اين روز‌ها وضعيت نگران‌كننده مصرف سيگار در بين نوجوانان و جوانان موجب نگراني خانواده‌ها و هشدارهاي كارشناسان شده است.
تقريباً ممكن نيست شما در يك روز با يك يا چند نوجوان كه در كوچه و خيابان سيگار به دست دارند و در برابر چشم‌هاي نگران جامعه، سيگار مي‌كشند، برخورد نكنيد. نوجواناني كه تا چند سال پيش شرم مي‌كردند در ملأ عام سيگار به دست بگيرند، اكنون بدون هيچ خجالتي، نه در كوچه‌هاي خلوت كه در خيابان‌هاي شلوغ، سيگار مي‌كشند. ديگر حرمتي در كار نيست و اين عمل، قبحي در نظر آنها ندارد.
اين شرايط بسيار هشداردهنده است. كارشناسان مي‌گويند اكنون زمان دسترسي نوجوانان به سيگار به كمتر از ۳۰ ثانيه رسيده است و خريد سيگار حتي از خريد نان، آسان‌تر و در دسترس‌تر است. هر روز سيگارها روشن‌تر مي‌شوند و ما خاموش و نظاره‌گر نشسته‌ايم! جمعيت آينده‌ساز كشور را كه با كلي هزينه به سن نوجواني رسيده است، فراموش كرده‌ايم و تنها به دنبال طرح‌هاي جديد براي افزايش جمعيت هستيم.
افزايش جمعيت يك ضرورت انكارناپذير است و هيچ شكي در آن نيست اما حفظ و بالندگي جمعيت فعلي و به خصوص نوجوانان بسيار مهم‌تر است. در اين مسير، كوتاهي‌هاي زيادي از سوي آموزش و پرورش در سه دهه گذشته رخ داده است. اين نهاد هرگز نتوانسته دانش‌آموزان را به‌صورت گام به گام و اصولي با خطرات دخانيات آشنا كند و امروز هم حركت پررنگي از اين نهاد بزرگ آموزشي ديده نمي‌شود، در حالي كه خطرات، نسبت به دهه‌هاي گذشته، دهها برابر بيشتر شده است.
نشست‌هاي مستمر و مؤثر مسئولان آموزش و پرورش و كارشناسان اين وزارتخانه با نهادهاي مختلفي كه مسئوليت مبارزه با دخانيات را بر عهده دارند، بسيار ضروري به نظر مي‌رسد و جا دارد وزير آموزش و پرورش شخصاً به موضوع «بحران گسترش سيگار در بين نوجوانان» ورود پيدا كند. وزير بهداشت در نشست سالانه جمعيت مبارزه با دخانيات، سخنان بسيار مهم و كليدي بر زبان آورد. دكتر هاشمي به درستي به اين نكته اشاره كرد كه سيگاري‌ها، تنها به خودشان صدمه نمي‌زنند بلكه به خانواده و اطرافيان خود نيز صدمه مي‌زنند.
آنها وقتي بيمار مي‌شوند، هزينه‌هاي چند هزارميلياردي درمان‌شان را 80 ميليون ايراني بايد بپردازند و اين دور از انصاف است. به راستي كه اين يك سخن طلايي است. اگر سيگاري‌ها مي‌خواهند به خودشان صدمه بزنند، بايد هزينه آن را هم خودشان بپردازند! اين يك اصل مورد قبول در همه جاي دنياست. بنابراين در كشورهاي توسعه يافته، ماليات خرده‌فروشي سيگار بسيار بالاست و سيگار، ارزان به‌دست مصرف‌كننده‌اش نمي‌رسد.
اين ماليات به‌وسيله دولت‌ها دوباره در چرخه بهداشت و درمان هزينه مي‌شود و اين كمترين هزينه‌اي است كه سيگاري‌ها بايد در برابر ايجاد مشكل براي جامعه بپردازند. هم‌اينك در كشور امريكا كه از بزرگ‌ترين توليدكنندگان سيگار در جهان است و معروف‌ترين برندهاي دخانيات را در اختيار دارد، ماليات سنگيني بر مصرف سيگار بسته شده تا افراد، كمتر به سراغ سيگار بروند.
پس در كشور ما نيز ضروري است همپاي مبارزه با قاچاق گسترده سيگار و كنترل مبادي ورودي، ماليات بر مصرف سيگار افزايش يابد و در كنار آن كارهاي آموزشي و فرهنگي به خصوص از سوي آموزش و پرورش و رسانه ملي براي واكسينه كردن نسل‌هاي آينده و نوجوانان امروز در برابر اين بلاي زندگي‌سوز، انجام شود.
