظامی
به مسکو متمایل می شود و این امر می تواند تهدید بروز جنگ جهانی دیگری در دنیا را
بیشتر به واقعیت نزدیک کند.
سوروس
که در کنفرانس برتون وودز بانک جهانی سخنرانی می کرد، گفت، اگر درگیری بین چین و
متحدان نظامی آمریکا یعنی ژاپن رخ دهد، اغراق آمیز نیست که بگوییم ما در آستانه
جنگ جهانی سوم قرار داریم. به هرحال، باید اشاره کنیم که شانس رویارویی کلاسیک بین
آمریکا و چین پایین است. هر دو کشور میزان خسارت نامطلوبی که می توانند به همدیگر
وارد کنند را درک می کنند.
الآن،
چین از لحاظ پیشرفت نظامی در مقابل آمریکا ضعیف است. به هرحال، پکن هنوز می تواند
بمب هسته ای خود را در سواحل آمریکا منفجر کند. لازم به ذکر است که آمریکا نیز به
نوبه خود همین کار را در مقابل چین می تواند انجام دهد. و هر دو طرف درگیری این
مسئله را می دانند.
به
هر حال، به احتمال زیاد حجم گسترده ای از درگیری ها در شکل جنگ داخلی مثل آنهایی که
ما در خاورمیانه می بینیم، رخ خواهد داد. این نوع از درگیری ها به احتمال زیاد
دامنه اش گسترده تر خواهد بود. برخی تحلیلگران از احتمال یک درگیری در قلمرو روسیه یعنی از افغانستان به
سمت آسیای مرکزی بحث می کنند. البته، چین قدرتش را به منظور کمک به نیروهای وفادار
پکن اعمال خواهد کرد تا آنها در این درگیری ها پیروز شوند. به نوبه خود، آمریکا
نیز همین کار را خواهد کرد. احتمل زیادی وجود دارد که رویارویی بین پکن و واشنگتن
شکل گیرد.
آیا
آمریکا آمادگی حمله به چین را دارد؟
چیزی
که ما امروزه می بینیم یک عرصه جدیدی از رویارویی جهانی است و این مسئله واضح است
و رژه 9 می در مسکو، نمونه بارز آن بود. در رژه روز پیروزی 9 می مسکو، حضور
نیروهای دو کشور هند و چین در آن برجسته بود.
آن
نمایش آشکاری بود مبنی براینکه کشورهای عضو بریکس (برزیل، روسیه، چین، هند و
آفریقای جنوبی) درحال شروع برای تبدیل شدن از یک اتحادیه اقتصادی صرف به اتحادیه
نظامی – سیاسی هستند. یعنی اتحادیه درحال انتقال است و این اتحاد ضد غرب است.
پیش
از این بانک بریکس و توافقات تجارت درون دولتی بدون استفاده از دلارهای آمریکایی بین
این کشورها وجود داشت. به نوبه خود، آمریکا تنها می تواند درباره کشورهای مهمی که
از منطقه دلار خارج می شوند، نگران باشد.
به
هرحال، چین بعد از کانادا بیشترین حجم تجارت را با امریکا دارد و حجم تجارت دو کشور
سالانه بالغ بر 500 میلیارد دلار است. اول از همه این یک تجارت سودمند مشترک بین
دو کشور است، و دوم اینکه ابزاری برای مهار است که وضعیت کلی را بسیار متناقض می
کند. از سوی دیگر، چین ادعا نمی کند که رهبر جهان است. بنابراین، چینی ها از لحاظ
طرز تفکر شباهت زیادی با غربی ها دارند.
چینی
ها فکر می کنند که چین امپراطور اصلی در مرکز جهان است، درحالی که بقیه ملتها به
آسانی به سمت عرصه های مختلفی از بربریت می روند. این تفکر به طور رسمی از سوی
سیاستمداران چینی طراحی نشده است اما به طور گسترده می تواند از سوی کارشناسان سیاست
خارجی چین درنظر گرفته شود.
همچنین
باید اشاره کنیم که با آغاز بکار دولت باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا،
سیاستمداران معروفی همچون هنری کسینجر و زبیگنیو برژینسکی پیشنهاد دادند که یک
رابطه ویژه ای بین آمریکا و چین با عنوان «گروه 2» ایجاد شود. به طور اساسی، این
مفهومی از یک حاکم مشترک در سراسر جهان از سوی آمریکا و چین بود. چینی ها این
پیشنهاد را رد کردند و اوباما مجبور شد تا به سیاست مهار بازگردد. علت واقعی اینکه
چرا واشنگتن روابط خود با ویتنام و همچنین چند کشور کوچک آسیای جنوب شرقی برقرار
کرده همین مسئله است. آمریکا همچنین تلاش می کند تا طرحهایش شامل ژاپن و استرالیا
نیز باشد.
منبع:
سایت ولیو واک (Value
Walk)
ترجمه:
روح الله صالحی
