دکتر گنجی متخصص نفرولوژی بیان کرد: از زمانی که دستگاه دیالیز اختراع شد و پیشرفت‌هایی راجع به آن در نظر گرفته و انجام شده به صورتی که می‌توان با صراحت ادعا کرد افرادی که کلیه خود را از دست می‌دهند، می‌توانند سال‌های سال زنده بمانند. دیالیز به دو صورت خونی و صفاقی انجام می‌شود. در دیالیز خونی از یک پرده مصنوعی به عنوان فیلتر مصنوعی کلیه استفاده می‌کنیم اما در دیالیز صفاقی از پرده صفاق موجود در شکم کمک گرفته می‌شود.
وی در ادامه اذعان کرد: عوارض دیالیز خونی شامل مواردی است که به اختصار آن‌ها را توضیح می‌دهیم. ابتدا باید رگ محیطی، به خوبی شناسایی شود که به آن فیسچول وریدی می‌گویند. به عبارت دیگر بایو یک رابطه شریان وریدی را یافت که به رگ دست بیمار وصل شود.
این ورید در طول دیالیز بزرگتر و نمایان‌تر شده می‌تواند حجم بیشتری از خون را بپذیرد.در دیالیز سوزنی بر این ورید وارد شده که به دستگاه متصل است و خون را پس از تصفیه دوباره به بدن بیمار برمی‌گرداند.
گنجی در ادامه عنوان کرد: بیشتر مشکل برای نداشتن رگ مناسب در دیابتی‌ها است که به طور کلی عروق آن‌ها دچار مشکل شده است. دیالیز خونی ممکن است در منزل و شبانه انجام شود که سبب بهتر شدن حال بیمار می‌شود.
از جمله مشکلات و عوارض دیگر دیالیز آن است که در مواردی ممکن است ماده‌ی جذب شده مثلا فسفر به خوبی خارج نگردد که در این صورت پزشک مجبور به تجویز داروهایی برای عدم جذب آن ماده است. عوارض دیگر احتمال افت فشار خون و یا به طور کلی کم خونی بیمار است.
در برخی موارد نیز ماده‌ها به اندازه کافی بیرون نیامده و رسوب می‌کند و در طولانی مدت در استخوان‌های دراز مانند استخوان دست تغییرات معضلی ایجاد می‌کنند.
وی در پایان گفت: در دیالیز صفاقی اگر بیمار در منزل خود به ماشین‌های اتوماتیک که اغلب در ایران یافت نمی‌شود، دسترسی داشته باشد، خودش می‌تواند عمل دیالیز را انجام دهد که این خود سبب افزایش اعتماد به نفس او خواهد شد. معمولا عوارضی که در دیالیز خونی دیده می‌شود در دیالیز صفاقی هم اتفاق می‌افتد تنها ممکن است کمتر به افت فشار خون مبتلا شود چرا که در این نوع به خون بیمار کاری ندارند.
